ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕΡΟΣ 5ο: ΚΕΝΤΡΟ

Το κέντρο στην Ελλάδα αποτελεί τον πιο ρεαλιστικό πολιτικό χώρο, καθώς δεν περιλαμβάνει ούτε την ολιγαρχία και την ξενοδουλεία της δεξιάς ούτε τον ανθελληνισμό και τις ξεπερασμένες ιδέες της αριστεράς. Το κέντρο ως ενιαία κομματική οντότητα υπήρξε προ χούντας ως Ένωση Κέντρου υπό τη διακυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, και ως ΠΑΣΟΚ με ηγέτη τον Ανδρέα τον γιό του Γεωργίου. Το κακό είναι ότι μετά το 1993, όταν αποσύρθηκε από την ηγεσία ο Ανδρέας, κέντρο ουσιαστικά έπαψε να υπάρχει` το ΠΑΣΟΚ μετατράπηκε σε κόμμα φιλοδεξιάς τάσης, κι ακόμα χειρότερα αργότερα σε δορυφόρο της ΝΔ με την οποία μάλιστα συγκυβέρνησε στην περίοδο διακυβέρνησης του Σαμαρά. Και επεξηγώ: όταν το 1993 ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος ο Κώστας Σημίτης μας εισήγαγε λίαν συντόμως στο ευρώ και όλα τα δεινά που εξακολουθούν εξαιτίας του από τότε, στο επεισόδιο των Ιμίων (ενώ οι ΗΠΑ δεν υποστήριξαν κάν το προφανές, πως οι βραχονησίδες αυτές ήταν ελληνικές πρίν αμφισβητηθούν ξαφνικά από την Τουρκία) δήλωσε «ευχαριστούμε την Αμερική που μεσολάβησε», παρέδωσε τον –σύμμαχό μας έναντι της Τουρκίας- αρχηγό των Κούρδων Αμντουλάχ Οτσαλάν χωρίς καμία αντίσταση στους Αμερικανούς και κατ` επέκταση στους Τούρκους (ενώ η Ρωσία και η Ιταλία αρνήθηκαν να τον παραδώσουν), θεωρείται υπεύθυνος για το μεγάλο σκάνδαλο της φούσκας του χρηματιστηρίου και τέλος άρχισαν εκτεταμένα να τον ψηφίζουν βιομήχανοι γιατί προφανώς εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους. Γεγονότα που κάθε άλλο παρά επιβεβαίωναν το ΠΑΣΟΚ ως σοσιαλιστικό κίνημα. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε ο νέος αρχηγός Γεώργιος (ή καλύτερα Γιωργάκης) Παπανδρέου ο γιός του Ανδρέα, ο οποίος την ίδια εποχή που δήλωνε το περίφημο σλόγκαν- που τον έφερε πανηγυρικά στην εξουσία- «λεφτά υπάρχουν» συνομιλούσε στα κρυφά με ξένους παράγοντες πότε θα μπούμε στο μνημόνιο και μάλιστα παρουσίαζε ψευδή στοιχεία περί οικονομικής κατάστασης της χώρας πολύ χειρότερης από την πραγματική ώστε να μπούμε σίγουρα` αφότου επέβαλε το μνημόνιο 1, που σε ανεπίσημο γκάλοπ ο ελληνικός λαός το καταψήφισε με 74% κατά, θυμήθηκε μόλις πριν από μια συζήτηση με τους πιστωτές για νέο δανεισμό να επιχειρήσει να διεξάγει δημοψήφισμα «αν εξακολουθούμε να δεχόμαστε τα μέτρα του μνημονίου» για να μας παραστήσει τον πατριώτη, κάτι που λόγω των αντιδράσεων των πιστωτών δε διεξήχθη` μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τα κότσια να διεξάγει το εν λόγω δημοψήφισμα αργότερα και υπό πολύ δυσκολότερες συνθήκες.  Η μετέπειτα αρχηγία του κόμματος από Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώφη Γεννηματά δεν αντέχει σε καμία κριτική περί σοσιαλισμού, καθώς η υποστήριξή τους στα μνημόνια η συμμαχία τους με τη ΝΔ και η κακοήθης αντιπολίτευσή τους έναντι των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ που προσπάθησαν να εξομαλύνουν τα αντιλαικά μέτρα δηλώνουν έναν νεοφιλελευθερισμό που ξεπερνάει τα όρια της δουλικότητας στους ξένους τοκογλύφους. Δεν είναι τυχαίο ότι η κόρη του συνθέτη του τραγουδιού «Θα τον Μεθύσουμε τον Ήλιο» απαίτησε από το ΠΑΣΟΚ να μην ξαναβάλει ποτέ το τραγούδι αυτό σε πολιτική του συγκέντρωση. Όσο για τον Βασίλη Λεβέντη τον αρχηγό της Ένωσης Κεντρώων, που παρουσιάστηκε ως ο μόνος φυσικός συνεχιστής της κεντρώας παράταξης του Γεωργίου Παπανδρέου, δε συζητάμε κάν περί σοσιαλιστικού ρεύματος` προτού μπεί στη Βουλή οι θέσεις του ήταν καθαρά αριστερές, περί εργατικών συμφερόντων- ίδιων ακριβώς αμοιβών σε όλα τα μέλη όλων των επιχειρήσεων- δημεύσεων περιουσιών παρανομούντων, και αργότερα μετατράπηκε σε κόμμα πιο δεξιό κι από τη ΝΔ με δηλώσεις του τύπου «όποιος δε διαλέγει ευρώ είναι ή προδότης ή ανώμαλος» και «να αποκαθηλωθούν οι πολιτικοί και να κυβερνήσουν την Ελλάδα οι τεχνοκράτες» (δηλαδή οι ίδιοι ξένοι τοκογλύφοι που μας δανείζουν). Με διαφορά ο πιο γελοίος χαμαιλέων της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που παλαντάρισε πολιτικά από την αριστερά στη δεξιά χωρίς κάν να σταματήσει στο κέντρο. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ την τρέχουσα περίοδο διακυβέρνησής του, παρά τις αριστερές του τάσεις στην εξωτερική πολιτική, προσέγγισε το σοσιαλιστικό μοντέλο και στην πορεία κατάφερε να αποβάλλει χωρίς ιδιαίτερες απώλειες την σκληροπυρηνική αριστερή του συνιστώσα, την «αριστερή πλατφόρμα» δηλαδή του Λαφαζάνη η οποία αργότερα μετατράπηκε σε ανεξάρτητο κόμμα και μετονομάστηκε σε ΛΑΕ.

