Δευτέρα 5 Απριλίου 2021

Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει_Μέρος 6ο_Επιδημιολογία 5_4_2021

 

Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει_Μέρος 6ο_Επιδημιολογία 5_4_2021

Το παρόν 6ο άρθρο αποτελεί συνέχεια της ομώνυμης παραγράφου του 5ου άρθρου. Το ανεξαρτητοποιήσαμε όμως διότι η κοινωνία δεν περιορίζεται στο να μας επιβάλλει κάποια μέτρα για τη δική μας υποτίθεται “ασφάλεια”, αλλά εδώ και παραπάνω από ένα έτος, όσον αφορά την αστείου πραγματικά κινδύνου γρίπη του κορωναιού, τρομοκρατεί και κατηγορεί όσους δεν τίθενται υπέρ των φασιστικών της μέτρων αποκαλώντας τους “ψεκασμένους” συνωμοσιολόγους, ψεύτες, άσχετους, επικίνδυνους και ατομικά ανεύθυνους. ΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΣΟΥΣ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ στα παραπάνω μέτρα. Για 1η φορά λοιπόν στα χρονικά της ανθρωπότητας έχουμε από μία επιδημία τόσους πολλούς ΔΗΘΕΝ μολυσμένους, ΔΗΘΕΝ διασωληνωμένους, ΔΗΘΕΝ νεκρούς ζώντας σε ένα αρρωστημένα και ανεπανάληπτα νεοφασιστικό ΔΗΘΕΝ δημοκρατικό πολίτευμα. Η ανθρώπινη ψευδολογία, βλακεία, κακοήθεια και ασέβεια απέναντι στα κυριαρχικά δικαιώματα του πολίτη σε όλο το μεγαλείο τους.

Έχουμε κατηγοριοποιήσει σε παραγράφους Α- Η την επιχειρηματολογία εναντίον των μέτρων και του ισχυρισμού ότι ο κορωναιός αποτελεί πανδημία. Συνεχίζουμε συμπληρώνοντας τις προηγούμενες παραγράφους και προσθέτοντας νέες.

Α (συμπλήρωμα). Όσον αφορά τις μαρτυρίες περί νεκρών που εσκεμμένα δηλώθηκαν ως “κορωναικοί” διαθέτω και προσωπική εμπειρία από 2 φίλους μου. Φίλος μου που διαμένει στο χωριό από το οποίο καταγόμαστε στη Μαγνησία με πληροφόρησε ότι στο νοσοκομείο Λαμίας ζήτησαν από συγχωριανό μας να υπογράψει ότι ο συγγενής του απεβίωσε από κορωναιό, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝ, με αντάλλαγμα έγγραφο με το οποίο θα μπορούσε να κυκλοφορεί ελεύθερα παντού. Επίσης φίλη μου με ενημέρωσε πως ζήτησαν από στενό συγγενή της, που μπήκε για επέμβαση σε νοσοκομείο, ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΨΕΥΔΩΣ ότι έπασχε από κορωναιό με αντάλλαγμα χρήματα στο λογαριασμό του, και γνώριζε από έγκυρη πηγή ότι έφτασαν να υπόσχονται κάλυψη εξόδων κηδείας νεκρού προκειμένου συγγενείς του να υπογράψουν ότι απεβίωσε από κορωναιό ενώ πέθανε καθαρά από καρδιά. Όταν έχουμε γενικά ακούσει χιλιάδες τέτοιες καταγγελίες πώς είναι δυνατόν ο κορωναιός να είναι τόσο επικίνδυνος όσο αναφέρεται, και πόσο βρώμικοι σκοποί κρύβονται πίσω από αυτή την και καλά εντελώς αθώα προπαγάνδα? Αυτονόητα τα συμπεράσματα.

Πέραν των απλών μαρτυριών το ίδιο το ελληνικό υπουργείο υγείας έχει ομολογήσει πως όλα τα διαγνωστικά τέστ κορωναιού, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΡΙΑΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ RAPID, ανιχνεύουν όλες τις γρίπες και όχι μόνο τον κορωναιό. Σε κάθε θετικό τέστ λοιπόν ποιός μας λέει ότι δεν ήταν μια εποχιακή γρίπη που περάσαμε πρόσφατα ή περνάμε τη δεδομένη περίοδο? Και με ποιό δικαίωμα παρατύπως χαρακτηρίζονται κρούσματα και όλα τα ασυμπτωματικά περιστατικά που αντιστοιχούν στην 1/3 περιπτώσεις? Τα κρούσματα είναι το πρόβλημά μας ή οι σοβαρά άρρωστοι και νεκροί που προκύπτουν?

Ένα από τα μεγαλύτερα εργαστήρια στην Ελλάδα, το ινστιτούτο Παστέρ, είχε δηλώσει μέσω του διευθυντή της ότι ο κορωναιός δεν είναι τίποτα διαφορετικό από μια απλή γρίπη (αμέτρητες ακόμη σύμφωνες μαρτυρίες υπάρχουν στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο). Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο ινστιτούτο να κάνει μέχρι και στον ελάχιστο βαθμό λάθος, ακόμη και με μια ανάλυση διάρκειας 1-2 ημερών? Σκοπιμότητα εννοείται πως δε θα μπορούσε να υπάρχει κάτω από το εχθρικό κλίμα υποστήριξης της επικινδυνότητας του κορωναιού, συνεπώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ.



Β (συμπλήρωμα). Καθώς επίσημα δεν έχει βρεθεί αναγνωρισμένη θεραπεία του κορωναιού, η προσωρινή θεραπεία αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από οξυγόνο και μια ΜΕΘ δε μπορεί να συμβάλλει σε κάτι παραπάνω παρά σε θεραπεία υποκείμενου νοσήματος. ΠΩΣ ΤΟΤΕ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΘ ΛΟΓΩ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ? Προς τι η εισαγωγή στις εντατικές και τα σωληνάκια? Μήπως για να δηλωθεί μετά ότι ο εκάστοτε ασθενής πέρασε από ΜΕΘ και μετά κατέληξε?

(24/4/2021) Τυγχάνει να διαθέτω και ατομική γνώμη από ΜΕΘ καθώς επί 13 χρόνια (2006-2018) διεξήγαγα έρευνες αγοράς σε νοσοκομεία και έμπαινα και σε ΜΕΘ. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι έβρισκα τις ΜΕΘ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΓΕΜΑΤΕΣ, με το πολύ ένα κρεβάτι να είναι άδειο. Επιπλέον παλιά μου φίλη πολλά χρόνια πρίν, όταν δηλαδή τη λέξη κορωναιός δεν την είχαμε κάν ακούσει στη ζωή μας, χρειάστηκε να παρακαλέσει το δήμαρχο Αθηναίων για να μεταφερθεί ο πατέρας της σε ΜΕΘ στην Αττική προς Αθήνα πιό κοντά από την Ελευσίνα. Όσα λοιπόν αναφέρονται τελευταία για προσφάτως γεμάτες ΜΕΘ αποτελούν καθαρά παραμύθια. (τέλος 24/4/2021)

Ανεξαρτήτως των άλλων νοσημάτων στην Ελλάδα, όπου υπάρχει η δικαιολογία ότι τα περισσότερα δεν είναι μεταδοτικά, εστιάζουμε στις γρίπες. Επιβλήθηκε λοιπόν το 1ο λόκ- ντάουν το Μάρτιο του 2020, για μια ασθένεια που είχε το πολύ 3-4 νεκρούς ημερησίως, και δεν ασχοληθήκαμε καθόλου με τα 300.000 κρούσματα εποχιακής γρίπης μόνο το Φλεβάρη (πηγή Φαίδωνας Βόβολης, καθηγητής Καρδιοχειρουργικής) με τους πολλαπλάσιους νεκρούς? Άραγε ξαφνικά πεθαίνουμε πλέον μόνο από κορωναιό και αν τον θεραπεύσουμε θα ζούμε 900 χρόνια σαν τον Μαθουσάλα?

(24/4/2021) Είναι φυσιολογικό να μή βρίσκεις πλέον ραντεβού σε δημόσιο νοσοκομείο, παρά μετά από πολλούς μήνες, για παράδειγμα για χαρτογράφηση σπίλων που αποτρέπει την απειλή του καρκίνου? Είναι λογικό να είσαι ασφαλισμένος και να μή σε δέχονται τα δημόσια νοσοκομεία για λοίμωξη που συνεχώς χειροτερεύει? Όλα αυτά δείχνουν ότι η βαλίτσα με την αλλοίωση της πραγματικότητας και τη δραματοποίηση μιας απλής γρίπης, εις βάρος της αντιμετώπισης πολύ πιο σοβαρών ασθενειών, έχει πάει πλέον πολύ μακρυά. (τέλος 24/4/2021)

Ζ (συμπλήρωμα). Τον καιρό του 1ου λόκ- ντάουν όχι μόνο δεν επιβαλλόταν η χρήση μάσκας αλλά απεναντίας μέχρι και ο ίδιος ο Τσιόδρας και πολλοί άλλοι δήλωναν πως είναι και επιζήμια. Με την 1η μέρα που το λόκ- ντάουν αναιρέθηκε ως δια μαγείας και σύμπτωσης η μάσκα θεωρήθηκε απαραίτητη και επιβλήθηκε δια ροπάλου. Εκείνη ακριβώς τη μέρα θυμήθηκαν να το συμπεράνουν? ΠΟΣΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΛΙΝΑΓΩΓΗΣΗ και δεν είναι για το καλό μας?

Θ. Οι πρώτες εκτιμήσεις από την Κίνα, τους πρώτους μήνες της πανδημίας, ανέβαζαν τη θνητότητα από κορωνοϊό στο 3,4%, καθώς δεν είχε γίνει ακόμη αντιληπτό πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των ασυμπτωματικών φορέων του ιού. Αργότερα, νεότερα μοντέλα εκτίμησαν τη θνητότητα γύρω στο 1%.

Με τις παρούσες όμως έρευνες και τα δεδομένα μηνών φαίνεται ότι το νούμερο αυτό είναι αρκετά μικρότερο. Η νέα μελέτη του καθηγητή Γιάννη Ιωαννίδη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια δημοσιεύθηκε στο «Bulletin of the WHO», το επίσημο επιστημονικό περιοδικό του ΠΟΥ και συνθέτει δεδομένα από 82 μελέτες σχετικά με τη θνητότητα του κορωνοϊού.

Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη η εκτίμηση για την διάμεση θνητότητα είναι 0,23% στο γενικό πληθυσμό και 0,05% στα άτομα κάτω των 70 ετών.

Όλες γενικά οι έρευνες που συμπεριλαμβάνουν τους αυμπτωματικούς συμφωνούν πάνω κάτω σε ποσοστό σημαντικά μικρότερο του 0,3% που αντιστοιχεί στην εποχιακή γρίπη. Μάλιστα στον Λευκό Οίκο τον Απρίλιο του 2020, προτού δώσουν συνέντευξη τύπου, παραδέχονταν ότι είχαν πέσει έξω κατά 90% στην πραγματική θνησιμότητα του κορωναιού, η οποία στην πραγματικότητα βρέθηκε στα επίπεδα του 0,1-0,3%. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ.

(24/4/2021) Στις τηλεοπτικές ειδήσεις συγκεκριμένα τα μόνα στοιχεία που δημοσιοποιούνται αφορούν αριθμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων και νεκρών. ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΤΕΣΤ, ώστε να εξάγουμε το ποσοστό που είναι κρούσματα, ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΟΙ ΑΧΡΕΙΟΙ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ. Είχαν μάλιστα και το θράσος να μιλούν για “έξαρση” πάνω από 3000 κρουσμάτων, σε ημέρα που τα τέστ ήταν πάνω από 80000, ενώ όταν τα κρούσματα ημερησίως ήταν της τάξης των 600 γίνονταν περίπου 9000 τέστ.

(τέλος 24/4/2021)



Ι. Αναφέραμε τη σχετική άστοχη τρομοκρατία με τον ιό ΗΙΝ1 η οποία είχε ενταθεί πρίν από 2 περίπου χρόνια αλλά υπήρχε ως θεωρία ήδη από το 2009. Πολύ νωρίτερα, το 1976, επειδή ένας φαντάρος στις ΗΠΑ παραπονέθηκε για συμπτώματα γρίπης και πέθανε 24 ώρες μετά, “ανακαλύφθηκε” ότι τον χτύπησε η “γρίπη των χοίρων”. Να μην τα πολυλογούμε παρέμεινε ο μοναδικός που υποτίθεται απεβίωσε από την παραπάνω γρίπη.

Ωστόσο τα θύματα του μαζικού εμβολιασμού που επέλεξε η κυβέρνηση Φορντ για να προστατεύσει τους πολίτες της χώρας ήταν πολλαπλάσια: 25 νεκροί και 500 παράλυτοι από το σπάνιο νευρολογικό σύνδρομο Guillain-Barre. Το εμβόλιο αποσύρθηκε μόλις 10 εβδομάδες από την κυκλοφορία του.


Επιστρέφοντας από το μακρινό 1976 στο πρόσφατο 2009 όταν ο ΠΟΥ κήρυξε τον Κόσμο σε κατάσταση πανδημίας Η1Ν1, η Βρετανική κυβέρνηση απέστειλε στις 29 Ιουλίου 2009 σε διευθυντές νευρολογικών κλινικών εμπιστευτική επιστολή - προειδοποίηση ότι το εμβόλιο της νέας γρίπης Η1Ν1 συνδέεται με νόσο του νευρικού συστήματος, το αποκαλούμενο σύνδρομο Guillain-Barre.


«το εμβόλιο της εταιρείας Novartis παρασκευάστηκε σε βιο-αντιδραστήρα από καρκινικά κύτταρα! Μια τεχνική που ουδέποτε είχε χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα.»!


το εμβόλιο χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Η1Ν1 το 2009-2010. Η ουσία ευθύνεται για περίπου 800 κρούσματα ναρκοληψίας σε παιδιά. Η ναρκοληψία είναι ανίατη διαταραχή του ύπνου, που προκαλεί ακατανίκητη υπνηλία.


Περιττό λοιπόν να αναλύσουμε περαιτέρω πόσο ανεύθυνοι και ανήθικοι εκπρόσωποι κινδυνολογούν για πανδημίες και θέτουν την υγεία μας, σωματική και ψυχική, σε κίνδυνο και φθορά.



Κ. Σαφώς και δεν είναι η 1η φορά που αναφέρεται επιδημία με εκατομμύρια νεκρούς. Γύρω στο 1920 επιδημία σκότωσε 20.000.000 άτομα σε όλο τον κόσμο, το 1957-8 η “ασιατική γρίπη” σκότωσε 2.000.000 και το 1968 η “γρίπη του Χόνγκ Κόνγκ” άλλο 1.000.000. ΚΑΝΕΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ δεν ελήφθη για αποτροπή νεκρών σε καμία από αυτές τις γρίπες. Σε μια εποχή λοιπόν που, όσο περνάνε οι δεκαετίες, αξίες όπως φιλία- αλληλεγγύη- σεβασμός στο συνάνθρωπο καταρρέουν, και ως κορυφαίο πρότυπο προβάλλεται μόνο το ιδιοτελές ατομικό άμεσο όφελος, ΤΩΡΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΑΣΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΣΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ και επέβαλλαν τόσα περιοριστικά μέτρα? Και παράλληλα για άλλα νοσήματα, καταχρήσεις κακής υγείας, τροχαία ατυχήματα, φτώχεια, οικονομική κρίση ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ? Όποιος τους πιστέψει θα πρέπει να είναι ή φοβερά αφελής ή ηθελημένα προκατειλημμένος.



Λ. Από πάρα πολλές πηγές σημειώνονται επιστήμονες που βρήκαν πολύ αποτελεσματικές θεραπείες έναντι του κορωναιού οι οποίες εφαρμόστηκαν με πολύ υψηλά ποσοστά ίασης. Φανταστείτε πως ένας από αυτούς είχε την εκπληκτική ιδέα να εισάγουμε αντισώματα θεραπευμένων ανθρώπων εντός νοσούντων, με ίαση εντός 48 ωρών.


Πρόκειται για τον ναπολιτάνο καθηγητή Giulio Tarro, που τόνισε σε συνέντευξη: «Πάμε! Υπάρχει θεραπεία. Μπορείς να τον σκοτώσεις σε 48 ώρες. Υπάρχει θεραπεία και λειτουργεί, σε σύντομο χρονικό διάστημα». Ο συγκεκριμένος καθηγητής είναι μαθητής του μεγάλου Albert Sabin, ο εφευρέτης του εμβολίου κατά της πολιομυελίτιδας, ήταν αρκετές φορές υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής.


ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΑΡΑΓΕ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ? Πού προβλήθηκαν αυτές οι θεραπείες ώστε να είναι διαθέσιμες και να εκλείψει οριστικά το ζήτημα του αν κυκλοφορούμε ή φοράμε μάσκες ή όχι? Γιατί όλες συγκαλύφθηκαν? Μα δεν καταλάβατε ακόμη? Αν χρησιμοποιηθεί μια θεραπεία κορωναιού σε ασθενή, που σύμφωνα με τα στοιχεία είναι πολύ απλή, τότε πολύ λίγες δόσεις θα χρειαστούν αναλογικά με τα δισεκατομμύρια εμβόλια που φιλοδοξούν κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες- καρχαρίες να πουλήσουν και να εισπράξουν τρισεκατομμύρια ευρώ. Εμβόλια 2 ή παραπάνω δόσεων για τον πρώτο κορωναιό, την αφρικανική μετάλλαξη, τη βρεταννική μετάλλαξη, αν προκύψει και μετάλλαξη από τον...πλανήτη Άρη ακόμη και γι` αυτήν θα βγάλουν εμβόλιο. ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΝΟΜΑ μια ζωή, με την ανάλογη ηθικολογία ότι είναι για να ωφεληθούμε φυσικά. Κατά τα άλλα ανήθικοι και “ψεκασμένοι” είναι όσοι αντιτίθενται στον εμβολιασμό.