Δε θα αναλύσουμε σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις ενός αληθινά- και όχι κατ` ευφημισμόν μόνο- κεντρώου κόμματος καθώς βρίσκονται ανάμεσα στις αριστερές και δεξιές θέσεις τις οποίες αναλύσαμε στα προηγούμενα άρθρα. Θα σημειώσουμε μόνο ότι οι κεντρώες παρατάξεις

(1)Δεν αποδέχονται να ονομάζονται τα σκόπια σκέτο Μακεδονία, μπορούν να συζητήσουν όμως ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που να περιέχει το Μακεδονία.

(2)Δεν αφήνουν ανεξέλεγκτα την εισροή λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, δεν προσπαθούν όμως να τους διώξουν και όλους.

(3)Δεν είναι υπέρ των αντιλαικών μέτρων ως αντίβαρο των κρατικών δανείων, δεν είναι όμως και αντίθετοι σε κρατικά δάνεια και μάλιστα μπορεί να δανειστούν και μεγαλύτερο ποσό από το πρέπον.

(4)Προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποφύγουν τη λιτότητα και στο μέτρο που μπορούν δίνουν παροχές κάθε είδους στον απλό λαό. Κι αυτές μπορεί να υπερβούν το πρέπον, πχ. Πιο πολλές προσλήψεις ή μεγαλύτεροι μισθοί από όσο χρειάζεται.

Συμπερασματικά το κέντρο εκφράζει τον πιο ολοκληρωμένο και ηθικό πολιτικό χώρο στην Ελλάδα, στα πρότυπα της δημοκρατίας της αρχαίας Αθήνας. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι ο Έλληνας- όσον αφορά πάντα την πλειοψηφία- δεν είναι άξιος να αναγνωρίσει το παραπάνω, καθώς και δεξιάς ιδεολογίας είναι (υποστήριξη κρατικών και προσωπικών δανείων για να παίρνει έτοιμα χρήματα χωρίς να παράγει, ψήφιση του κόμματος που τον ευνοεί επαγγελματικά, απληστία στο να κλέβει στη φορολογία ή να χρησιμοποιεί γνωριμίες ώστε να προωθείται επαγγελματικά σε θέσεις που τις αξίζουν άλλοι, και στον κοινωνικό τομέα φθόνος και μη αναγνώριση έναντι όποιου συνανθρώπου του προοδεύει) και αχάριστος απέναντι σε οποιοδήποτε κόμμα του δίνει παροχές: χαρακτηριστικό παράδειγμα η αχαριστία των κατοίκων ορεινών κατά κανόνα περιοχών απέναντι στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, οι οποίοι παρά τις παροχές&επιδοτήσεις που έλαβαν, πολλές από τις οποίες δε χρησιμοποίησαν σε γεωργία&κτηνοτροφία αλλά για δική τους ψυχαγωγική χρήση, όχι μόνο εξακολούθησαν να ψηφίζουν ΝΔ σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό αλλά και κατηγόρησαν το ΠΑΣΟΚ ότι με αυτό τον τρόπο σπατάλησε χρήματα. Ίδια κατάσταση και στις προσλήψεις όπου ουκ ολίγοι, υπό τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, προσλήφθηκαν σε πόστα όπου η εργασία τους ήταν ελάχιστη και παρόλα αυτά λάμβαναν μεγάλους μισθούς. Όσο για τη λιτότητα που αιωνίως τους επιβάλλει η ολιγαρχική δεξιά πολύ γρήγορα την ξεχνούν. Δε μπορεί όμως από τη μία πλευρά να είσαι «ευσυνείδητος» πολίτης που ενδιαφέρεσαι για το δημόσιο ταμείο κι από την άλλη να το βλάπτεις οικειοθελώς και να ψηφίζεις όποιον σε συμφέρει εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Όπως και δε μπορείς να συγκρίνεις τις σπατάλες υπέρ του λαού με τα οικονομικά σκάνδαλα της δεξιάς, η οποία φυσικά έβαλε στην τσέπη της τα χρήματα που υπεξαίρεσε και δεν τα έλαβε ο ελληνικός λαός. Ίδια ήταν η γκρίνια και στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ προσπάθησε να προωθηθούν με το μνημόνιο λιγότερο αντιλαικά μέτρα ελάχιστοι το αναγνώρισαν και μάλιστα οι περισσότεροι θεώρησαν ηθικότερα τα ανήθικα κόμματα τα οποία ήταν μονίμως υπερμνημονιακά σε άκρως αντιλαικό βαθμό. Από αυτή τη δεξιά τάση του ελληνικού λαού, και όχι από τη δήθεν κακή διαχείριση των πολιτικών που δήθεν τον εξαπάτησαν ενώ πρόσμενε από αυτούς μια τίμια στάση (η γνωστή αιώνια καραμέλα του λαού που ενώ επιμένει στη λάθος τακτική των ξένων δανείων της διαφθοράς και της μη παραγωγής μετά του φταίνε οι πολιτικοί), ξεκινάνε και όλα τα δεινά του κοινωνικού συνόλου. Μετά από μια τέτοια στάση δεν είναι παράξενο που μετά την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου κανένα μεγάλο κόμμα στην Ελλάδα δεν είναι πραγματικά κεντρώο. Κι αυτή ακόμη η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ για πιο σοσιαλιστική διακυβέρνηση χάνεται μέσα στον ολιγαρχισμό του αμετανόητα παρτάκια, κοντόφθαλμου  και μοναχοφάη Έλληνα, όπως δυστυχώς είμαστε οι περισσότεροι στην Ελλάδα.