Μ. Σύμφωνα με επίσημους κύκλους το εμβόλιο για 1η φορά στα χρονικά είναι γονιδιακής μετάλλαξης, που δεν έχουμε ιδέα για τις επιπτώσεις και όσοι το κάνουν πολύ πιθανό να είναι στο μέλλον ακάλυπτοι απέναντι σε όποια ενδεχόμενη βρωμιά σκαρφιστεί η κοινωνία μας για χαλιναγώγηση ή μείωση πληθυσμού (εξόντωση ατόμων με βαρύ ποινικό μητρώο ή πολύ ηλικιωμένων ή σε χώρα με μεγάλο πληθυσμό ή οτιδήποτε άλλο). Αντιγράφουμε πληροφορίες που μιλούν για την επικινδυνότητά του.


ΕΜΒΟΛΙΟ ΝΑΝΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ......ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΜΟΝΟ ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΜΕΙΟΝ 70 ΒΑΘΜΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΖΩΝΤΑΝΑ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ.....ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΥΠΟΥ MRNA ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ,ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΙ 4 ΝΑΝΟΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΤΥΠΟΥ ALC KAI PEG ........ΕΠΙΣΗΣ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΦΩΣΦΟΧΟΛΙΝΗ Η ΟΠΟΙΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΝΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ


ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ MRNA ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΙΕΙΣΔΥΕΙ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΑ 4 ΝΑΝΟΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΑΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ


Η (ενδεχόμενη) ζημιά θα είναι μη αναστρέψιμη, όπως κάθε άτομο το οποίο πάσχει από μια μόνιμη γενετική ανωμαλία όπως το σύνδρομο Down, η  κυστική ίνωση.


Τους εμπιστεύεστε για ένα τέτοιο πράγμα εντός μιας κοινωνίας που θυσιάζει σχεδόν τα πάντα στο βωμό του κέρδους? Προσωπικά ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΟΥΝ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΗ ΓΑΤΑ ΜΟΥ. Και τί λογική είναι αυτή να γεμίζουμε στα καλά καθούμενα με ένα σωρό βρωμιές το αίμα μας, για τον κορωναιό και όλες τις μεταλλάξεις του (ήδη στην εποχιακή γρίπη κάθε χρόνο έχουμε και άλλη μετάλλαξη), δεδομένου κιόλας ότι μετά από μερικούς μήνες το κάθε εμβόλιο χάνει την ισχύ του? ΑΥΤΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ? Με αυτό τον τρόπο νομίζουμε ότι θα τη διασφαλίσουμε κι ότι θα είναι καλύτερο από το να κολλήσουμε επιτέλους αυτή τη γρίπη αν είναι γραφτό μας, να την αντιμετωπίσουμε και να τελειώνουμε όπως από αρχαιοτάτων χρόνων είναι φτιαγμένο το ανοσοποιητικό μας σύστημα να αντιμετωπίζει τις ασθένειες? ΓΙ` ΑΥΤΟ ΠΕΘΑΝΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ 65 ΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1 ΜΕΡΑ ΑΦΟΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ, ενώ ήταν μια χαρά, κι εξακολουθούσαν οι δημοσιογράφοι να απορούν “μήπως απεβίωσε από το υποκείμενό της νόσημα”? Αυτό είναι το “απολύτως αποτελεσματικό και ασφαλές” εμβόλιο που μας προώθησαν, και ειδικά εκείνο της Άστρα Ζένεκα που προκαλούσε θρομβώσεις σε ορισμένες χώρες τουλάχιστον προσωρινά αποσύρθηκε? Ομιλούμε σοβαρά άραγε ή δουλεύουμε τον εαυτό μας?

(24/4/2021) Γύρω στα μέσα του Απριλίου δημοσιοποιήθηκε ότι οι νεκροί συνολικά από κορωναικά εμβόλια ήταν 15 σε όλη την Ελλάδα όταν νοσοκομειακή ιατρός του Ηρακλείου Κρήτης κατήγγειλε ότι της έχουν πεθάνει 4 ασθενείς και άλλοι 7 ασθενείς συναδέλφου της από την Αιτωλοακαρνανία από σχετικά εμβόλια. Όπως το απύθμενο ψεύδος ξεκίνησε με τους δήθεν νεκρούς από κορωναιό συνεχίζεται με τους δήθεν μή νεκρούς από τα εμβόλιά του. (τέλος 24/4/2021)



Η αλήθεια είναι ότι τον εαυτό μας τον δουλεύουμε μόνο όταν αυτό θέλουμε, καθώς θα πρέπει να μας έχουν κάνει εντελώς βλάκες αν όντως πιστεύουμε τις ασυναρτησίες που μας επιβάλλουν. Το μόνο που υπάρχει πίσω από αυτή την επιβολή, όπως και με όλες τις επιβολές της κοινωνίας για οποιοδήποτε πράγμα, είναι μια βρώμικη πρόθεση ελέγχου και εκμετάλλευσης του κόσμου. Και όσο τους πιστεύουμε δε γινόμαστε μόνο βλάκες και ασεβείς με τον εαυτό μας, αφού τον βλάπτουμε χωρίς λόγο, αλλά και γενικευμένα ανήθικα στοιχεία, καθώς με την υποστήριξή μας η σωματική και ψυχική υγεία του κοινωνικού συνόλου επιβαρύνεται με τα μέτρα που συνεχίζουν να επιβάλλονται και δεν αφήνουμε τους συνανθρώπους μας να ζήσουν σαν άνθρωποι. Στο χέρι μας είναι να τα ανατρέψουμε όλα αυτά με το διαχρονικό πιό μεγάλο όπλο του λαού χωρίς κάν να χρειαστεί να χυθεί αίμα, καταψηφίζοντας την κάθε κυβέρνηση που προωθεί τέτοια μέτρα ώστε να μην τολμήσει να το ξανακάνει. Και να είστε σίγουροι ότι σε αυτή την περίπτωση ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ γιατί κανείς πολιτικός/κόμμα δεν τολμάει να εγκρίνει οτιδήποτε ξέρει ότι θα τον εξαφανίσει δημοσκοπικά. Είδατε πολύ προσφάτως πώς η κυβέρνηση, εξαιτίας των εκτεταμένων αντιδράσεων, αναγκάστηκε να χαλαρώσει τα μέτρα παρότι επισήμως τα κρούσματα και οι νεκροί αυξάνονται.


Σάββατο 3 Απριλίου 2021

Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει_Μέρος 5ο_Ασφάλεια 28_3_2021

Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει_Μέρος 5ο_Ασφάλεια 28_3_2021

Η ασφάλεια στην κοινωνία υπάρχει δικαιολογημένα στα παιδικά μας χρόνια, όσο οι γονείς μας είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις μας επειδή μέχρι την ηλικία των 18 ετών δε διαθέτουμε ακόμη τον αναπτυγμένο εγκέφαλο και τη γνώση που απαιτείται ώστε να προστατευτούμε από τις κακοτοπιές. Ο περιορισμός επεκτείνεται και στον τζόγο επειδή εύκολα μπορεί να εθίσει έναν άνθρωπο και να τον οδηγήσει σε οικονομική καταστροφή όταν δεν είναι επαρκώς ώριμος και υπεύθυνος για να μη διακινδυνεύσει κεφάλαια που δεν έχει πρακτικά το περιθώριο να τα χάσει, με αποτέλεσμα να μην επιτρέπονται η είσοδος στο καζίνο και ο ανάλογος διαδικτυακός στοιχηματισμός σε ηλικία μικρότερη των 21 ετών. Τί συμβαίνει όμως όταν σε μια κατάσταση η ηλικία μας είναι συμπληρωμένη αλλά η υποτιθέμενη υπόδειξη μιας ορθής πράξης μετατρέπεται σε επιβολή, δήθεν “για το καλό μας”, και το κράτος μας παριστάνει τον καλό κηδεμόνα που συνετίζει το ανώριμο τέκνο του? Εκεί ακριβώς εισέρχεται και η κακοήθεια της κοινωνίας, καθώς δεν αποδέχεται τη διαφορετικότητα του καθενός και τις προτεραιότητές του ούτε τη σφαιρική αλήθεια πως πολύ συχνά δεν είναι το ίδιο πράγμα η καλύτερη επιλογή για όλους. Σύμφωνα μάλιστα με τη γνωστή της τακτική ιδιοτέλειας και συκοφαντίας ψεύδεται, για όποιον αντιτίθεται, ότι είναι αντιληπτικά υστερημένος, ανήθικος και βλαβερός για το κοινωνικό σύνολο, ενώ στην πραγματικότητα κρίνει εξ` ιδίων τα αλλότρια αφού πάσχει από αυτά ακριβώς που καταλογίζει. Με ποιόν πολύπλευρο τρόπο συμβαίνει αυτό το αναλύουμε άμεσα παρακάτω.

1 Ασφάλεια στα μέσα μετακίνησης.

Φυσικά και είσαι περισσότερο ασφαλής όταν οδηγάς αυτοκίνητο και φοράς ζώνη, ή μηχανή και φοράς κράνος. Δεδομένης όμως, ειδικά στο αυτοκίνητο, της πολύ μικρής πιθανότητας να παίξουν ουσιαστικό ρόλο τα παραπάνω προληπτικά μετρα για σένα κάποτε, σε ρωτήσανε αν τα θέτεις και στην προσωπική σου προτεραιότητα πρίν σου επιβάλλουν φασιστικά με το νόμο πρόστιμα όταν δεν τηρείς αυτά τα μέτρα? ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ. Γιατί πέρα από την ασφάλεια του να μην πάθεις μεγαλύτερη ζημιά στη μία στις χίλιες που θα υποστείς ατύχημα υπάρχει στον αντίποδα η ψυχική σου φθορά του να είσαι χρόνια οδηγός δεμένος σαν σαλάμι ή με περικεφαλαία στο κεφάλι σου, που εννοείται ότι σου αφήνει απωθημένα με αποτέλεσμα η ζημιά σύμφωνα με τα δικά σου στάνταρ να βγαίνει πολύ μεγαλύτερη. Πράγμα που μπορεί κανείς πολύ ευδιάκριτα να δεί σκεπτόμενος την υποθετική περίπτωση που ο νόμος θα επέβαλλε να φοράμε κράνος καί εντός των αμαξιών. Άραγε τόσο πολύ ενδιαφέρεται η κοινωνία να μην πάθουμε τίποτα και μας τα επιβάλλει, ή επιδιώκει να μή χρεώνονται τα νοσοκομεία και να μας χαλιναγωγεί ώστε το μυαλό μας να μή σκέφτεται ελεύθερα όπως δηλαδή πράττει σε άπειρες ακόμη περιπτώσεις ? Έχουμε επανειλλημμένως δηλώσει ότι αν “μας αγαπούσε” τόσο πολύ, όπως δήθεν πρεσβεύει στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα έπρεπε όλοι μας να είμαστε οικονομικά άνετοι (ενώ αντίθετα άνθρωποι σε υπανάπτυκτες χώρες κυριολεκτικά πεθαίνουν από υποσιτισμό) και να γίνονταν ιατρικές έρευνες για θεραπείες και οι θεραπείες ακολούθως να προωθούνται σε ανθρωπιστικό, και όχι σε εμπορικό πλαίσιο όπως δηλαδή γίνεται μέχρι σήμερα. Δε μπορεί σε μία περίπτωση να μας τραβάει τα αυτάκι σαν κηδεμόνας και σε άλλη να νίπτει τας χείρας της σαν τον Πόντιο Πιλάτο. Δε μπορεί για παράδειγμα να μας απαγορεύει την οδήγηση χωρίς “ασφάλεια” κι από την άλλη μεριά να επιτρέπει την κυκλοφορία ποδηλάτων- μηχανών (αναρωτηθείτε ποιά οδήγηση είναι πολύ πιό επικίνδυνη, η με μηχανή και κράνος ή με αυτοκίνητο χωρίς ζώνη?), τους αγώνες ράλι- μότο κρός, το να πέφτουν άνθρωποι από ψηλά με αλεξίπτωτα- ανεμόπτερα, να εισέρχονται σε σπηλιές, να ανεβαίνουν επικίνδυνα βουνά, να εξερευνούν ακατοίκητα μέρη, να καταδύονται βαθιά στο βυθό κλπ. Ούτε βέβαια επιτρέπεται να αποφασίζει το κάθε κράτος με μια απέραντη ελαφρομυαλιά να κάνει πυρηνική δοκιμή ή και πόλεμο, γεγονός που μεταφράζεται σε χιλιάδες νεκρούς. Γιατί με την ίδια λογική θα πρέπει να καταργήσουμε τα ιδιωτικά οχήματα και να μεταφερόμαστε μόνο με λεωφορεία- τραίνα- πλοία που είναι πιο ασφαλή, ή ακόμη παραπέρα να καταργηθεί η μηχανοκίνητη μετακίνηση γενικώς και να επιστρέψουμε στο Μεσαίωνα που μετακινούμασταν με τα κάρα και τα άλογα. ΕΛΕΟΣ.

Και κάτι τελευταίο απέναντι σε όλους τους προκατειλημμένους από την κοινωνία τους που είμαι βέβαιος ότι θα επιμείνουν σχετικά με το αυτονόητο της ζώνης και του κράνους ακόμη και με τη βία. Η ασφάλεια και η ζωή του καθενός κύριοι είναι θέμα αποκλειστικά δικό του και απαγορεύεται ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ να φυτρώνετε εκεί που δε σας σπέρνουν. Δικαίωμά του να κινδυνέψει, δικαίωμά του και να πεθάνει εάν το επιθυμεί. Όπως κάποιοι από σάς κατά βούληση χαλάτε την ασφάλεια της υγείας σας κάνοντας κατάχρηση στο ποτό, στο τσιγάρο, στο ξενύχτι, στην κακή διατροφή, στη μή άσκηση, στην υπερβολική εργασία και καμία αστυνομία δε σας κάνει την παραμικρή παρατήρηση έτσι είναι και δικαίωμα του καθενός να φορέσει ή να μή φορέσει ότι θέλει καθώς οδηγάει, εφόσον με αυτόν τον τρόπο απειλείται μόνο η σωματική ακεραιότητα του ιδίου και όχι άλλου ατόμου σύμφωνα με τη γενική αρχή ότι τα δικαιώματά μας φτάνουν μέχρι εκεί που αρχίζουν να καταπατούνται τα αντίστοιχα δικαιώματα των άλλων. Και ας αφήσουν οι θρησκόληπτοι τις σαχλαμάρες περί δώρου ζωής που μας δίνει ο Θεός και “υποχρεούμαστε” να τη διατηρήσουμε. Τη ζωή τη ζούμε όπως μας εκφράζει, αρκεί να σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας, και αν και προσωπικά το θεωρώ σπάνιο δεν αποκλείεται, εντός μιας κοινωνίας που μας κάνει τη ζωή μαρτύριο, να φτάσουμε στο σημείο να ήταν καλύτερα να μή ζούσαμε.



2 Ασφάλιση οχήματος.

Μέσα στην πονεμένη ιστορία της ασφάλειας σε σχέση με το όχημά μας ανήκει και η, επίσης φασιστική, επιβολή του κράτους να το ασφαλίσουμε ιδιωτικά, αλλοιώς σε οποιοδήποτε ατύχημα, ακόμη και σε κάποιο που ευθύνεται ο άλλος οδηγός, δε θα λάβουμε την παραμικρή αποζημίωση και θα πληρώσουμε κι από πάνω, κι ακόμη χειρότερα αν μας βρεί ανασφάλιστους η αστυνομία θα χρεωθούμε ένα τεράστιο πρόστιμο που αντιστοιχεί μεταφορικά σε έγκλημα. ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΧΑΙΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ, μόνο για να κόβει κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα/στάση και μάλιστα πολύ συχνά σε σημεία που δεν εμποδίζουμε καμία κυκλοφορία, ή για να μας ελέγχει αν σε ταχύτητα ξεπεράσαμε τα 130 σε δρόμο- πεδιάδα 4 λωρίδων που άνετα θα μπορούσαμε να τρέχουμε και με 150, ή να μας γράφει πελώρια πρόστιμα επειδή ήπιαμε 2 μπύρες. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΑΣ αυτή, να μας χρεώνει ετησίως με ποσό υψηλότερο κι από το σήμα μας που στο κάτω κάτω προορίζεται για δημόσια έργα, μόνο και μόνο για να βάζουν λεφτά στην τσέπη τους ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να λαμβάνει ποσοστό και το κράτος φορολογώντας φυσικά. Μοιάζει ασφαλώς με την κοροιδία του κράτους πως δήθεν αν πάρουμε πολλά πτυχία θα βρούμε και πολύ καλύτερη δουλειά ώστε να θησαυρίζει από τα φροντιστήρια και τα πανεπιστήμια εις βάρος μας. Όσο για το αφελές επιχείρημα πολλών, πως με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεις ότι δε θα χρεωθείς ένα μεγάλο ποσό επισκευής οχήματος μετά από ενδεχόμενο ατύχημα, τους απαντώ ότι

Α Όπως και οι ασφάλειες οικίας, ζωής, υγείας κλπ, που προαιρετικά ο καθένας μπορεί να επιλέγει στον ιδιωτικό τομέα ακόμη κι όταν έχει αντίστοιχη δημόσια ασφάλεια στον ίδιο τομέα, έτσι και στα οχήματα η απόφαση αυτή θα έπρεπε να ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του οδηγού, γιατί όπως προαναφέραμε είναι δικαίωμά του να κινδυνέψει στον βαθμό που θα το κρίνει, είτε σε σωματική ακεραιότητα είτε οικονομικά.