   

     

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕΡΟΣ 4o: ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ, Η ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο ότι μια ψήφος σε κόμμα αριστερής ιδεολογίας είναι κατά κανόνα η χειρότερη δυνατή επιλογή. Αυτό γιατί μια ψήφος σε οποιαδήποτε παράταξη αναρχικής ιδεολογίας δε νοείται κάν, εφόσον βάσει της πολιτικής της θέσης δε θα μπορούσε ποτέ να είναι νόμιμη και οι ίδιοι οι αναρχικοί απορρίπτουν ακόμη και την ίδια τη διαδικασία των εκλογών ενώ κατά τα άλλα αποτελούν τους «μεγαλύτερους πρεσβευτές της ισότητας όλων». Μόνο που με τον όρο «ισότητα» εννοούν να συμφωνούμε υποχρεωτικά με ότι πιστεύουν αυτοί, σχετικά με τις οβιδιακές ασυναρτησίες τους περί έλλειψης κάθε εξουσίας- μονοπωλίων- επιπλέον χρημάτων οποιουδήποτε πολίτη και κάθε ιδεολογίας παράταξης πλήν της δικής τους

(γι` αυτό και δεν αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα που αντιστοιχεί σε συγκεκριμένα έθνη- κράτη σε σχέση με τους υπόλοιπους και προσπαθούν να τα διαλύσουν, ή μάλλον έτσι ισχυρίζονται ενώ στην πραγματικότητα σύμφωνα με αυτούς η Ελλάδα φταίει σε όλα και όλοι οι γείτονές της σε τίποτα)

, απαιτούν δηλαδή με λίγα λόγια τα πιστεύω του μετά βίας 1% των πολιτών να επιβάλλονται με το έτσι θέλω στο υπόλοιπο 99%. Φυσικά μετά από μια τέτοια θέση η αναφορά και μόνο περί υπερασπιστών έναντι του φασισμού και του ρατσισμού ξεπερνάει κάθε γραφικότητα. Όλα τα κακώς κείμενα της αριστεράς που σημειώσαμε στο προηγούμενο άρθρο ισχύουν εδώ στο ακέραιο και σε πολύ χειρότερο βαθμό. Αναλυτικά

(1)Θεωρούν ότι δε θά` πρεπε να υπάρχει κανένας φραγμός στη μετανάστευση και συσχετίζουν την κάθε τροχοπέδη σε αυτό με το ρατσισμό, λές και το μόνο κίνητρο για να εμποδίσεις κάποιον να έρθει στη χώρα σου είναι η φυλή του και όχι η οικονομική ζημιά που θα προκαλέσει ή η υποβάθμιση της επικράτειάς σου λόγω εικόνας ή/και εγκληματικότητας. Με αυτό τον τρόπο όποιο έθνος/λαός έχει οποιοδήποτε πρόβλημα υποχρεούται όλη η υπόλοιπη ανθρωπότητα να το φορτωθεί, παραβιάζοντας τον ίσως βασικότερο κανόνα της ευημερίας του κοινωνικού συνόλου: ότι δεν πρέπει ποτέ να αφήνεις να επεκταθεί το δικό σου πρόβλημα και σε άλλα άτομα. Δηλώνουν μάλιστα ότι και οι ίδιοι οι ντόπιοι «είμαστε όλοι μετανάστες», εννοώντας ότι επιβαρυνόμαστε από το γεγονός ότι την εξουσία και την οικονομική δύναμη τα κατέχουν λίγοι, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια στο ότι οι εξωγενείς παράγοντες μιας επικράτειας έρχονται να προστεθούν στα ενδογενή προβλήματα και σε καμία περίπτωση τα μέν και τα δε δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία, ούτε από φυσική ούτε από ηθική άποψη.

(2)Αντιμετωπίζουν ως ανήθικο στοιχείο οποιονδήποτε επιχειρηματία, μόνο και μόνο επειδή έχει τη δυνατότητα-τον κίνδυνο να χρεωκοπήσει ούτε που τον λογαριάζουν- να εξοικονομήσει περισσότερα χρήματα από τους υπαλλήλους. Έτσι από τους μεγαλοεπιχειρηματίες απαιτούν να μη δραστηριοποιούνται κάν στην Ελλάδα, όσο όφελος κι αν ενδέχεται να αποφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, και από όλους ανεξαιρέτως να μην απολύουν ποτέ προσωπικό και να πληρώνουν τους υπαλλήλους τους με παχυλούς μισθούς είτε έχουν χρήματα είτε όχι. Εξισώνουν έτσι τον κάθε επιχειρηματία, που θέλει να δημιουργήσει κάτι στην αγορά εργασίας και διακινδυνεύει το κεφάλαιό του γι` αυτό, χώρια που με δεδομένα κακοήθη τρόπο το κράτος τον υπερφορολογεί και ζητάει φασιστικά και όλες τις ασφαλιστικές εισφορές ανεξαρτήτως της κατάστασης της επιχείρησης, με το κάθε κοπρόσκυλο του δρόμου που με τη δικαιολογία του καπιταλιστικού συστήματος που εκμεταλλεύεται τον εργαζόμενο δεν επιχειρεί κάν να δουέψει. Πιστεύουν μάλιστα πως, επειδή κατά τη γνώμη τους η επιλογή του να γίνει κανείς επιχειρηματίας είναι απορριπτέα, έχουν το δικαίωμα να του κάνουν την επιχείρηση γυαλιά- καρφιά ή ακόμη χειρότερα να τον ληστέψουν. Τις ενέργειες αυτές, της βλάβης της περιουσίας του συνανθρώπου τους, τις ονομάζουν οι ηλίθιοι «έκφραση διαμαρτυρίας έναντι του κατεστημένου».

(3)Την παραπάνω «έκφραση διαμαρτυρίας» δεν την περιορίζουν στον επιχειρηματία, αλλά την επεκτείνουν και στη φθορά δημόσιας περιουσίας και διαστρεβλώνουν με εμετικό τρόπο την πραγματικότητα δηλώνοντας ότι με τον τρόπο αυτό «χτυπούν τον καπιταλισμό». Λές και ο καπιταλισμός θα χτυπηθεί με το να αδειάσουν οι τσέπες των συνανθρώπων τους, που θα κληθούν ακολούθως να πληρώσουν τη νύφη (φορολογούμενοι φυσικά) για τις θηριωδίες των αναρχικών. Έτσι σπάνε τα μάρμαρα από τις δημόσιες πλατείες, καταστρέφουν δημόσια κτήρια ή/και το υλικό τους όπως το Πολυτεχνείο, καίνε τράπεζες χωρίς να τους ενδιαφέρει καθόλου αν υπάρξουν θύματα, τις ληστεύουν, σπάνε τηλεφωνικούς θαλάμους, καίνε λεωφορεία/τραίνα/κάδους απορριμάτων. Με τη λογική αυτή, του νόμου της ζούγκλας ως απάντηση σε ότι στραβό γίνεται στο κοινωνικό σύνολο, μας μεταφέρουν πίσω στην εποχή που ο άνθρωπος ήταν κυριολεκτικά ζώο και ζούσε στη ζούγκλα.

(4)Καταδικάζουν οποιονδήποτε πόλεμο ενδέχεται να κηρύξει η Ελλάδα ονομάζοντάς τον «πόλεμο των ιμπεριαλιστών» και όχι των λαών, διαδηλώνοντας μάλιστα «ούτε μια ώρα στο στρατό». Σύμφωνα δηλαδή με την οβιδιακά βλακώδη θέση τους ο ελληνικός λαός δεν έχει το παραμικρό δίκιο έναντι οποιουδήποτε άλλου λαού ώστε να το διεκδικήσει αν του το στερήσουν. Έτσι υποστηρίζουν να ονομάζονται τα Σκόπια Μακεδονία, θεωρούν πρέπον να αποσχιστεί η Μακεδονία (λόγω της «καταπίεσης του κράτους των Αθηνών») και η Θράκη (λόγω των μουσουλμάνων) από την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν κατηγορούν σε τίποτα την Τουρκία παρά τον ανήθικο επεκτατισμό της και την παραβίαση του διεθνούς δικαίου, παρά συκοφαντούν την Ελλάδα ότι εκείνη είναι η επεκτατική. Δεν κάνουν επίσης κανένα διαχωρισμό του τι καταπίεση υποστήκαμε στην τουρκοκρατία με τη μετέπειτα εποχή που είμασταν ελεύθεροι, παρά ονομάζουν όλους τους πατριώτες ξεφτίλες. Δεν υπάρχουν πιο σίγουρες απόδείξεις ότι με τη στάση τους δείχνουν ότι όχι μόνο δεν είναι υπέρ της ισότητας των ανθρώπων αλλά αντίθετα είναι βαλτοί από ξένα κέντρα να διαλύσουν το ελληνικό κράτος, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα τα έβαζαν με όλα τα κράτη και όχι μονομερώς με το ελληνικό. Μας κατηγορούν επίσης ότι συνεργαζόμαστε με τα ανήθικα κράτη ΗΠΑ/δυτικής Ευρώπης/Ισραήλ λές και τα άλλα κράτη είναι ηθικά