Β Το πρόβλημα δε θα υπήρχε κάν στην περίπτωση που η τροχαία μεταβίβαζε το χρέος της επισκευής οχήματος του υπαιτίου του ατυχήματος στη ΔΟΥ του αν δεν ήταν ιδιωτικά ανασφάλιστος και στην ασφαλιστική του εταιρεία αν είχε ασφαλιστεί ιδιωτικά, και ακολούθως παρέδιδε το εξοφλημένο ποσό στον μή υπαίτιο οδηγό και τους τόκους της μή καταβολής στη ΔΟΥ.

Γ Αν είσαι προσεκτικός οδηγός τότε κατά πάσα πιθανότητα δε θα προκαλέσεις κανένα ατύχημα με υπαιτιότητά σου, και σε κάθε περίπτωση κατά πάσα πιθανότητα θα προκληθούν με υπαιτιότητά σου ατυχήματα που θα αντιστοιχούν κατά μέσο όρο σε πολύ μικρότερο ποσό από αυτό που σε υποχρεώνουν να πληρώσεις για ιδιωτική ασφάλεια. Δεδομένου δηλαδή ότι τα 9/10 ατυχήματα δεν προκαλούνται, παρά τον ορισμό της λέξης, από “ατυχία” αλλά από απροσεξία κι εσύ οδηγάς ευσυνείδητα, για ποιό λόγο να πληρώνεις παραπάνω λεφτά επειδή οι άλλοι οδηγοί είναι περισσότερο ανεύθυνοι από σένα? Μαζί με τα ξερά συνεπώς καίμε και τα χλωρά? Επιεικώς απαράδεκτο καί το γεγονός ότι δεν υπάρχει αξιολόγηση του κάθε οδηγού ώστε σύμφωνα με τα ατυχήματα που έχει προκαλέσει να πληρώνει και την ανάλογου ύψους ασφάλεια.

Δ Ακόμη και στον μέσο οδηγό να αντιστοιχείς σε επικινδυνότητα ατυχήματος είναι βέβαιο ότι και πάλι κατά μέσο όρο θα πληρώνεις πολύ μεγαλύτερο ποσό ασφάλισης από εκείνο που σου αναλογεί ώστε να συντηρηθούν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές που είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Αλλοιώς, με περίπου μηδενικό ισοζύγιο, πώς θα έχουν εισόδημα οι ιδιοκτήτες να βγάλουν τα προς το ζείν και να πληρώσουν υπαλλήλους άδειες φορολογίες κλπ? Με λίγα λόγια όλο το κοινωνικό σύνολο επιβαρύνεται για ιδιωτικές εταιρείες από τις οποίες θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο λίγες που θα ικανοποιούσαν την ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ πρωτοβουλία κάποιων οδηγών να ασφαλίζονται και ιδιωτικά.

3 Μπλοκάρισμα λογαριασμού τραπέζης

Η κηδεμονία αυτή έχει 2 όψεις. Την υποτιθέμενη ασφάλεια του πελάτη και την υποτιθέμενη αποτροπή χρήσης των χρημάτων του λογαριασμού για παρανομίες.

Στην 1η περίπτωση, όταν περάσουν αρκετοί μήνες και δεν έχεις κάνει κίνηση ανάληψης ή κατάθεσης σχετικά με το λογαριασμό σου, η τράπεζα “για το καλό σου” αδρανοποιεί το λογαριασμό, θα πρέπει να τρέχεις δηλαδή από κοντά να τον ενεργοποιήσεις ξανά αλλοιώς δε μπορείς να κάνεις ούτε ανάληψη` ΤΟ ΠΟΙΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΕΝΝΟΕΙ ΔΕ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ. Το ότι όταν έχεις λογαριασμούς σε διάφορες τράπεζες πρέπει να σπάς το κεφάλι σου πότε θα κάνεις αναλήψεις/καταθέσεις εκτός νυμφώνος προκειμένου να μην αδρανοποιηθούν? Ή ότι αν δεν κάνεις κίνηση για μήνες σε έναν λογαριασμό δήθεν κινδυνεύεις από κάποιον επιτήδειο? Στην προκειμένη ο μόνος επιτήδειος είναι η ίδια η τράπεζα, η οποία μετά την αδρανοποίηση αρχίζει να αφαιρεί μικροποσά απο το λογαριασμό όσο δεν τον ενεργοποιείς. Μία από τις πιό πανηλίθιες, και χωρίς κανένα όφελος για κανέναν, πρακτικές όλων των εποχών.

Η 2η περίπτωση αποτελεί μια ελεεινή και τρισάθλια πολιτική του κράτους να ανακατεύεται στα προσωπικά θέματα της τράπεζας και του πελάτη, απαιτώντας “επικαιροποίηση” των στοιχείων του κάθε τουλάχιστον 2 χρόνια. Δικαιολογητικά δηλαδή του πού διαμένει, τί δουλειά κάνει, τί εκκαθαριστικό έχει και ποιός είναι ο αριθμός τηλεφώνου του. Λές και έχει το κράτος το παραμικρό ηθικό δικαίωμα να εξαρτά την ευχέρεια της χρήσης ενός λογαριασμού από τον πολίτη με το αν καταθέτει χαρτιά με αυστηρώς προσωπικά δεδομένα κάθε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα σαν να ήταν φυλακισμένος, και μάλιστα για στοιχεία που όλα ανεξαιρέτως περιέχονται στην ετήσια δήλωση Ε1 του κάθε πολίτη. Επιπλέον πολλές φορές δεν ανακατεύεται κακοβούλως μόνο το κράτος αλλά καί η τράπεζα καθώς έχουμε ζήσει σκηνές απείρου κάλλους όπως

Α Να γίνεται παρά τη θέλησή σου χρέωση μιας κάρτας από ιστοσελίδα και η τράπεζα να μη διακόπτει τη χρέωση γιατί πχ. Η κάρτα δεν έχει υπόλοιπο ακέραιο πολλαπλάσιο των 20 ευρώ

Β Να μπορείς πλέον να κάνεις ανάληψη από το ταμείο μόνο ποσό της τάξης των 300-400 ευρώ και άνω

Γ Να σου επιτρέπει ανάληψη χρημάτων μια θυγατρική τράπεζα αλλά να μη σου το επιτρέπει η μητρική, παρότι έχεις λογαριασμό της θυγατρικής τράπεζας καί στη μητρική

Δ Να έχεις πάει για επικαιροποίηση στοιχείων σε 2 καταστήματα της ίδιας τράπεζας κι ενώ το 2ο συμφωνεί ότι τα δικαιολογητικά σου είναι επαρκή 1ο να μην εγκρίνει την επικαιροποίηση ενώ αν δεν είχες πάει καθόλου στο 1ο δε θα είχες κανένα πρόβλημα

Όπως και να έχει, άλλη μια περίπτωση απίστευτης ανθρώπινης ηλιθιότητας που μόνο βλάπτει και ποτέ δεν ωφελεί.



4 Πλαστικό χρήμα/αποδείξεις

Όπως είναι φανερό, τα χρήματα που ξοδεύεις σε ένα έτος φυσιολογικά προκύπτουν από τα καθαρά σου κέρδη, δηλαδή από τα επαγγελματικά σου και μή εισοδήματα αφαιρουμένων των φορολογιών. Συνεπώς πρόκειται για χρήματα που υποτίθεται ότι νομιμοποιείσαι να τα ξοδέψεις ή να μην τα ξοδέψεις κατά βούληση. Αν όμως ξοδέψεις υπερβολικά πολλά θα γυρίσει το κράτος να σε ρωτήσει πού τα βρήκες, και μή δεχόμενο ότι τα μάζευες τόσα χρόνια και τα είχες σπίτι σου θα σου βάλει πρόστιμο, και ομοίως αν ξοδέψεις πάρα πολύ λίγα και δεν έχεις αρκετές αποδείξεις με συνάλλαγμα ή κάρτα, με τη δικαιολογία ότι η αγορά πρέπει να κινείται. Στο όνομα λοιπόν της οικονομικής “ασφάλειας” του κοινωνικού συνόλου η κοινωνία παίζει πίσω από την πλάτη σου βρώμικα παιχνίδια με τα εισοδήματά σου, μή σεβόμενη πως ανάλογα με τις ανάγκες και την ιδιοσυγκρασία σου μπορεί να έχεις αποφασίσει να μήν ξοδεύεις σύμφωνα με το μέσο όρο των πολιτών. Άλλη μια αισχρή ανάμειξη στα προσωπικά σου θέματα με βαθύτερο σκοπό να μην έχεις ανεξάρτητη προσωπικότητα, να μοιάζεις σε όλα με τους άλλους οπότε η κοινωνία απλώς να σου υποδεικνύει διάφορα στάτους κβό κι εσύ να τα ακολουθείς σαν μυρμήγκι. Και έπεται συνέχεια με άλλες πρακτικές για τον ίδιο σκοπό.



5 Φορολόγηση κτηρίων που δεν έχουν εισόδημα/οχημάτων.

Είναι ήδη γνωστό το πόσο απαράδεκτα υψηλή είναι η φορολογία όταν νοικιάζεις οίκημα σε άλλον, φτάνοντας στο σημείο σχεδόν το μισό εισόδημα να σου το παρακρατά το κράτος. Το χειρότερο είναι ότι το κράτος- κοινωνία, για την οικονομική της “ασφάλεια”, επιχειρεί με κακεντρέχεια να σε επαναφέρει στη φτώχεια που επιθυμεί να είμαστε όλοι μας φορολογώντας κτήριό σου που δεν το νοικιάζεις, με λίγα λόγια που δεν έχει εισοδημα. Μην κάνει δηλαδή το “αμάρτημα” ο γονέας σου να έχει καταφέρει, με τα ήδη φορολογημένα του χρήματα, να σου μεταβιβάσει ένα μεγάλο ακίνητο ή να το έχεις χτίσει εσύ, πρέπει ακολούθως να πληρώνεις μια ζωή τα μαλλιά της κεφαλής σου για την “πολυτέλειά” σου να το απολαμβάνεις. Ακριβώς το ίδιο ισχύει κι όταν έχεις αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού. Ίσως δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του φθόνου των άλλων για την πρόοδό σου από αυτό.

6 Ένσημα

Μια ανήθικη και κοντόφθαλμη λογική, που κρατάει από την εποχή του Μεταξά με τη δικαιολογία ότι επιτρέποντας τότε στον κόσμο να μην κολλάει ένσημα πολλοί δεν εξασφάλισαν σύνταξη και δεν είχαν να φάνε, σε υποχρεώνει όποια μα όποια δουλειά και να κάνεις να κολλάς ταυτόχρονα και ένσημα. Εννοείται πως δεν τους ενδιαφέρει ποτέ το αν εσύ θέλεις απλώς ή να εξασφαλίσεις μια κατώτατη σύνταξη και τα υπόλοιπα χρήματα που θα γίνονταν ένσημα να τα κρατήσεις, ή να μαζέψεις υπεραρκετά χρήματα ώστε να μή χρειάζεσαι καμία σύνταξη, ή να είναι ανάγκη σου στην παρούσα φάση να παίρνεις όλα τα εισοδήματά σου στο χέρι γιατί έχεις οικονομικά προβλήματα, ή να έχεις σχεδιάσει με τα παιδιά σου να σε συντηρούν εκείνα μόλις σταματήσεις να εργάζεσαι, ή μόλις βγεί η σύνταξή σου να νοιώθεις ακμαιότατος ώστε να συνεχίσεις να εργάζεσαι. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις καταπατούν τα κυριαρχικά σου δικαιώματα κάνοντας παζάρια με τα λεφτά σου, γιατί αφενός μέν μεγάλο μέρος των εισοδημάτων σου αχρηστεύεται για να το καρπώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία κι ας έχεις σπάνια ανάγκη για ιατρική περίθαλψη ή επίσκεψη (άλλη μια απαράδεκτη πρακτική το να πληρώνουν όλοι τις ίδιες εισφορές ανεξαρτήτως πόσες φορές θα ανατρέξουν σε βοήθεια για την υγεία τους), αφετέρου ενώ έχει αποφασιστεί συγκεκριμένο ποσό βάσει των ενσήμων σου κινδυνεύεις ανά πάσα περίοδο οικονομικής κρίσης να σου μειωθεί σε βαθμό κλοπής. Χώρια του ότι, αν αποβιώσεις, η σύζυγός σου εξακολουθεί να παίρνει μόνο τη μισή σου σύνταξη και οι λοιποί κληρονόμοι σου απολύτως τίποτα. Και όποιος επιχειρηματίας τολμήσει να προσλάβει άτομο, κατόπιν συμφωνίας μαζί του, χωρίς ένσημα γιατί αδυνατεί να καλύψει και το ποσό εισφοράς τους, προβλέπεται ένα τεράστιο πρόστιμο της τάξης των 10.000 ευρώ λές και λήστεψε τράπεζα. Καταπληκτικές ηλιθιότητες του κράτους οι παραπάνω ώστε να πολλαπλασιάζονται οι άνεργοι, οι οποίες όμως δεν ίσχυσαν όταν είχαν δημιουργηθεί τα προγράμματα stage και το 1ο έτος δε σου κολλούσαν ούτε 1 ένσημο νομίμως, οπότε οι επιχειρηματίες είχαν βρεί το κόλπο να απολύουν τον εργαζόμενο εγκαίρως ώστε να μην του καλύψουν καθόλου ασφαλιστικές εισφορές και να προσλαμβάνουν άλλον από την αρχή. Και όλα αυτά όταν η σύνταξη απορίας είναι σχεδόν εφάμιλλη της κατώτατης, λές και δε μπορούσε το κράτος με ελάχιστα έξοδα να χτίσει κατοικίες για άπορους ηλικιωμένους να καλύπτει συσσίτια και να τους προσφέρει δωρεάν κέντρα ψυχαγωγίας. “Ζήσε μαύρε μου να φάς το Μάη τριφύλλι” στην κυριολεξία.



7 Προσωπικά δεδομένα

Άλλο ένα βιολί των τελευταίων χρόνων σύμφωνα με το οποίο, είτε το εγκρίνεις εσύ για τον εαυτό σου είτε όχι, δε σου επιτρέπεται να δημοσιοποιήσεις προσωπικά στοιχεία όπως τηλέφωνο- ηλεκτρονική διεύθυνση- στοιχεία μητρώου κλπ για να μην τα υποκλέψει κάποιος. Ήταν φαίνεται πολύ δύσκολο, αν διαφωνείς με το μέτρο, να υπογράψεις υπεύθυνη δήλωση ότι επιθυμείς να δημοσιοποιούνται τέτοια στοιχεία σου, παρά τον κίνδυνο να το κάνει κάποιος άλλος, και να τελειώσει το ζήτημα εκεί. Όπως και σε ούκ ολίγες ακόμη περιπτώσεις έχουμε πνιγεί από την πολλή δημοκρατία και τον πολύ μεγάλο σεβασμό των δικαιωμάτων μας σε αυτό τον τόπο.