,λές και ήταν αποκλειστικά στο δικό μας χέρι ποιούς συμμάχους θα επιλέγαμε (όποιος έχει διαβάσει ελληνική ιστορία αμέσως μετά τον Β` Παγκόσμιο πόλεμο πληροφορείται αυτομάτως πως η Ελλάδα θεωρείται ένα οικόπεδο των ΗΠΑ και της δυτικής Ευρώπης, στο οποίο μάλιστα συμφώνησε και η Σοβιετική Ένωση)

και λές και δεν είναι αναγκασμένο το κάθε κράτος να έχει συμμάχους έτσι ώστε να επιβιώσει.

(5)Ενώ κατηγορούν άλλους πολέμους ως «ιμπεριαλιστικούς» εγκρίνουν τους πολέμους του ισλαμικού κράτους (ISIS) καθώς και όλες τις τρομοκρατικές ενέργειες. Επειδή δηλαδή οι Αμερικανοί ή οι Δυτικοευρωπαίοι ή οι Ισραηλινοί διεξήγαγαν ανήθικους πολέμους  σε Μέση Ανατολή και Ασία αποκτά αυτομάτως δικαίωμα ο οποιοσδήποτε να σκοτώνει άμαχο πληθυσμό στα δικά τους κράτη. Σε αυτή την περίπτωση η θρασυδειλία και η ανανδρία τους, να χτυπούν τον άμαχο πληθυσμό ενώ φοβούνται να τα βάλουν με τον τακτικό στρατό, δεν έχει όριο. Στο όνομα των τυφλών αντιποίνων καταργούν κάθε δίκαιο.

(6)Άλλη μια ανθελληνική ενέργειά τους είναι να σαμποτάρουν κάθε ενέργεια εξόρυξης ορυκτού ή μη πλούτου, είτε με τη δικαιολογία των ανήθικων μονοπωλίων είτε με τη συκοφαντία ότι τέτοιος πλούτος δεν υπάρχει. Εξ` ού και το γνωστό τους σύνθημα (πριν λίγα χρόνια το είχαν βγάλει σε αφίσες) «του βλάκα η μύτη μυρίζεται πετρέλαιο  όταν βρωμάει μπαρούτι». Όταν τους τελειώσουν τα παραπάνω μαλακισμένα επιχειρήματα έχουν έτοιμο και το 3^ο, της «καταστροφής του περιβάλλοντος». Βρήκαν μάλιστα πρόσφατα ότι το περιβάλλον καταστρέφουν μέχρι και οι ανεμογεννήτριες. Με αυτή τη λογική να μην έχουμε βιομηχανίες γιατί καταστρέφουν το περιβάλλον, να μην καλλιεργούμε γιατί τα λιπάσματα μολύνουν το έδαφος κι ακόμη παραπέρα να μην έχουμε αυτοκίνητα γιατί βγάζουν καυσαέρια. ΕΛΕΟΣ.

(7)Αυτοί έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να κολλάνε αφίσες σε όλη την Ελλάδα με τις βλακείες τους και να βρωμίζουν όλους τους τοίχους και όλα τα μέσα μεταφοράς με συνθήματα. Αντίθετα όποιος υποστηρίξει κάτι άλλο, και πολύ παραπάνω όποιος το γράψει κιόλας, πρέπει να καταλήξει στο νοσοκομείο από το ξύλο. Δε σας φαίνεται πολύ περίεργο ότι όλες σχεδόν οι αφίσες είναι αναρχικού περιεχομένου? ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ? Φυσικά δεν αφισοκολλήθηκαν γιατί το σύστημα δεν το συμφέρει η ομόνοια και η ενότητά μας ως έθνος αλλά η διχόνοια. Έτσι διασπασμένους μας ελέγχουν μια χαρά και τα καλύτερα τσιράκια τους για να το υπερασπιστούν αυτό είναι οι «αντιεξουσιαστές της μπότας μας» οι αναρχικοί. Τα μεγαλύτερα αριστεροφασισταριά του τελευταίου ελέους που κατά τα άλλα μας σώζουν από το φασισμό.