8 Επιδημιολογία

Το παραπάνω ζήτημα έχει πάρει τέτοια έκταση και γελοιότητα τα τελευταία χρόνια που αναμένεται να αναλυθεί περαιτέρω σε ξεχωριστό άρθρο. Ενώ λοιπόν οι ασθένειες και οι επιδημίες υπήρχαν πάντα, και μάλιστα λόγω έλλειψης προόδου της ιατρικής κάποιες ήταν σε πολύ μεγάλο ποσοστό θανατηφόρες, ξαφνικά τελευταία έχει πιάσει όλως τυχαίως τα μέσα ενημέρωσης την κυβέρνηση και τους λοιμωξιολόγους μια υστερία ότι η τάδε επιδημία είναι τόσο επικίνδυνη που πρέπει σε εξωτερικούς χώρους να φοράμε μάσκα και να καταλήγουμε να κλεινόμαστε σπίτι μας σαν τα γίδια μήν τυχόν και κολλήσουμε. Ξεκίνησαν έτσι την προπαγάνδα με τη λεγόμενη “νέα γρίπη” φέρνοντας και 16.000.000 εμβόλια, η οποία τελικά αποδείχθηκε ασθενέστερη κι από την παλιά, συνέχισαν με την δήθεν ανίατη Η1Ν1 κι επειδή ο κόσμος κοινώς δεν τσίμπησε κορύφωσαν την ψευδολογία και το φασισμό τους με τον κορωναιό επιβάλλοντας με τη βία μάσκες παντού και μή κυκλοφορία κι αναφέροντας αμέτρητες ανακρίβειες κακοήθειες και μονομερείς ενασχολήσεις με μια απλή γρίπη λές και οι άλλες παθήσεις έπαψαν να υπάρχουν, τρομοκρατώντας το κοινωνικό σύνολο ακόμη και με πρόστιμα 5000 ευρώ για όποιον οργανώνει συνωστισμό, κατάσταση που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Με έναν απολύτως αισχρό και χυδαίο τρόπο, καταλύοντας κάθε έννοια σεβασμού για τον κοινωνικό ιστό και την ανθρώπινη ιστορία (γιατί η ρετσινιά από αυτή την παρωδία θα μείνει όπως τότε που καίγανε ανθρώπους ζωντανούς το Μεσαίωνα), κράτη- γιατροί- αστυνομία προκάλεσαν ένα άνευ προηγουμένου διχασμό στον οποίο ο ένας έγινε ιδεολογικός εχθρός και αστυνομικός του άλλου. Επιχειρηματολόγησαν ότι, εφόσον η συγκεκριμένη γρίπη είναι πολύ πιό “μεταδοτική” (εφόσον ανήκει στην κατηγορία των γριπών πόσο πιό μεταδοτική από την κοινή γρίπη είναι επιτέλους?) και “θνησιγενής” πρέπει κατά κανόνα για χρόνια ολόκληρα να βγαίνουμε από το σπίτι μας μόνο για ιατρό- ψώνια- τράπεζα- φροντίδα ευπαθούς ατόμου- γυμναστική και σχεδόν τίποτα άλλο. Η σιχαμερή αυτή θεωρία, που όσοι της εναντιωνόμαστε έχουν και το θράσος να μας κατηγορούν και για “ανεύθυνους” και “ψεκασμένους” συνωμοσιολόγους, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος μόλις ένας λογικός και κατασταλλαγμένος άνθρωπος βάλει κάτω τα δεδομένα.

Α. Αμέτρητες μαρτυρίες ιατρών και πολιτών υπάρχουν ότι ένα τσουβάλι θάνατοι δηλώθηκαν ψευδώς ως ¨κορωναικοί”, είτε χωρίς ο ασθενής να έχει προσβληθεί είτε όταν έχει πεθάνει από υποκείμενο νόσημα και όχι από τον κορωναιό` στην Ελλάδα ο ίδιος ο (λοιμωξιολόγος) Τσιόδρας, ο οποίος στο 1ο κύμα του κορωναιού έκανε τις συνεντεύξεις τύπου, ομολόγησε ότι όλοι οι ασθενείς που είχαν κορωναιό δηλώθηκε ότι πέθαναν από αυτόν. Ο σκοπός για κάτι τέτοιο ποιός άλλος θα μπορούσε να είναι από την κακόβουλη χαλιναγώγηση? Κι εφόσον περίπου οι 9/10 νεκρούς από κορωναιό προέρχονται από ευπαθείς ομάδες, οπότε πάρα πολλοί από αυτούς απεβίωσαν από το υποκείμενο τους νόσημα, μπορεί να φανταστεί κανείς σε τί τρομακτικό βαθμό αλλοιώθηκαν τα δεδομένα.

Β. Ακόμη κι αν αντιπαρέλθουμε το παραπάνω γεγονός δηλώθηκε ότι εντός ενός έτους χάθηκαν περίπου 2.000.000 άτομα από κορωναιό. Δεδομένου ότι από άλλες παθήσεις πέθαναν κάπου 30.000.000, ΑΠΟ ΤΑ 2 ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ (που είναι πολύ λιγότερα από καθαρά 2 αφού αν πεθάνει κάποιος από κορωναιό δε μετράει ένας θάνατος από υποκείμενο νόσημα στην πολύ συχνή περίπτωση που ο ασθενής το είχε) ΓΕΜΙΣΑΝ ΟΙ ΜΕΘ? ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΓΕΜΑΤΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΕΘ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΤΗ? Πού είναι στις ειδήσεις οι αναφορές για θανάτους από καρδιακά νοσήματα (πάνω από 10.000.000/έτος), καρκίνους (πάνω από 4.000.000 αντίστοιχα) και πολλές άλλες νόσους που κάθε έτος έχουν εκατομμύρια θύματα? Πού είναι επίσης οι ανακοινώσεις για στατιστικές έρευνες για να δούμε πραγματικά ποιά είναι η θνησιμότητα του ιού? Γιατί απαγορεύουν ιατροδικαστικά πορίσματα που θα μας πληροφορούσαν πόσοι ασθενείς πέθαναν από κορωναιό και πόσοι από υποκείμενο νόσημα, τόσο επικίνδυνο θα ήταν να κολλήσουν κορωναιό οι ιατροδικαστές αν φορούσαν στολή λοιμωξιολογίας? Και αν είναι τόσο γεμάτες οι ΜΕΘ γιατί έχουν διατεθεί ελάχιστα χρήματα για να δημιουργηθούν πρόσθετες? Μήπως το ψάρι δε βρωμάει απλά από το κεφάλι αλλά ολόκληρο?

Γ. Ακούμε συνέχεια στις ειδήσεις ημερήσια δεδομένα για 1000-3000 κρούσματα και 20-60 νεκρούς. Βάσει του ότι δε δήλωσαν φυσικά όλοι οι μολυσμένοι ότι είχαν κρούσμα, κι ότι περίπου ο 1/3 είναι ασυμπτωματικός (από εκεί να καταλάβει κανείς πόσο “θανατηφόρα” νόσος είναι), να μην ήταν επιεικώς κι άλλοι 5000- 15000 που δεν ανέφεραν το κρούσμα τους? ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΟ 1/300 ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΓΡΙΠΗΣ? Αν λοιπόν το πρόβλημά μας δεν είναι η θνησιμότητα αλλά η μεταδοτικότητα, γιατί δεν προτείνουμε δημοκρατικότατα, ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙ` ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ, στους ευπαθείς και σε όσους τέλος πάντων επιθυμούν να τους ακολουθήσουν να περιορίσουν από μόνοι τους τις επαφές με άλλους και οι υπόλοιποι να το ρισκάρουμε παραπάνω κυκλοφορώντας ελεύθερα σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία μας? Αυτή δεν είναι η έννοια της δημοκρατίας στον πολίτη ή μήπως ονομάζουμε δημοκρατία και υπευθυνότητα τον προληπτικό φασισμό να κλεινόμαστε όλοι σπίτι “μήπως και έχουμε κορωναιό και μήπως κολλήσουμε κάποιον και μήπως πάθει κάτι”?

(24/4/2021) Ή μήπως βαφτίζουμε δημοκρατία και είναι αθώο το να επιτρέπουμε στους επιστρατευμένους σε επιτροπή για την αντιμετώπιση του κορωναιού ιατρούς να δηλώνουν χωρίς καμία ποινική δίωξη ότι θέλουν, προφανώς γιατί είναι και στοχευμένοι υπέρ των μέτρων, ενώ όποιος ιατρός εκτός επιτροπής εκφράζει αντίθετη άποψη διαγράφεται από τον ιατρικό σύλλογο και ένας πολίτης ομοίως μπορεί να διωχθεί ποινικά μόνο και μόνο γιατί δημοσιοποίησε εναντιοποίηση στα μέτρα σε κοινωνικό δίκτυο? (τέλος 24/4/2021)

Κι ας υποθέσουμε ότι κανένας δεν έπαιρνε προστατευτικά μέτρα και μολυνόμασταν στην Ελλάδα οι μισοί, δηλαδή κάπου 6.000.000, και πέθαινε ο 1/300 δηλαδή κάπου 20.000. Για 20.000 νεκρούς, που θα καταλήξουμε στο τέλος να έχουμε μεγάλο κλάσμα του παραπάνω αριθμού παρά τα μέτρα, που πάνω από 15.000 είναι ευπαθείς ομάδες και οι περισσότεροι ούτως ή άλλως θα πέθαιναν από το υποκείμενό τους νόσημα, και στο κάτω κάτω όσοι έθεταν σε προτεραιότητα τη ζωή τους δε θα έρχονταν σε επαφή με τους άλλους οπότε ελαχιστότατοι τελικά θα κολλούσαν κορωναιό, πρέπει να σταματήσει η ζωή 11.000.000 ανθρώπων? Τα είπαμε και προηγουμένως, με την ίδια λογική να απαγορεύσουμε την κυκλοφορία οχημάτων και να μή βγαίνουμε ποτέ απο το σπίτι μήν τυχόν και μας ληστέψουν στο δρόμο.

Δ. Ένα από τα πιό χαρακτηριστικά επιχειρήματα που υποστηρίζουν τη θεωρία περί ψεύδους σκοτεινών κύκλων σχετικά με τον κορωναιό λαμβάνει χώρα στις δημόσιες συγκοινωνίες. Ενώ λοιπόν μας έχουν πρήξει περί άκρως επικίνδυνης “πανδημίας” (1) θυμήθηκαν πάνω από μισό έτος μετά τα πρώτα μέτρα- το Μάρτιο του 2020- να βάλουν πρόσθετα λεωφορεία, τα οποία και πάλι δεν επαρκούν ώστε να αποτρέψουν ούκ ολίγους συνωστισμούς (2) Δεν επιβάλλουν κάν πλαστικό τζάμι (ασπίδιο) εντός των συγκοινωνιών. Είναι πασιφανές ότι όσες μάσκες και να φορέσουμε ξεφεύγουν σταγονίδια προς τα πάνω τα οποία διαχέονται στον κοινόχρηστο αέρα και ως εκ τούτου μπορεί να μολύνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τους επιβάτες, γιατί- ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΔΗΛΩΣΕ Ο ΚΟΣ ΤΣΙΟΔΡΑΣ, ο οποίος μάλιστα είχε υποστηρίξει ότι η χρήση μάσκας είναι επιζήμια- το πλέον ευαίσθητο σημείο μόλυνσης είναι τα μάτια. Αντίθετα με το ασπίδιο καί τα μάτια θα προφυλαχθούν καί τα σταγονίδια θα πάνε προς το πάτωμα όπου θα είναι απείρως λιγότερο επικίνδυνα. Κατά τα άλλα ενοχλεί τις αρχές (και μάλιστα με εφαρμογή του ιδίου μέτρου σε όλες τις περιοχές, είτε έχει πολλά κρούσματα/νεκρούς είτε όχι) το να δούμε ένα φίλο 10 χλμ μακρύτερα, το να κάτσουμε σε μια καφετέρια με τις σωστές αποστάσεις τραπεζιών όταν ο κόσμος αγανακτισμένος γεμίζει πλέον πλατείες- παραλίες και το να μη φοράμε μάσκες σε εξωτερικούς χώρους.

Ε. Με τη δικαιολογία του κινδύνου διασποράς του ιού έκλεισαν και χιλιάδες καταστήματα που δε θεωρούνταν πρώτης ανάγκης, αντίθετα πχ. τα σούπερ μάρκετ δεν έκλεισαν ποτέ. ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΗΤΑΝ να παραλαμβάνουμε τα προιόντα όλων των καταστημάτων απ` έξω, πράγμα ούτως ή άλλως επιτακτικό στα σούπερ μάρκετ όπου μπαίνει πολύς κόσμος, παρά ήταν προτιμότερο να καταστραφούν οικονομικά? Αν δε δηλώνει το παραπάνω 2 μέτρα και 2 σταθμά τότε ποιό δηλώνει?

Ζ. Επιμένουν σαν μουλάρια ότι η μάσκα μας προφυλάσσει από τον κορωναιό. Πέρα από τις ενστάσεις περί σταγονιδίων που διαχέονται είναι δυνατό να μην είναι άκρως επιζήμιο ένα μέσον που φράσσει την αναπνοή και δημιουργεί μπροστά στο πρόσωπό μας υγρασία που γίνεται πηγή παθογόνων μικροβίων? Γι` αυτό έχουν αναφερθεί ένα σωρό περιστατικά όπως θάνατος μαθήτριας στη Γερμανία, νοσηλεύτριας και δρομέα από χρήση μάσκας? Ειδικά η υφασμάτινη μάσκα πολλών χρήσεων μπορεί να διαπιστώσει κανείς πόσο εμποδίζει την αναπνοή.

Η. Υποτίθεται πως εφαρμόζονται ορισμένα μέτρα για να μή μολυνθούν και να μην πεθάνουν συνάνθρωποί μας. Ποιό το νόημα τότε “απαγόρευσης κυκλοφορίας από 21.00 ως 05.00” ή “να μήν ακούγονται τραγούδια το Πάσχα” ή να μην πάμε σε παραλία ή για κυνήγι- ψάρεμα? Υπάρχει καμία περίπτωση να κολλήσει κορωναιός με αυτούς τους τρόπους? Επειδή δηλαδή κάποιοι θα ενθουσιαστούν από τις προηγούμενες δραστηριότητες και θα συνωστιστούν πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να μετατραπούμε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης? Μιλάμε για τέτοια χούντα που ακούμε Παπαδόπουλος και μας πιάνουν τα γέλια.

Δε θα επεκταθούμε περαιτέρω στο θέμα γιατί όπως προαναφέραμε είναι πολύ πιο τεράστιο κι από την ήδη πολύ μεγάλη ανάλυση που ήδη κάναμε. Θα πούμε μόνο το γνωστό “ο νοών νοείτο” όσον αφορά το τρισάθλιο στάδιο κακοήθειας και ηλιθιότητας στο οποίο έχουμε ξεπέσει με θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες, αν και είμαστε ανθρώπινα όντα, είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε σαν γίδια στο μαντρί. ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ πραγματικά.



9 Αντικαπνιστικός νόμος

Άλλη μια ανεκδιήγητη κρατική νομοθεσία, η οποία επίσης όλως τυχαίως επιβλήθηκε κι αυτή τα τελευταία χρόνια. (για να κάνουμε το συνήγορο του διαβόλου ΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΜΕΤΡΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ? ΜΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΙΑ ΑΡΧΙΣΕ Η ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΡΑ- ΥΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ?). Και αναφέρει ότι απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλους τους κλειστούς χώρους, για το “καλό” των υπολοίπων. Με αποτέλεσμα σε γάμους- γιορτές- καζίνα να βγαίνουν άνθρωποι να καπνίσουν στο ύπαιθρο σαν εγκληματίες, να μην υπάρχει ούτε ένα μαγαζί- κλάμπ- φαγάδικο- καφετέρια για κάπνισμα και να αναγκάζονται τέτοια μαγαζιά, ακόμη και σε χειμερινή περίοδο, να ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες/παράθυρά τους και να βάζουν ποτηράκια για τασάκια ώστε να δηλωθούν “υπαίθριοι χώροι”. Λογαριασμός με λίγα λόγια σε όλα αυτά χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί καταρχήν υπό αυτές τις προυποθέσεις η κίνηση των μαγαζιών, ειδικά μπάρ- κλάμπ- μπουζουκιών κλπ, μειώνεται δραματικά και το κράτος δεν καταβάλλει φυσικά ούτε το ελάχιστο επίδομα αποζημίωσης. Δεύτερον και κυριώτερον, εφόσον στη χώρα μας (κακώς εννοείται αλλά το κάπνισμα είναι δικαίωμα του καθενός και δεν είναι μοναδική άκρως επιζήμια για την υγεία κατάχρηση) καπνίζει ο μισός πληθησμός από πού κι ως πού δε δικαιούνται αυτοί οι άνθρωποι να έχουν δικά τους στέκια? Μερίμνησε ποτέ το κράτος να ανοίξει δικά του μαγαζιά, στα οποία θα απαγορεύεται το κάπνισμα, επιτρέποντάς το σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα ώστε να μή ζημιώνονται? ΟΥΔΕΠΟΠΟΤΕ. Αν κανείς νομίζει ότι προορίζονται για το γενικό καλό οι απαράδεκτες κοινωνικά ρατσιστικές αυτές λογικές, καθώς και να επιτρέπονται καλά καλά πωλήσεις τσιγάρων- από τα οποία το κράτος εισπράττει φορολογία όπως και με κάθε προιόν- με εικόνες ασθενών σε τελικό στάδιο θανάτου από επιπτώσεις του καπνίσματος, πλανάται πλάνην οικτράν. Οι δοξασίες τύπου άσπρο μαύρο, πως υποτίθεται μία πράξη είναι εντελώς απορριπτέα και η αντίθετή της εντελώς σωστή, αποτελούν χωρίς εξαίρεση άρνηση και αλλοίωση της πραγματικότητας. Όπως το αλκοόλ και τα ανθυγιεινά φαγητά πρέπει να τα καταναλώνουμε με περιορισμένο μέτρο στην ίδια κατηγορία ανήκει και το κάπνισμα κι αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι πρέπει να στοχοποιούμε καπνιστές συνανθρώπους μας σαν να πρέπει να περάσουν αυτόφωρο. Κι αυτό σας το λέει παρόλα αυτά ένας φανατικά μή καπνιστής που θεωρεί ότι όλοι θα έπρεπε να καπνίζουμε από ελάχιστα έως καθόλου.



Συμπερασματικά όλο αυτό το ξαφνικό “ενδιαφέρον” της κοινωνίας να μπεί η συμπεριφορά μας υποτίθεται σε μία ηθική τάξη μόνο αθώα δεν είναι. Πίσω από αυτή τη γελοία κηδεμονία κρύβεται η μόνιμη επιθυμία της να μην αποκτά κανένας ατομική προσωπικότητα και σκέψη αλλά να είμαστε όλοι ίδιοι ώστε να μας συστήνει και να ακολουθούμε τα ίδια πράγματα για να εκμεταλλεύεται τον κόπο και την υποταγή μας. Και ας το βάλουν καλά στο ξερό τους το κεφάλι όσοι έχουν επηρεαστεί τόσο από την προπαγάνδα της ώστε νομίζουν οι αφελείς ότι όλα αυτά τα μέτρα είναι ορθά δημοκρατικά και καλόβουλα: ΠΟΤΕ Η ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΤΕ, σε οποιαδήποτε περίσταση, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Δεν είμαστε ρομπότ να χρειαζόμαστε όλοι το ίδιο, είμαστε άνθρωποι που άλλο επιθυμεί η καρδιά του ενός και άλλο του αλλουνού. Και τί είναι σωστότερο για τον καθένα μας κανείς δε μπορεί να το καταλάβει καλύτερα από εμάς τους ίδιους.





Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει_Μέρος 4ο_Καταναλωτισμός

Είδαμε στο αμέσως προηγούμενο άρθρο πώς η κοινωνία προωθεί με προκατάληψη και κακοβουλία το δόγμα “δούλευε για να δουλεύεις” αποσκοπώντας στο να σου αφαιρέσει χρόνο, ενέργεια, κοινωνικές επαφές και δυνατότητα ανοικτής σκέψης. Η παραπάνω προπαγάνδα όμως δεν είναι πάντα αρκετή γιατί αφενός ο καθένας μπορεί να μην έχει την ίδια διάθεση για βαρύ ρυθμό εργασίας από τη στιγμή που έχει εξασφαλίσει τις οικονομίες που είχε στόχο, αφετέρου πάντα είναι δέλεαρ το να προτιμήσει άλλες ενασχολήσεις που του αρέσουν. Πώς ενεργεί λοιπόν η κοινωνία μας για να καλύψει και αυτές τις περιπτώσεις? Μα φυσικά με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιεί τον αναρχισμό στην αντίπερα όχθη της δεξιάς ιδεολογίας όπως περιγράψαμε στα αντίστοιχα πολιτικά άρθρα. Αφού δούλεψες και έβγαλες λεφτά, κι αφού “αργία μήτηρ πάσης κακίας”, τώρα κατανάλωσέ τα μια και ούτως ή άλλως ξαναδουλεύοντας θα ξαναβγάλεις κι άλλα.
Στο “κατανάλωσέ τα” όμως ποτέ δε σου υποδεικνύει ότι πρέπει να το κάνεις με μέτρο ώστε να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος και να διαθέσεις τα υπόλοιπα σε ανώτερα αγαθά, σε πολύ πιο σημαντικά πράγματα. Που μπορεί να είναι ενδεχομένως μια εγχείρηση για την υγεία σου που δεν την καλύπτει το δημόσιο, κονδύλια για να σπουδάσει ή να λάβει μια αξιόλογη κληρονομιά το παιδί σου, μια αντικατάσταση σύνταξης για σένα ώστε να μην κρέμεσαι από το αν και πότε θα σου τη δώσει το κράτος βάσει των ενσήμων σου, ένα ταξίδι για ένα μέρος μακρυνό που πάντα ήθελες να δείς πώς είναι. Σε ενθαρρύνει λοιπόν να μη μένουν και πολλά χρήματα στα χέρια σου, με το επιχείρημα ότι έτσι πάνε χαμένα ή ότι η πιό κατάλληλη περίοδος να τα χαρείς θα είναι όταν συνταξιοδοτηθείς και θα έχεις πολύ περισσότερο χρόνο, κι ένας τρόπος να τσιμπήσεις το δόλωμα είναι το σύστημα των δόσεων για να εξασφαλίσεις κάτι πολύ ακριβό. Δόσεις για οικόπεδο ή σπίτι ή αυτοκίνητο ή άλλο είδος μεγάλης αξίας που δε διαθέτεις επί του παρόντος το σύνολο του κεφαλαίου να το αγοράσεις κατευθείαν, δεσμεύοντάς σε να εργάζεσαι και να πληρώνεις για πολλά χρόνια ποσό που λόγω τόκων θα υπερβεί κατά πολύ την αληθινή αξία του είδους, και αν κάποια στιγμή αδυνατείς να τις καταβάλεις όχι μόνο θα σου κατασχεθεί αλλά και θα εξακολουθείς να οφείλεις το ποσό. Και αν έχεις υποθηκεύσει κάποιο οικόπεδο- κατοικία και γίνει κατάσχεση παίρνεις πίσω πολύ μικρότερο ποσό από την κανονική αξία του υποθηκευμένου.
Για να σε τυλίξει λοιπόν πάλι με την εργασία, ή να σε εξαπατήσει κλέβοντάς σου ποσά μέσω δόσεων- κατασχέσεων, σου προτείνει ικανοποιήσεις- εξυπηρετήσεις χαμηλής αξίας που σου τρώνε το βιός χωρίς να το καταλάβεις` αν αθροίσεις τα αντίστοιχα έξοδα προκύπτει και το μέγεθος της απάτης. Πάρε καφέ- τυρόπιτα- μερίδα φαγητό στην εργασία σου κάθε μέρα γιατί είναι γυφτιά- κοινοτοπία να τα ετοιμάσεις από το σπίτι, φάε στην ταβέρνα αντί στο σουβλατζίδικο γιατί τα παιδάκια είναι πιό νόστιμα, αγόρασε ρούχα- παπούτσια μάρκας για να αρέσεις και να κάνεις εντύπωση στους άλλους, ψώνισε επώνυμα προιόντα από το σούπερ μάρκετ αφού σε σχέση με τα μή επώνυμα θα είσαι σίγουρος για την ποιότητά τους, πάρε καινούργιο αυτοκίνητο/υπολογιστή μια και με ένα μεταχειρισμένο μπορεί να προκύψουν ελαττώματα, ανανέωσε τα έπιπλά σου ή την κουζίνα σου χρησιμοποιώντας ακριβά υλικά γιατί θα μείνουν για μιά ζωή, νοίκιασε στις διακοπές σου υπερλούξ δωμάτιο σε ξενοδοχείο για να σου μείνουν αξέχαστες κλπ. Πολλοί μάλιστα έχουν τόσο επηρεαστεί από την παραπάνω προπαγάνδα που έχοντας εξαντλήσει τους δικούς τους πόρους κλέβουν τους συνανθρώπους τους μέσω δανείων που δεν επιστρέφουν για να ικανοποιήσουν την κακή τους συνήθεια να ξοδεύουν αλόγιστα. Όταν άλλωστε κάποιος χάσει την αίσθηση του μέτρου είναι δύσκολο να συγκρατήσει την κατρακύλα του εαυτού του που θα ακολουθήσει. Και η κοινωνία επιχειρεί πάντα να τον παρασύρει εμφανίζοντάς του μόνο τα πλεονεκτήματα, τις απολαύσεις που θα έχει δηλαδή, και όχι τα μειονεκτήματα όπως είναι ο χρόνος που θα χρειαστεί για να ξαναποκτήσει τα ίδια ποσά ή τα πανωτόκια που θα φορτωθεί για πολύ καιρό. Πολλοί αδυνατούν να συλλάβουν ότι το μείζον θέμα στην απόφαση να αγοράσεις κάτι δεν έχει πάντα να κάνει με το ποσό αυτό καθεαυτό αλλά με το αν το αντίστοιχο αγαθό έχει πράγματι την αξία που αντιστοιχεί σε αυτό. Έτσι μπορεί για παράδειγμα να βιάζονται να πάνε κάπου και να προτιμήσουν αντί του λεωφορείου να χρησιμοποιήσουν ταξί και να δώσουν 20-30 ευρώ γιατί σκέφτονται ότι οικονομικά έχουν το περιθώριο να τα δώσουν, δεν έχουν σκεφτεί όμως ότι τα “τζάμπα και βερεσέ” 20-30 ευρώ αντιπροσωπεύουν περίπου ένα μεροκάματο, με λίγα λόγια χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί σε μια ολόκληρη εργάσιμη ημέρα. Που θα μπορούσαν να μην το είχαν διαθέσει και στη συγκεκριμένη εργάσιμη ημέρα, αντί να κοπιάσουν τόσες ώρες με την εργασία και τη μετακίνηση, θα μπορούσαν να ξεκουραστούν στο σπίτι τους και να ασχοληθούν με ότι αγαπούν, πράγμα πολύ πιο υγιές και προτιμητέο. Μηνύματα σαν αυτά δυστυχώς απουσιάζουν σκοπίμως από την κοινωνία μας, είτε στα σχολικά μαθήματα είτε στα ΜΜΕ. Η έννοια συγκεκριμένα της ισορροπίας ενασχολήσεων και ως εκ τούτου της ψυχικής ισορροπίας απουσιάζει παντελώς. Αν όμως κάποιος βάλει κάτω τα δεδομένα θα καταλάβει ότι οι πολυτέλειες που θέλει να μας τις κάνει συνήθεια η κοινωνία και σχεδόν αχρείαστες είναι καί μακρορπόθεσμα αποβαίνουν βλαβερές. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στον καταναλωτισμό στον οποίο θέλει να μας προσηλυτίσει η κοινωνία αλλά και σε όλες τις ενασχολήσεις γενικότερα` ότι κάνεις άμεσα σήμερα για τη στιγμιάια σου απόλαυση μπορεί να προκύψει επιβλαβές αύριο και μπορεί να είναι οτιδήποτε. Μπορεί να αφορά για παράδειγμα καταναλωτισμό, αλκοολισμό, εξάρτηση από βιντεοπαιχνίδια, κάπνισμα, χρήση ναρκωτικών, αργοσχολία, ακόμη και εφήμερες σχέσεις. Η έννοια του μέτρου πρέπει να υπάρχει σε όλα τα πράγματα. Συμπερασματικά προσοχή στον τρόπο που προσπαθεί η κοινωνία να μας κάνει να καταναλώνουμε υπερβολικά και να έχουμε ανούσιες ενασχολήσεις, πάντα με ύπουλο σκοπό να εξαρτώμαστε από αυτήν και να μας ελέγχει.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει_Μέρος 3ο_Εργασία

Το να δουλεύουμε για λόγους οικονομικής συντήρησης δικής μας ή/και των δικών μας ανθρώπων είναι φυσικά εγκριτέο και κατανοητό ακόμη κι αν αφορά κυρίως μελλοντικά πλάνα. Επειδή το χρήμα είναι κινητήριος δύναμη, επιθυμούμε να έχουμε εξασφαλισμένη τροφή, στέγη, υγειονομική περίθαλψη, και ψυχαγωγία/δημιουργικότητα όπως το να έχουμε δυνατότητα για ευχάριστες διακοπές ή να αγοράσουμε/συντηρήσουμε ένα αξιοπρεπές όχημα ή να μπορούμε άνετα να κάνουμε μια έξοδο για φαγητό/ποτό/καφέ κλπ. Αρκετοί άνθρωποι σκεπτόμενοι μεθοδικά τους παραπάνω επιθυμητούς στόχους, και συχνά αποφεύγοντας τα περιττά έξοδα, καταφέρνουν όχι μόνο να τους φτάσουν σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες (ο οποίες διαφέρουν ανά άτομο και συνδέονται άμεσα με την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του καθενός) αλλά και να τους ξεπεράσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, έτσι ώστε σημαντικά ποσά να μη χρησιμοποιούνται παρά μόνο για αποταμίευση/μελλοντική κληρονομιά. Πώς λοιπόν βλέπουμε να αλλάζουν τις εργασιακές τους συνήθειες τα παραπάνω άτομα μόλις φτάσουν στο οικονομικό επίπεδο που στόχευαν? Στη συντριπτική πλειονότητα δε βλέπουμε να τις αλλάζουν καθόλου, ακόμη κι όταν εργάζονται σε μεγάλο ωράριο και διαθέτουν το περιθώριο να περιορίσουν το ρυθμό εργασίας (πχ δεν κινδυνεύουν να απολυθούν αν ανήκουν σε επιχείρηση ούτε να χάσουν την πελατεία τους αν κατέχουν επιχείρηση). Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που έχουν αφοσιωθεί τόσο ολοκληρωτικά στην εργασία τους που μόλις φτάνει ο καιρός να συνταξιοδοτηθούν δεν ξέρουν πώς να αξιοποιήσουν το χρόνο τους, πέφτουν σε κατάθλιψη και ακόμη χειρότερα νιώθουν άχρηστοι στο κοινωνικό σύνολο αποκτώντας την εντύπωση ότι πλέον η ζωή τους δεν έχει κανένα νόημα. Τυχαία όλα αυτά τα περίεργα φαινόμενα? Δε νομίζουμε...
Στην πραγματικότητα η κοινωνία, προβάλλοντας για ακόμη μια φορά το δέντρο και κρύβοντας το δάσος, χρησιμοποιεί με κακόβουλο τρόπο την έννοια της εργασίας ως προπαγάνδα για να μην ασχολούμαστε σχεδόν με τίποτε άλλο από την εργασία` με λίγα λόγια επιχειρεί να περάσει ως μήνυμα το να “ζούμε για να δουλεύουμε” ακόμη κι όταν παύει να είναι αναγκαίο. Και είναι επόμενο να ζείς για να δουλεύεις όταν εργάζεσαι εντατικά 8-10 ώρες την ημέρα και 5 ημέρες τη βδομάδα και χρειάζεσαι και 2-3 ώρες την ημέρα για τη μετακίνησή σου από και προς τη δουλειά σου (κατά πολύ χειρότερη είναι η κατάσταση για τους εργαζόμενους που έχουν ωράρια 6 (πχ σούπερ μάρκετ) ή και 7 ημέρες τη βδομάδα (όπως καφετέριες, ταβέρνες)). Στενεύουν τόσο ο χρόνος η ενέργεια και η διάθεσή σου που τουλάχιστον τις καθημερινές δεν έχεις περιθώριο σχεδόν για οτιδήποτε άλλο. Αν επιπλέον έχεις και οικογένεια με παιδιά μπορεί να κάνουν οι φίλοι σου βδομάδες ολόκληρες να σε βρούν εύκαιρο. Η παραπάνω κοινωνική προπαγάνδα πασάρεται σαν δόγμα, ότι πρέπει οπωσδήποτε να δουλεύεις σε όποια οικονομική επιφάνεια και να βρίσκεσαι γιατί καμία ενασχόληση δεν είναι πιό σημαντική και πιό δημιουργική από την εργασία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα σε όλες τις περιπτώσεις ανεξαιρέτως? Ασφαλώς και όχι. Καταρχήν θα σημειώσουμε ότι καταλαβαίνουμε όσους αγαπούν τη δουλειά τους ως αντικείμενο και την έχουν ταυτίσει με το πιό μεγάλο τους χόμπυ- πράγμα που συμβαίνει πολύ συχνά σε όσους εκτελούν χειρωνακτικές εργασίες όπως οικοδομή, υδραυλικά, ηλεκτρολογικά κλπ- οπότε σ` αυτή την περίπτωση είναι εύλογο το να εργάζονται τόσο πολύ χωρίς να υπάρχει τόσο μεγάλη οικονομική προτεραιότητα. Σέβομαι τέτοιου είδους επιλογές κάποιων αν και κατά κανόνα δε συμφωνώ με το να ασχολείσαι μονοδιάστατα με ένα και μόνο πράγμα γιατί αφήνεις να ατροφούν τα υπόλοιπα και δεν είναι εύκολο να είσαι δημιουργικός υγιής και ευήμερος όσο θα μπορούσες. Τί γίνεται όμως με τους υπόλοιπους οι οποίοι, είτε τους αρέσει η δουλειά τους είτε όχι, απλώς εργάζονται με τη σκέψη τους στην οικονομική συντήρηση και αν δεν εργάζονταν θα μπορούσαν να ασκούσαν και άλλα ενδιαφέροντα με ευχαρίστηση? Εκεί ακριβώς εισέρχεται η κακοβουλία της κοινωνίας. Η οποία, όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλα άρθρα, δεν επιθυμεί να είμαστε συνδεδεμένοι ούτε να ευημερούμε ούτε να είμαστε σκεπτόμενα όντα γιατί διχασμένους και με πεσμένη ψυχολογία και αφιλοσόφητους μας ελέγχει πολύ πιο εύκολα και δεχόμαστε πολύ πιο πρόθυμα όποια στρεβλωμένη υπόδειξη μας κάνει. Και η εργασία για την εργασία είναι για την κοινωνία η πιό κατάλληλη ευκαιρία να είμαστε καί διχασμένοι καί μίζεροι καί αφιλοσόφητοι. Διχασμένοι γιατί δεν έχουμε το περιθώριο να δούμε τους συνανθρώπους μας και να επικοινωνήσουμε, μίζεροι γιατί καθώς λόγω εργασίας απομονωνόμαστε μας πέφτει ακολούθως και το ηθικό, και αφιλοσόφητοι γιατί αντί να σκεφτόμαστε τί είναι σωστό και τί λάθος στο κοινωνικό σύνολο θα έχουμε το μυαλό μας μονίμως στη δουλειά. Για να μας βάλει λοιπόν σε αυτή την τροχοπέδη εμφανίζει την εργασία ως τη μόνη σχεδόν ουσιαστική ενασχόληση και τις υπόλοιπες ενασχολήσεις ως συμπλήρωμα ή κάτι δευτερεύον. Αναφέρω κάποιες χαρακτηριστικά: ανάγνωση βιβλίων/περιοδικών/εφημερίδων, επιτραπέζια πνευματικά παιχνίδια όπως τάβλι/σκάκι, διακοπές/ταξίδια για να γνωρίσει κανείς άλλους τόπους και κουλτούρες κατοίκων ή και κοντινές διαδρομές στην πόλη, θεάματα όπως θέατρα/κινηματογράφος/συναυλίες/αθλητικά δρώμενα/χοροί/πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνάντηση με φίλους για φαγητό/καφέ/ποτό και συζήτηση κοινωνική/πολιτική/φιλοσοφική ή και συζητήσεις σε κοινωνικά ιντερνετικά δίκτυα, αθλητισμός, εκκλησιαστικές λειτουργίες/εσωτερική αναζήτηση/διαλογισμός κλπ, χαλάρωση στο σπίτι με σύζυγο/παιδιά/οικογένεια γενικώς. Δε χρειάζεται να έχει κανείς πολύ μυαλό για να καταλάβει ότι, όταν η δουλειά που ασκούμε είναι πολύωρη ή/και εντατική δε μας επιτρέπει να ασκήσουμε και τις υπόλοιπες ενασχολήσεις όσο θα θέλαμε. Η ζωή όμως δεν είναι ένα μόνο πράγμα είτε αυτό το ένα λέγεται εργασία ή αθλητισμός ή ψυχαγωγία, αποτελείται από πολλά στοιχεία που αλληλοσυμπληρώνονται κι έτσι χτίζουμε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα αλλά και την ευημερία μας. Αλλοιώς τί νόημα θα είχε απλώς να δουλεύαμε μέχρι να πεθάνουμε, και σε τί θα διαφέραμε από όσους δούλους της αρχαίας εποχής είχαν καλά αφεντικά και δεν τους καταπίεζαν αλλά δούλευαν όλη μέρα. Όσο και να μας αρέσει μια δουλειά δεν παύει να είναι μια συγκεκριμένη ενασχόληση, οπότε στη σύγκρισή της με όλη την ποικιλία των υπολοίπων αποβαίνει απελπιστικά φτωχή. Ο άνθρωπος πρέπει λοιπόν να αγωνιστεί για τα προσωπικά οικονομικά του εφόδια ακόμη και θυσιάζοντας κάποιο διάστημα από τη ζωή του (βλ. Σπουδές, αποταμίευση) αλλά μόλις τα εξασφαλίσει είναι καθήκον του να ανοίξει τα φτερά του και να δώσει μεγαλύτερη προτεραιότητα στην άσκηση του πνεύματός του και τη συλλογική του δημιουργικότητα. Η κοινωνία προσπαθεί εντέχνως να αποκρύψει τέτοιου είδους μηνύματα θέλοντας να απορροφούμαστε συνέχεια στην εργασία ή και σε χαμηλής ποιότητας τηλεοπτικά προγράμματα ή ιντερνετικές ενασχολήσεις (πχ υπερβολική ενασχόληση με βιντεοπαιχνίδια ή κοινωνικά δίκτυα) και πολλές φορές επιτυγχάνει το στόχο της είτε με την προπαγάνδα είτε με την ανάγκη που προκύπτει επειδή πολλά επαγγέλματα τα αμοίβει με χαμηλά ποσά. Στο χέρι μας είναι να τα ανατρέψουμε καί τα δύο μήν ακούγοντας την προπαγάνδα και μη επιτρέποντας στο καπιταλιστικό σύστημα που οι περισσότεροι από μάς κακώς αναθρέψαμε – με κατάληξη να κατέχει το 2% του παγκόσμιου πληθησμού σχεδόν όλο τον πλούτο της υδρογείου- να υποτιμά τις αμοιβές που δικαιούμαστε, πράγμα που μπορούμε να το κάνουμε πολύ πιο άμεσα από τα επεισόδια και τις πορείες μην ψηφίζοντας τα κόμματα που εξυπηρετούν το παραπάνω σύστημα. Από τη στιγμή λοιπόν που οι οικονομικοί μας πόροι εξασφαλιστούν, εν μέρει ή και για μια ολόκληρη ζωή, όλο το θετικό μέλλον είναι μπροστά μας. Προστατεύουμε συμπερασματικά τους οικονομικούς μας πόρους μέχρι να επιτύχουμε τους στόχους μας μην καταναλώνοντας άσκοπα, γιατί ο τεχνητός καταναλωτισμός είναι άλλη μια κακοήθεια της κοινωνίας μας όπως θα αναλύσουμε στο επόμενό μας άρθρο.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020

Άρθρα ευρετήριο

Αλφαβητικά, Ημ/νία

Ακροδεξιά (Σχολιασμός Πολιτικών Χώρων) 18/3/2018
Αναρχισμός (Σχολιασμός Πολιτικών Χώρων) 18/5/2018
Αριστερά (Σχολιασμός Πολιτικών Χώρων) 21/4/2018
Δάνεια Ελλάδας 28/7/2017
Δεξιά (Σχολιασμός Πολιτικών Χώρων) 24/2/2018
Εισαγωγή (Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει) 20/7/2018

Εργασία (Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει) 19/3/2020
Θρησκεία (Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει) 30/7/2018
Κέντρο (Σχολιασμός Πολιτικών Χώρων) 25/5/2018
Κοινωνική Τάξη (Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει) 7/10/2018
Λαθρομετανάστευση 16/7/2017
Όχι στο Μνημόνιο που Έγινε Ναί” 10/8/2017
Ποδόσφαιρο ελληνικό ηθική 12/6/2018
Τάβλι κανονισμοί λανθασμένοι 14/7/2017
Τάβλι κατσαπλιά 14/7/2017
Τάβλι-σκάκι σύγκριση 25/6/2017
Χρέος εξωτερικό Ελλάδας 16/7/2017

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Η Κοινωνία μας Κοροιδεύει_Μέρος 2ο_Κοινωνική Τάξη

Αν παρακολουθήσετε τα ΜΜΕ ή διαβάσετε ειδήσεις, θα δείτε ότι περί ρατσισμού η κοινωνία μας έχει ζαλίσει με μηνύματα του τύπου να μην κάνουμε διακρίσεις έναντι άλλων κατηγοριών συνανθρώπων μας, στρεφόμενα σχεδόν αποκλειστικά στο είδος του φυλετικού ρατσισμού με κακόβουλο σκοπό να ανέχονται τα φτωχότερα κράτη τους λαθρομετανάστες ώστε να αποτελεί το γεγονός άλλον έναν λόγο οικονομικού δανεισμού τους από τα πλουσιότερα, όπως έχουμε αναπτύξει σε άλλα άρθρα` χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο φυλετικός ρατσισμός, η κατά κανόνα θεωρία δηλαδή ότι η λευκή φυλή είναι διαννοητικά ανώτερη και «καθαρή» σε σχέση με τη μαύρη  (συνεπώς ότι δήθεν οι λευκοί έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους μαύρους και ακόμη παραπέρα ότι οι μαύροι οφείλουν να είναι υπόδουλοι περίπου σαν τα ζώα) δεν είναι απολύτως κατακριτέα και αρρωστημένη γιατί τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου δεν πηγάζουν από την ευφυία ή το χρώμα του αλλά από την ηθική του.

Το θέμα όμως δεν είναι αν συμφωνούμε στο να κατακρίνουμε τον φυλετικό ρατσισμό, αλλά στο κατά πόσον η κοινωνία εντέχνως προβάλλει το δέντρο και κρύβει το δάσος. ΔΙΟΤΙ Ο ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ με τον οποίο μας επιβάλλει να συμπεριφερόμαστε έναντι των συνανθρώπων μας από τη νεαρή κιόλας ηλικία, και αφορά την επίσημη ή την άγραφη κοινωνική τάξη στην οποία φέρεται να ανήκει ο καθένας μας σύμφωνα με τους άλλους. Μας μαθαίνει με λίγα λόγια υποσυνείδητα να εκτιμούμε και να συμπεριφερόμαστε καλύτερα απέναντι στα άτομα μιας «ανώτερης» κοινωνικής τάξης, και τα ακριβώς αντίθετα για μια «κατώτερη». Παρακάτω αναφέρουμε συγκεκριμένα παραδείγματα κοινωνικού ρατσισμού ο οποίος θερίζει κυριολεκτικά στην κοινωνία μας και δημιουργεί μια αναξιοκρατία που δεν επιτρέπει ποτέ στο κοινωνικό σύνολο να ευημερήσει. Κατά τα άλλα για την κακή μας μοίρα φταίνε μόνο οι πολιτικοί που «μας είπαν ψέματα», λές και δεν ξέρουμε ποιοι ψεύδονται όταν τους ξαναψηφίζουμε (κάποιοι από μας γιατί διόρισαν εμάς ή το παιδί μας σε καλή θέση, τότε την αξιοκρατία τη γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια) ή διατηρήσαμε ποτέ μας την ψήφο ή την προτίμησή μας σε καλό πολιτικό με την πάροδο του χρόνου.

(1)Επαγγελματικός- οικονομικός ρατσισμός

Αν είσαι γιατρός, δικηγόρος, δικαστής, πολιτικός, ποδοσφαιριστής, τραγουδιστής, ηθοποιός, επιχειρηματίας, γραμματέας κλπ. τότε ονομάζεσαι αυτομάτως επιφανές πρόσωπο. Δεν έχει σημασία αν επί του παρόντος εσύ κατά τη λαική έκφραση επί του παρόντος «τα ξύνεις», είτε στην επαγγελματική είτε στην ιδιωτική σου ζωή, μετάφραση παράγεις ελάχιστη έως μηδενική δημιουργικότητα (έχεις απλοικές ενασχολήσεις στο επάγγελμά σου, δεν ασκείς πνευματική καλλιέργεια στον προσωπικό σου χρόνο). Ούτε αν κατακλέβεις τον κόσμο ζητώντας ή λαμβάνοντας υπέρογκες αμοιβές ενώ απλώς κουνάς το μικρό σου δακτυλάκι στα πλαίσια του επαγγέλματός σου, ενώ δηλαδή ούκ ολίγες φορές κάνεις απλούστατες κινήσεις ρουτίνας που δεν εμπεριέχουν κόπο ή δυσκολία. Ενώ αν είσαι εργάτης, ντελιβεράς, σερβιτόρος, καθαριστής, υπηρέτης, διανομέας φυλλαδίων κλπ. θεωρείσαι κατώτερη κατηγορία. Δε σέβονται τον κόπο που καταβάλλεις ή και τον κίνδυνο που διατρέχεις όσον αφορά την υγεία σου ή το αν πάθεις ατύχημα σε ένα επάγγελμα κοινής ωφελείας, σε κάθε περίπτωση σου δίνουν ένα κομμάτι ψωμί. Ούτε σέβονται το ότι μπορεί εσύ με πολλές θυσίες να έχεις επιτύχει επαρκή αποταμίευση και να είσαι αυτάρκης οικονομικά και πνευματικά στη ζωή σου, ενώ ένα άλλο «επιφανές» πρόσωπο που μπορεί να ασκεί εξευτελιστική συμπεριφορά στους συνανθρώπους του ή/και μπορεί να τους ληστεύει οικονομικά μένει πάντα στην επιφάνεια και δεν περιθωριοποιείται περιφρονητικά όπως και έπρεπε να γίνει. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι πρόεδροι κάποιων ποδοσφαιρικών ομάδων στην Ελλάδα (συνήθως των πιο μεγάλων, γιατί κατά κανόνα όσο περισσότερο χρήμα διακινείται κάπου τόσο μεγαλύτερη και η ανηθικότητα), καθώς και πολιτικά στελέχη κομμάτων. Δε θα χρειαστεί να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Στις ΗΠΑ έχουν μετατρέψει την παραπάνω γενική ηλιθιότητα σε επίσημη, απαγορεύοντας τη σύναψη ερωτικών σχέσεων μεταξύ στελεχών με μεγάλη «διαφορά κοινωνικής τάξης» εντός της ίδιας επιχείρησης, και είναι πολύ πιθανό και να απαγορεύουν και τη σύναψη ερωτικών σχέσεων γενικά παίρνοντας αυτομάτως ως δεδομένο ότι ο καθένας που θα το κάνει «θα ευνοήσει κατά το κακώς εννοούμενο τον σύντροφό του». Το άκρον άωτον της αρρωστημένης προκατάληψης πραγματικά.

Ο ρατσισμός που αναφέραμε είναι διττής φύσης, καθώς υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν, ανεξαρτήτως επαγγέλματος, «ανώτερους» όσουν έχουν υψηλότερο εισόδημα έναντι των άλλων. Περί του γιατί κάποιοι στο επάγγελμά τους αμοίβονται με χρυσό και κάποιοι άλλοι με κάρβουνο ούτε λόγος. Κακοήθεια η προηγούμενη επίσης της κοινωνίας μας, η οποία αμοίβει τα επαγγέλματα βάσει της ταμπέλας και όχι βάσει του αληθινού χρήσιμου έργου. Δε μπορεί για παράδειγμα υπάλληλος του δημοσίου, που απλώς για 2-3 ώρες βαράει σφραγίδες και τις υπόλοιπες κάθεται, να παίρνει το μήνα 1200 ευρώ και ένας εργάτης σε βαριά επικίνδυνη και ανθυγιεινή 8ωρη εργασία μόνο 600. Δε μπορεί κάποιοι αστυνομικοί ή στρατιωτικοί, πέρα από τις παχυλές αμοιβές που λαμβάνουν, να βγαίνουν σε πλήρη σύνταξη στα 45 τους χρόνια (κι ακόμη χρειρότερα οι βουλευτές στα 4 χρόνια, με σύνταξη μάλιστα ανεξάρτητη από τις υπόλοιπα επαγγέλματα που θα ασκήσουν), και ένας με συμβατικό επάγγελμα να πρέπει να αναμένει μέχρι τα 65 και να παίρνει σύνταξη- ελεημοσύνη. Τέτοιου είδους ανισότητες είναι κραυγαλέα ανήθικες. Την εποχή μάλιστα που έψαχνα για σύντροφο είχα διαβάσει την αηδιαστική καμπάνια ενός γραφείου γνωριμιών στο Κολωνάκι (τυχαία η περιοχή? Δε νομίζω) το οποίο αρνούνταν να μεσολαβήσει σε σύναψη σχέσεων μεταξύ ατόμων «διαφορετικής οικονομικής επιφάνειας» γιατί θεωρούσε σίγουρο ότι «δε θα ταιριάζουν στα κοινά ενδιαφέροντα». Λές και τους αφορούσε αυτούς τι θα επιλέξει ο άλλος και αν θα του βγεί. Είναι αυτό που λέμε «όχι μόνο ενεργώ κατά ηλίθιο τρόπο αλλά κι εκεί που δε με σπέρνουν φυτρώνω».  

(2)Ρατσισμός του στυλ και της άνεσης

Όταν έχεις άνετο και ωραίο στυλ εμφάνιση και ευγλωττία, με λίγα λόγια αν περνούν καλά οι άλλοι μαζί σου, όλοι μαζεύονται γύρω σου και κρέμονται από τα χείλη σου, δικαιολογημένα σε ένα βαθμό γιατί η ωραία εικόνα σε κάτι δμιουργεί θετική ψυχολογία. Το πρόβλημα προκύπτει όταν πληροίς τα παραπάνω και δέχεσαι την ανάλογη αναγνώριση ενώ είσαι μοσχάρι στη συμπεριφορά, δηλαδή τους προσβάλλεις τους υποτιμάς και δεν τηρείς τα συμφωνηθέντα. Αντίθετα αν είσαι το καλύτερο παιδί, που δε βλάπτεις κανένα και κάνεις ότι είναι δυνατό να βοηθήσεις τον οποιονδήποτε, και επιπλέον έχεις ευαίσθητο και συνεσταλμένο χαρακτήρα, οι συντριπτικά περισσότεροι θα σε θεωρήσουν πάνω κάτω εντελώς βλάκα, διαννοητικά καθυστερημένο και άνθρωπο χωρίς προσωπικότητα με εμιωμένα δικαιώματα στην ευημερία. Κάποιοι μάλιστα μου έχουν δηλώσει την οβιδιακή ηλιθιότητα -της σύγχρονης αμερικανικής Ψυχολογίας υπόψιν- πως η ευαισθησία σε όλους λέει είναι ίδια και είναι μόνο στο χέρι μας το αν  επηρεαστούμε συναισθηματικά από αρνητικές καταστάσεις. Ήταν δηλαδή από τη φύση τους το ίδιο ευαίσθητοι οι θανατοποινίτες, που σκότωσαν ανθρώπους με αποτρόπαιο τρόπο, με υγιείς διαννοητικά ανθρώπους που παίρνουν αντικαταθλιπτική θεραπεία. Βάσει των παραπάνω εδώ είναι που ισχύει το σοφό ρητό «δώσε θάρρος στο χωριάτη να ανεβεί και στο κρεβάτι». Κι αν κατεβήκαμε στις πόλεις και βρήκαμε εκλεπτυσμένο επάγγελμα και βγάλαμε λεφτά, σε τελική ανάλυση μολαταύτα χωριάτες είμασταν και χωριάτες παραμείναμε. Γιατί χωριάτη στην ιδεολογία δε σε κάνει το μέρος ή το επάγγελμα ή οι διασυνδέσεις σου αλλά το πνευματικό σου επίπεδο. Και καλά τον ήπιο και ηθικό άνθρωπο απλώς να τον υποτιμούν. Όταν όμως δεν του κάνουν ούτε παρέα? Όταν δεν τον επιλέγουν ούτε ως σύντροφο και για σύντροφο επιλέγουν αδιαμφισβήτητα το μοσχάρι με το ωραίο στυλ? Αυτή είναι η αηδία και η σιχαμάρα της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Μια αηδία και σιχαμάρα που οι περισσότεροι ασκούμε στους άλλους σα να κάνουμε face control, ως φορείς- πιόνια της προπαγάνδας της κοινωνίας που τη βολεύει μια χαρά να είμαστε διχασμένοι και να μην ευημερούμε, με τους κύριους και περισσότερους φορείς να προέρχονται από το γυναικείο φύλο εξαιτίας του κλειστού μυαλού το οποίο κατά κανόνα δυστυχώς διαθέτουν και με αυτό καθιστούν συγκρίσιμο το περιτύλιγμα με την ουσία.

(3) Ρατσισμός της ενδυμασίας και την καθαριότητας

Ο κοινωνικός ρατσισμός δεν περιορίζεται στο στυλ και την εμφάνιση του ατόμου αλλά επεκτείνεται και στο περιτύλιγμα με όλη τη σημασία της λέξης. Ούκ ολίγα άτομα προπαγανδισμένα από την κοινωνία μας, έχοντας προκύψει «κολλημένα με τη μπάλα» όσον αφορά το περιτύλιγμα, βάζουν ταμπέλες στους υπόλοιπους όχι βάσει της ηθικής και της πνευματικής τους ποιότητας αλλά βάσει του πώς ντύνονται και αν κάνουν μπάνιο κάθε μέρα. Χωρίς να τους ενδιαφέρει αν είσαι αδαμάντινος χαρακτήρας, συνεπής σε ότι λές και με διάθεση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, κοιτούν με το μικροσκόπιο αν το σπίτι σου δεν έχει σκουπιστεί- σφουγγαριστεί- ξεσκονιστεί πρόσφατα, έχεις παλιά ή φθαρμένα παπούτσια- μπλούζες- πουκάμισα- μπουφάν, αν τα φοράς ασιδέρωτα ή βρώμικα, ή ακόμη χειρότερα αν ντύνεσαι σύμφωνα με την παλιά μόδα και όχι με την καινούργια ή αν έχεις αγοράσει μάρκες ή ρούχα- παπούτσια από τη λαική ανεξάρτητα αν έχουν καλό σχέδιο. Περί αν ορισμένες τάσεις της μόδας είναι ή ήταν πέρα για πέρα βλακώδεις (για παράδειγμα λεπτή λουλουδάτη φούστα με χοντρή αρβύλα, παντόφλα λές και πάς στην παραλία, κακόγουστα ημίγυμνα ρούχα, σκισμένα τζίν παντελόνια, μίνι που κοντεύουν να φτάσουν στο εσώρουχο) φυσικά ούτε λόγος. Όπως ούτε λόγος κι όταν είσαι πεντακάθαρος και στην τρίχα αλλά κατά την αγοραία έκφραση βγάζεις «σκατά» απ` το στόμα σου. Κι όταν λέω «σκατά» δεν εννοώ οπωσδήποτε να βρίζεις γιατί έχουμε και το άλλο κουσούρι μερικών, να έχουν τη λανθασμένη εντύπωση πως αν μιλάς με το «σείς» και με το «σας» είσαι πολιτισμικά και ηθικά ανώτερος των άλλων, άσχετα αν τους συκοφαντείς τους ανταγωνίζεσαι με αθέμιτο τρόπο ή τους ειρωνεύεσαι. Αυτό ακριβώς το προηγούμενο που έγραψα εννοώ, ότι κοιτάμε το πώς φαίνεται ο άλλος και όχι το αν συμπεριφέρεται σωστά. Η χειρότερη κατηγορία των ρατσιστών αυτού του είδους είναι κάτι πλούσιες «κυρίες επί των τιμών», που το επάγγελμά τους είναι να ξύνουν το νυχάκι τους κλπ κι επειδή οι ίδιες στερούνται ουσιωδών ενδιαφερόντων στη ζωή τους νομίζουν ότι η ποιότητα του άλλου μετριέται στο αν σπούδασε στην Οξφόρδη, ντύνεται με Crocodilino, μιλάει με την αγγλική ευγένεια, τρώει 100 ευρώ το μήνα σε νερό για να κάνει μπάνιο, το σπίτι του από την καθαριότητα και την τάξη θυμίζει αποστειρωμένο θάλαμο νοσοκομείου, επαγγέλεται γιατρός και γενικά είναι μόνο ότι εγκρίνει η κοινωνία του και τίποτε άλλο. Η παραπάνω δήθεν εξυπνάδα αγγίζει πραγματικά τα όρια της αντιληπτικής διανοητικής καθυστέρησης, όπως και το να τρώς 2 ώρες την ημέρα για να έχεις το σπίτι σου στην τρίχα αντί να δείς μια ταινία ή να διαβάσεις ένα βιβλίο.

(4) Ρατσισμός της κλίκας- φατρίας ή του «τζακιού»

Σύμφωνα με τις προτεραιότητές σου έχεις τους ανθρώπους του πιο στενού σου κύκλου, με τους οποίους συνάπτεις σχέσεις σε μεγαλύτερο βαθμό απ` ότι με τους υπόλοιπους. Δεν περιορίζεσαι όμως σε αυτό αλλά φτάνεις στο άλλο άκρο να μην επιτρέπεις στους άλλους να σε πλησιάσουν, είτε με το να τους βγάζεις το λάδι μέχρι να σε συναντήσουν είτε με το να ασχολείσαι μόνο με τους δικούς σου εντός μιας ευρύτερης παρέας (γιορτής, δεξίωσης ή οποιασδήποτε φύσης γενικής συνεστίασης), και ακόμη χειρότερα να δίνεις πάντα δίκιο μόνο στους δικούς σου σε οποιαδήποτε διένεξη με τους άλλους ή όποιο γενικά ζήτημα αφορά το ατομικό συμφέρον της φατρίας σου άσχετα αν έχουν καταφανώς άδικο. Φτάνουμε έτσι μεταξύ άλλων στο σημείο (1) να παίρνει μια θέση εργασίας κάποιος με λιγότερα προσόντα από έναν άλλον και ο άλλος να μένει μέχρι και άνεργος (2
) να μη βρίσκει φίλους κάποιος που δεν έχει τις ανάλογες «άκρες», δηλαδή ήδη υπάρχουσες παρέες (3) να μένουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας χωρίς σύντροφο επειδή δεν υπάρχει κατάλληλο άτομο στις παρέες τους, και απορρίπτουν ασυζητητί επαφές μέσω ίντερνετ ως αναξιόπιστες ενώ θα μπορούσαν να κανονιστούν συναντήσεις για να διαπιστωθεί αν όντως υπάρχει καταλληλότητα.

Στο τελευταίο μάλιστα ζήτημα η κοινωνία μας είναι επιεικώς απαράδεκτη. Ενώ διοργανώνει εκδηλώσεις για συνεύρεση κόσμου (πχ συναυλίες, θέατρα, χορούς, εκδρομές, εκδηλώσεις πολιτιστικών συλλόγων) δεν υπάρχει καμία επίσημη δημόσια διαδικασία που να αφορά τη συντροφικότητα. Να είναι διαθέσιμα για παράδειγμα καφετέριες- μπάρ ειδικά για γνωριμία με δημόσια έγκριση, ιστοσελίδες γνωριμίας με στοιχεία κατόχων επικυρωμένα από το κράτος (ώστε να εξασφαλίζεται η αξιοκρατία που λέγαμε) ή και σχετικές εκδηλώσεις σε δημόσιο χώρο. Και καταλήγουν ούκ ολίγα άτομα, εντός μιας κοινωνίας εκατομμυρίων, να μη βρίσκουν ποτέ σύντροφο.

Υ. Γ. Ισχυρό υποσύνολο του παραπάνω ρατσισμού είναι ο ρατσισμός των γονέων που έχουν βρεί παρέες- άκρες με άλλους γονείς, ώστε να έχουν παρέα και οι σύντροφοι και τα παιδιά τους, και αποφεύγουν με δικαιολογίες να συναντήσουν εσένα που δεν έχεις παιδιά ή είσαι εργένης. Προσωπικά δεν υπήρξα μόνο αυτόπτης μάρτυρας τέτοιων επανειλλημμένων αρρωστημένων γεγονότων, αλλά τα υπέστησα και από γνωστούς μου με τους οποίους παλιότερα- προτού γίνουν δεσμευμένοι και γονείς- είχαμε στενή παρέα. Το απόλυτο ξεπούλημα ενός πρώην φίλου που αποδεικνύει ότι τίποτα δεν είναι εγγυημένο όταν μπαίνει μπροστά το κακοπροαίρετο συμφέρον.


(5) Ρατσισμός της διένεξης ή της παρεξήγησης

Έχεις σχέσεις με ένα άτομο το οποίο εγκρίνεις ως γνωστό, φίλο, σύντροφο κλπ. Ξαφνικά διαφωνείτε έντονα σε ένα ζήτημα σε βαθμό διένεξης, ή κάνει κάτι που σε ενοχλεί. Αμέσως τον γράφεις στα μαύρα σου κατάστιχα, δεν προσπαθείς να τα βρείτε, τον απορρίπτεις και δια παντός από τις μελλοντικές σου επαφές και δεν αφήνεις κανένα περιθώριο να επανορθώσει αν το επιθυμεί. Και κατά τα άλλα ονομάζεσαι χριστιανός. Η κοινωνία φέρει τεράστια ευθύνη για την παραπάνω ιδεολογία, η οποία έχει πάρει την έκταση μάστιγας στον περίγυρό μας. Αντί να προωθήσει το μήνυμα ότι πρέπει πάντα να δίνουμε ευκαιρίες στους άλλους, γιατί ο καθένας έχει τα δικά του πιστεύω και η διακοπή σχέσεων δε συμφέρει κανέναν, μας λέει να κοιτάμε πάνω απ` όλα τον εαυτό μας, να έχουμε αυστηρώς ιδιοτελή κριτήρια χωρίς να αφήνουμε τον άλλο να αναπνεύσει, και ότι δε μας ταιριάζει να μην παλεύουμε να το διορθώσουμε αλλά να αναζητούμε άμεσα κάτι άλλο με το οποίο κατευθείαν να τη «βρίσκουμε», σαν ετοιματζίδικο φαγητό. Γι` αυτό σήμερα οι άνθρωποι έχουμε απομονωθεί έχοντας πολύ λίγους φίλους, οι χωρισμοί ζευγαριών είναι συχνότεροι από ποτέ και στον επαγγελματικό τομέα το παραμικρό υποτιθέμενο μεγάλο σφάλμα ενός υπαλλήλου μπορεί να οδηγήσει σε απόλυση χωρίς προειδοποίηση. Καθώς επιπλέον μας έχουν μάθει να είμαστε και εγωιστές- ατομιστές, πολύ συχνά μπλέκουμε μέσα μας το δίκιο με το συμφέρον και φτάνουμε στο αρρωστημένο σημείο να έχουμε πείσει τον εαυτό μας σε μια κατάσταση ότι έχουμε το απόλυτο δίκιο, ενώ στην πραγματικότητα αδικούμε προκλητικότατα τους άλλους.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΕΙΔΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΦΙΛΟΥΣ- ΠΑΡΕΕΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΤΡΙΧΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΟΨΑΝ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ


(6) Ρατσισμός της κακής συνήθειας ή απορριπτέας ιδιοσυγκρασίας του άλλου

Αν η κοινωνία σε είχε διδάξει να διαθέτεις πιο ανοικτό μυαλό στα πράγματα, θα ήσουν ανοικτός για σχέσεις με τον οποιονδήποτε εφόσον σε σεβόταν. Εντούτοις δε σου φτάνει αυτό αλλά κοιτάς και την ιδιοσυγκρασία του που αποτελεί προσωπικό του δεδομένο: αν κάνει καταχρήσεις (ναρκωτικά, αλκοόλ, υπερφαγία κλπ), αν το επάγγελμά του θεωρείται πιθανώς ή σίγουρα ανήθικο (πχ ιερόδουλη, σωματοφύλακας), αν οι απόψεις του δε σε βρίσκουν σύμφωνο, αν τον θεωρείς χαμηλότερης νοημοσύνης από σένα, αν σύμφωνα με την κλειστή κοινωνία που διαμένετε εκφράζεται ή πράττει σωστά ή ότι παρόμοιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις του κλείνεις την πόρτα, αντιμετωπίζοντάς τον ως υποτιμητέο είδος. Έτσι όχι μόνο δε χρησιμοποιείς το ορθό κριτήριο να βρίσκεις όλα αυτά που σας ενώνουν, γιατί τα υπόλοιπα δε σε αφορούν, αλλά του περνάς και το λανθασμένο μήνυμα ότι, επειδή «ξέπεσε» σε αυτά που κάνει, δεν του επιτρέπει η κοινωνία να τα διορθώσει κάνοντας μια καινούργια αρχή, τον σταυρώνει δηλαδή στην κυριολεξία. Όπως ακριβώς και στον ρατσισμό της παρεξήγησης. Η κατηγορία παρουσιάζει πολύ μεγάλη ομοιότητα και με τον φυλετικό ρατσισμό χωρίς να αφορά έθνος ή φυλή.


(7) Ρατσισμός της επιδιωκόμενης ή της ήδη υπάρχουσας συντροφικότητας

Υπάρχει επί του παρόντος μια σχέση σου φιλίας με άλλο πρόσωπο, και μπήκε στο μυαλό σου- ή πάντα το σκεφτόσουν- η πρόθεση και για το βήμα παραπάνω μαζί του, τη συντροφικότητα. Επειδή όμως δεν υπάρχει για οποιονδήποτε λόγο η ανάλογη πρόθεση από την άλλη πλευρά (οι γυναίκες μάλιστα συνήθως έχουν και το άλλο ωραίο κουσούρι, ότι είσαι υποχρεωμένος από την αρχή να δείξεις αν τις προορίζεις για φίλες ή συντρόφους ενώ μετά είναι αργά), και διέπραξες το «θανάσιμο» αμάρτημα να εκφράσεις το ενδιαφέρον σου, καθίσταται δήθεν αταίριαστο να εξακολουθήσεις και τις φιλικές επαφές ακόμη και αποβάλλεσαι με συνοπτικές διαδικασίες. Στην προκειμένη δεν πειράζει το άλλο άτομο το αν εσύ θα παρακούσεις και θα εξακολουθήσεις να επιμένεις για την αποδοχή με αδιάκριτο τρόπο (γιατί πράγματι από σεβασμό των επιλογών του άλλου μπορεί να μην ξαναθίξεις το θέμα) αλλά το αν εσύ «βλέπεις ερωτικά» στο εξής το άλλο άτομο ή αν «υποφέρεις» συναντώντας το στη ζωή σου, μια παρουσία που θα σου υπενθυμίζει ότι δε μπορεί να προκύψει συντροφικότητα. Λές και αφορά τους άλλους πώς νοιώθεις εσύ, ή υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος που το διακριτικό ερωτικό ενδιαφέρον θα έπρεπε να τους ενοχλεί, και λές και σε ρώτησαν αν εσύ θα είσαι καλύτερα με το να μη βλέπεις το άλλο πρόσωπο, κάτι εντελώς υποκειμενικό που θα πρέπει δια ροπάλου να το αποφασίζει μόνο αυτός που πρότεινε τον δεσμό. Ορισμένοι μάλιστα και ειδικά γυναίκες δυστυχώς, που θα έπρεπε κανονικά λόγω της γλυκιάς παρουσίας τους να εκφράζουν την ηπιότητα και τον συναισθηματισμό αλλά φτάνουν στην προκειμένη να εκφράζουν τη βαρβαρότητα, το προχωρούν και ακόμη παραπέρα με το να διακόπτουν σχέσεις επειδή ο άλλος απλώς δήλωσε ότι τους βλέπει και σύμφωνα με το φύλο τους, ή μόλις αποκτούν συντροφικότητα διακόπτουν σχέσεις με όλους τους ετερόφυλους φίλους τους γιατί θεωρούνται «αταίριαστες» ή για το «μήπως ενδιαφερθούν στο μέλλον» κι ας μην υπάρχει απολύτως καμία ένδειξη γι` αυτό. Από τις πιο απεχθείς μορφές ρατσισμού πραγματικά, καθώς δημιουργεί τα μεγαλύτερα ψυχικά τραύματα, μεγαλύτερα ίσως κι από την απώλεια αγαπημένου προσώπου λόγω θανάτου. Γιατί στην προηγούμενη περίπτωση σκέφτεσαι τουλάχιστον ότι έχασες τον άνθρωπό σου από ατυχία, ενώ στην προκειμένη ξέρεις ότι συνεχίζει τη ζωή του κανονικά και σε απορρίπτει σαν περίπου εγκληματία` σε θέτει στο απαίσιο δίλημμα ή να πονάς εφ` όρου ζωής για τον άνθρωπό σου, ή να ευνουχίσεις τον εαυτό σου και την ίδια την ιστορία σου με το να μην τον φέρνεις στη σκέψη σου. Προσωπικά τίποτα στη ζωή μου δε με έχει σημαδέψει όσο παρόμοια περιστατικά, όπου εκδήλωσα το ερωτικό μου ενδιαφέρον αλλά αρνήθηκαν να μου προσφέρουν ακόμη και την παρέα τους που ήταν άκρως σημαντική για μένα, και θεωρώ όνομα και πράγμα γελοίες τις απόψεις πολλών ότι «έτσι πρέπει να γίνεται» κι ότι «οι φίλοι απαγορεύεται να αισθάνονται κάτι παραπάνω». Τους απαντώ λοιπόν κατηγορηματικά πως ΤΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΟ ΦΙΛΙΚΑ, Η ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ Η ΟΠΟΙΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΩΜΑΛΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ να νοιώθουμε ερωτισμό μόνο με στενά στεγανά, και την οποία φύση είμαστε ηθικά υποχρεωμένοι να την καταπολεμάμε με κάθε τρόπο ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη αξιοκρατία στις ανθρώπινες σχέσεις. Και ο ίδιος αισθάνομαι περήφανος που την καταπολέμησα, και απαντώ επίσης σε όσους θα υποστηρίξουν την «εύκολη» λύση της αποχώρησης, που θα τους βόλευε μια χαρά για να μην πιέζονται και κατά τα άλλα δηλώνει σωστή συμπεριφορά και ενδιαφέρον ( ότι δήθεν «καλύτερα να είσαι «εντάξει» και να αφήσεις τον άλλον αντί να τον περιπαίζεις με το να μένεις κοντά του»), πως ακόμα και να τον περιπαίζεις είναι μια μορφή επαφής που δηλώνει συναισθηματισμό και μπορεί να απαλύνει τον πόνο του, ενώ η διακοπή επαφής είναι κυριολεκτικά θάνατος.     


(8) Ρατσισμός της ιδιοτέλειας ή του κακώς εννοούμενου συμφέροντος στις κοινωνικές επαφές

Έχεις με κάποιον/κάποια στη ζωή σου παρέα ή φιλία ή συντροφικότητα στα πλαίσια του επίσημου κύκλου σου (σχολείο, σπουδές, θητεία, πολιτιστικός σύλλογος) ή και γενικά, βάσει του σταδίου στο οποίο βρίσκεσαι. Επειδή όμως προκύπτει για σένα άλλος επίσημος ή ανεπίσημος κύκλος, ή περνάς σε άλλο στάδιο –ακόμη και με την τυχαία εύρεση μιας άλλης παρέας που σου ταιριάζει περισσότερο- κρίνεις ότι το προηγούμενο άτομο δε σου χρειάζεται και κοινώς το πετάς στα σκουπίδια. Η προηγούμενη ιδεολογία δεν αφορά μόνο αλλαγή κατάστασης αλλά και την υπάρχουσα, στην οποία προσωπικά είσαι καλυμμένος από επαφές κι όταν οποιοσδήποτε ζητάει την παρέα σου τον αρχίζεις στις μαλακισμένες δικαιολογίες για να μη συναντηθείτε: ότι έχεις βαρύ εργασιακό πρόγραμμα, ότι έχεις μεγάλη ενασχόληση με την οικογένεια, ότι είσαι κουρασμένος ή/και δεν ξερεις πότε θα έχεις όρεξη ή δε θα έχεις κανονίσει αυτά που συστηματικά προτιμάς και τα τοιαύτα. Στην προκειμένη δεν του λές τουλάχιστον, λόγω στενότητας χρόνου και ενέργειας, να έρθει όταν θα βρείς τη δική σου παρέα, αλλά του υπόσχεσαι ότι «κάποια στιγμή όταν είναι» θα επικοινωνήσεις μαζί του να το κανονίσετε και συχνά καταλήγεις στη γραφική καραγκιοζιά να μην επικοινωνήσεις ποτέ και να καταλάβει φυσικά ο άλλος ότι τον κοροιδεύεις. Ή στο καλύτερο των ενδεχομένων να επικοινωνείτε στο μεταξύ προφορικά ή γραπτά, γιατί όσο να` ναι αν και δεν τον συναντάς χρειάζεσαι την εύθυμη συζήτηση για να νοιώσεις καλύτερα οπότε τον εκμεταλλεύεσαι σχετικά, κι αφού του έχεις βγάλει την Παναγία με το να σε έχει καλοπιάσει και παρακαλέσει 10 φορές να δεχθείς τελικά συγκεκριμένη συνάντηση παρά το «πρωθυπουργικό σου πρόγραμμα». Αντί να του πείς ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΤΟΜΠΡΑ «τάδε μέρα, τάδε ώρα και τάδε σημείο». Αλλά το πόση ντομπροσύνη έχει μείνει μεταξύ μας είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία. Το συγκεκριμένο μου έχει συμβεί με πάνω από 10 άτομα που εδώ και χρόνια «θα» ειδοποιήσουν για το πότε θα βρεθούμε ή το πότε θα γνωρίσουν τη γυναίκα μου. ΑΚΟΜΑ ΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ…
 
 

(30/1/2021) (9) Ρατσισμός της ιδεολογίας ή των πολιτικών/θρησκευτικών κλπ φρονημάτων


Η φράση μιλάει από μόνη της. Υπάρχει κάποιος που υπό άλλες συνθήκες θα έκανες ευχαρίστως παρέα μαζί του, την απορρίπτεις όμως δογματικά επειδή είναι στην πολιτική του ιδεολογία αριστερός ή κεντρώος ή δεξιός ή ότι σχετικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πρόβλημά σου μπορεί να μην είναι ότι ενδέχεται να προκύψει διένεξη σε μια πολιτική σας συζήτηση αλλά το ίδιο το γεγονός πως κατά τη γνώμη σου είναι υπάνθρωπος μόνο και μόνο επειδή έχει μυηθεί στη συγκεκριμένη ιδεολογία, συνεπώς δεν καταδέχεσαι να τον βάλεις στη ζωή σου. Τα παρόμοια ισχύουν κι όταν ο συνάνθρωπός σου πιστεύει σε μια συγκεκριμένη θρησκεία ή αίρεση ή ανήκει σε μια ορισμένη οργάνωση που αναπτύσσεται σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής, όπως οικολόγοι/επιστήμονες/εθελοντές/αγρότες και πολλά ακόμη. Άλλο ένα παράδειγμα στο οποίο χρησιμοποιείς λανθασμένα ως κριτήριο το τί πιστεύει ο άλλος αντί το κατά πόσο σέβεται τις δικές σου αρχές.



        1. Ρατσισμός των ιδιοτελών κριτηρίων αισθηματικής επαφής


Το συγκεκριμένο είδος ρατσισμού αποτελεί στάση ζωής που προέρχεται σε συντριπτικό βαθμό από τις γυναίκες οι οποίες, επειδή έχουν κατά κανόνα κλειστό μυαλό και πολύ εύκολα πέφτουν στην παγίδα της κοινωνίας που υποδεικνύει σε μάς τον τρόπο που πρέπει υποτίθεται να ενεργούμε επίσης στενόμυαλα, κι επειδή όπως έχουμε ξαναπεί μπερδεύουν τη θρασύτητα με την προσωπικότητα, συνήθως νομίζουν ότι ο εγκριτέος σύντροφος για ερωτικές επαφές είναι μόνο ο τσαμπουκάς με εμφάνιση κωλόπαιδου που αναμασάει ότι αρέσει στους περισσότερους και είναι όμως κατά βάθος καλό παιδί. Έτσι απορρίπτουν όλες τις άλλες περιπτώσεις, κατά τον ίδιο τρόπο που ο πορτιέρης στο κλάμπ δε μας αφήνει να περάσουμε, δηλαδή να είναι ο άλλος ντροπαλός/μέτρια εύστροφος/νωχελής/ευαίσθητος/ανεπιτήδευτος, και αποφεύγουν να τον αγγίξουν περίπου σαν να πάσχει από καμία σύφιλη. Ως συνέπεια της βλακώδους παραπάνω λογικής, που κατά τα άλλα παρουσιάζεται ως έξυπνη και υπεύθυνη, είναι να είμαστε σε κομπλεξικό βαθμό υπερβολικά αρνητικοί με ανθρώπινες εκδηλώσεις όπως το χάδι η αγκαλιά και το φιλί, που αποτελούν το κλειδί στο να είναι η κοινωνία μας απείρως πιο ευτυχισμένη και δημιουργική, να πιστεύουμε λανθασμένα ότι τέτοιες εκδηλώσεις αρμόζουν μόνο με τον ερωτικό μας σύντροφο, ακόμη κι αν μέσα στην ημέρα δεν τον δούμε ώρες ολόκληρες ή σε πιο ακραίες περιπτώσεις (πχ επαγγελματικά μακρυνά μίτινγκ, επάγγελμα ναυτικού κλπ) βδομάδες ή και μήνες, και το χειρότερο, να γινόμαστε τόσο εκλεκτικοί στο ποιό ερωτικό σύντροφο θα έχουμε ώστε να προτιμάμε να μένουμε ολομόναχοι χρόνια ολόκληρα μέχρι να τον βρούμε ή και τελικά να μην τον βρούμε ποτέ. Το πράγμα δυστυχώς προχωράει ακόμα παραπέρα όταν απορρίπτουμε συντρόφους λόγω διαφοράς ηλικίας, λησμονώντας ότι ο μοναδικός σοβαρός λόγος να μην έχουμε αισθηματική επαφή με κάποιον που είναι ηλικιακά πολύ μεγαλύτερος ή πολύ μικρότερος από μάς -εφόσον υπάρχουν εκατέρωθεν αισθήματα και ταιριάζουμε μεταξύ μας- είναι το ζήτημα της τεκνοποίησης που πολύ συχνά έχει προκύψει να μην είναι η μεγαλύτερή μας προτεραιότητα. Όταν μάλιστα το ένα άτομο είναι ανήλικο πολύ εύκολα γινόμαστε υστερικοί και παράλογοι, μιλώντας για βιασμό ή αποπλάνηση ανηλίκου και μή υπολογίζοντας ότι ο ανήλικος μπορεί με υγιή τρόπο να συναινεί σε μια τέτοια σχέση, και φτάνουμε σε τραγελαφικές καταστάσεις όπως το να δικάζουμε έναν 20χρονο επειδή έκανε δεσμό με 15χρονη και να το χαρακτηρίζουν κάποιοι ανεκδιήγητοι ψυχολόγοι “χειρότερο από βιασμό”. Όποτε όμως το κολλημένο μας μυαλό κοιτάζει μόνο σε μια κατεύθυνση με παρωπίδες, και δεν εννοούμε να καταλάβουμε πως η κάθε περίπτωση είναι εξατομικευμένη, πάντα τέτοιες ασυναρτησίες θα δηλώνουμε και σε τέτοιες αστείες πράξεις θα προβαίνουμε.


Και κάτι τελευταίο πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα το οποίο πρέπει κάποτε οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι να βάλουν μέσα στο κλούβιο τους μυαλό. Οι ψυχικά άρρωστοι άνθρωποι δε χρειάζονται μόνο χάπια, ηλεκτροσόκ και κλεισούρα σε μαλακισμένα ιδρύματα. Χρειάζονται πάνω από όλα ΑΓΑΠΗ. Αγκαλιές, χάδια, φιλιά, ερωτικές επαφές, αληθινό ενδιαφέρον για το πώς αισθάνονται ώστε να αποκτήσει νόημα η ζωή τους. Αλλά βλέπετε η κοινωνία ουδέποτε ήθελε να δώσει αγάπη, παρά μόνο ανέκαθεν κοίταζε πώς να σπείρει τη μιζέρια ώστε να είμαστε παθητικοί και να μας κάνει ότι θέλει.


(τέλος 30/1/2021)

 

(13/2/2021)


    1. Ρατσισμός των νόμων βάσει της πλειοψηφίας ή του φασιστικού κράτους


Με προσωπική σου πρωτοβουλία έχεις καλλιεργηθεί παραπάνω από τον μέσο συνάνθρωπό σου σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχεις καταλάβει ότι πολλές προτιμήσεις της πλειοψηφίας επί παντός επιστητού είναι λανθασμένες. Επειδή όμως η κοινωνία με κακόβουλο τρόπο θέλει να σε χαλιναγωγήσει ώστε να σου περιοριστεί η προσωπικότητα και να σε ελέγχει κατά το δοκούν, σου δηλώνει με απύθμενο θράσος ότι δήθεν οι επιλογές της πλειοψηφίας, οι επιλογές με λίγα λόγια που η ίδια προπαγάνδισε επιτυχώς και με κακοήθεια στην πλειοψηφία των συνανθρώπων σου, είναι οι μόνες σωστές και υποχρεούσαι βάσει νόμου να τις ακολουθείς στερώντας σου κυριαρχικά δικαιώματα ενεργειών που πηγάζουν από την αληθινή σου φύση. Κάπως έτσι προκύπτουν φασιστικές επιβολές όπως η ζώνη στο αυτοκίνητο/το κράνος όταν οδηγάς μηχανάκι, τα ένσημα/η απαγόρευση να εργάζεσαι όταν ήδη παίρνεις σύνταξη, η μή κοινοποίηση των προσωπικών δεδομένων, η απαγόρευση καπνίσματος σε καφετέριες/μπάρ/κλάμπ και άλλα κέντρα διασκεδάσεως, το να σε φυλακίσουν αν είσαι χρήστης ναρκωτικών, το κλείδωμα ενός λογαριασμού τραπέζης ή και η χρέωσή του γιατί εδώ και πολύ καιρό δεν τον χρησιμοποιείς, η αποτροπή στο facebook από το να κάνεις πολλά αιτήματα φιλίας/να στέλνεις πολλά μηνύματα/να δημοσιεύεις πληροφορίες που θεωρούνται “παρότρυνση σε ανυπακοή ή διαφθορά”, και τώρα τελευταία η απαγόρευση κυκλοφορίας ακόμη και στο διπλανό σου δήμο γιατί είναι επικίνδυνο να μολύνεις άλλον με την δήθεν “πανδημία” του κορωναιού. Και με ακόμη πιο απύθμενο θράσος κρίνει εξ` ιδίων τα αλλότρια, δηλαδή καταλογίζει σε σένα αυτά που ακριβώς κάνει η ίδια, χαρακτηρίζοντάς σε από χαζό/ανεύθυνο μέχρι ανήθικο και κακοπροαίρετο δημόσιο κίνδυνο όταν αρνείσαι να ακολουθήσεις τις παραπάνω επιβολές. Και όλα αυτά χωρίς να σε ρωτήσουν και “για το καλό σου”, λές και είσαι κανένα ανήλικο που ο κηδεμόνας σου αποφασίζει για σένα, παραβλέποντας επιτηδευμένα ότι ο καθένας δικαιούται να κάνει οτιδήποτε τον εκφράζει αρκεί να μην καταπατάει τα δικαιώματα των υπολοίπων. Έπιασε λοιπόν την κοινωνία μας, ειδικά τα τελευταία 5-6 χρόνια, η δήθεν ανθρωπιστική “κάψα” να σεβόμαστε υποτίθεται τα δικαιώματα των άλλων και κατά τα άλλα όλος σχεδόν ο πλούτος της ανθρωπότητας με δική της υπαιτιότητα έχει πάει στα χέρια του 2% του πληθυσμού, μας προωθεί μια παιδεία κατωτάτου επιπέδου και μας επιβάλλει νόμους ευνουχιστικούς και κοντόφθαλμους. Και σα να μην έφτανε αυτό έχουμε και ουκ ολίγους συνανθρώπους μας γίδια και τσιράκια της κοινωνίας τους, με λίγα λόγια άτομα που έχουν αποφασίσει για να μην κουράζουν το μυαλουδάκι τους και να λαμβάνουν κοινωνική αποδοχή να καταπίνουν όποια μαλακία τους προτείνει/επιβάλλει η κοινωνία αμάσητη κοροιδεύοντας και ξεπουλώντας τον εαυτό τους, να προσπαθούν να μειώσουν όποιον αντιτίθεται στον παραπάνω φασισμό λέγοντας πως είναι ορθός και συνιστά κοινωνική προσφορά. Το αίσχος και η διμουτσουνιά σε όλο το μεγαλείο τους.


(τέλος 13/2/2021)

 


 


Για όλα φυσικά τα παραπάνω που περιέγραψα, και δεν αποκλείεται καθόλου να υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις κοινωνικού ρατσισμού που μου διέφυγαν, ΤΟΥΜΠΕΚΙ ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΟ και από την κοινωνία και από εμάς τους ίδιους, γιατί όπως έλεγε κι ένας παλιός λαικός τραγουδιστής «άλλα λόγια ν` αγαπιόμαστε για να μη στεναχωριόμαστε»… η ωμή πραγματικότητα όμως δεν αποκρύπτεται από κανέναν μας, και δηλώνει ρητά ότι έχουμε φτιάξει μια κοινωνία- μπουρδέλο, στην οποία σε καμία περίπτωση δεν αξιολογούμε τους άλλους βάσει του δικαίου αλλά βάσει των εμμονών που μας έχουν φυτέψει και το κακόβουλο δικό μας όφελος εις βάρος όλων των άλλων. Και αν φιλοτιμηθούμε ποτέ μας να προκόψουμε πρέπει να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας: ΔΕ ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΥΤΕ ΟΙ «ΚΑΚΟΙ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΥΤΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΧΕΤΙΚΟ, ΠΑΡΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΟΤΑΝ ΠΕΤΑΜΕ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΥΡΝΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Και ο νοών νοείτο.