(8)Την κάθε ανθρώπινη ανωμαλία (ναρκωτικά, πορνεία, ομοφυλοφιλία, αλλαγή φύλου, μισανδρία κλπ) όχι απλά την υπερασπίζονται αλλά τη θεωρούν και αποδεκτό τρόπο ζωής. Δε βλέπουν δηλαδή αν κάποιος/κάποια επέλεξε μια τέτοια στάση ζωής ενώ του χαλάει την ύπαρξη αλλά μπερδεύουν το δικαίωμα του άλλου να επιλέξει όποια στάση επιθυμεί στη ζωή του (στα πλαίσια της μη παραβίασης των δικαιωμάτων του συνανθρώπου) με την ορθότητά του. Το μισανδρία αντιστοιχεί στον κακόβουλο φεμινισμό που είναι κι αυτός δικό τους έργο, ο οποίος ονομάζει το οποιοδήποτε φλέρτ σεξουαλική παρενόχληση και δηλώνει το σλόγκαν ότι «οι βιαστές δεν είναι ράτσα ειδική είναι άντρες καθημερινοί» προφανώς με σκοπό όχι να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των γυναικών αλλά να προκαλέσει κρίση στη συντροφικότητα.

(9)Άλλο ένα απέραντα ηλίθιο σύνθημά τους είναι το «λευτεριά σε όσους είναι σε κελιά ή κλουβιά». «Λευτεριά» δηλαδή, μετάφραση ασυδοσία, σε όλους τους ληστές/βιαστές/δολοφόνους/καταστροφείς δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που χαλάνε την κοινωνία και ο μόνος τρόπος περιορισμού τους ώστε να μη συνεχίσουν να το κάνουν είναι η φυλακή. Άλλωστε με την επιβολή ποινής οι αναρχικοί δεν έχουν πρόβλημα` ή θα σπάσουν όποιον τους φταίει στο ξύλο, ή θα τον ληστέψουν επειδή είναι πλούσιος, ή σε τελική ανάλυση μπορεί και να τον σκοτώσουν όπως έγινε στην Ισπανία στη δεκαετία του `40 τα 1-2 έτη που ανέλαβαν εξουσία. Ημιζώα στην αντίληψη καθώς και ημιζώα στο δίκαιό τους.

(10)»Μη σκοτώνεις το ζώο για να το φάς» λένε, «θέλει να ζήσει». Όντως δεν πρέπει να είναι σε κανέναν ευχάριστο να σκοτώνεται ένα ζώο για να το φάει εκείνος. Πλήν όμως αν κανένας δε φάει τα ζώα τότε θα πολλαπλασιαστούν ανεξέλεγκτα και θα πεθάνουν από πείνα, η τροφική αλυσίδα στη φύση είναι συγκεκριμένη. Επίσης, αν και υποτίθεται κόπτονται τόσο πολύ για τα ζώα, δεν είδαμε κανέναν τους να ανοίγει φαγάδικο με φυτικά μόνο προιόντα ή/και προιόντα σόγιας η οποία σε ένα βαθμό έχει γεύση που μοιάζει με του κρέατος ώστε να διαλέγαμε τέτοια μαγαζιά και να μην καταντούσε η διατροφή μας μαρτύριο από την έλλειψη ποικιλίας. Η υποστήριξη μιας άποψης δε γίνεται μόνο με λόγια αλλά καταρχήν με έργα.

(11)»Ποτέ εργασία την Κυριακή» διαδηλώνουν οι αναρχικοί υπερασπιζόμενοι υποτίθεται το ηθικό δικαίωμα του εργαζόμενου να έχει μια μέρα στη βδομάδα να ξεκουραστεί` οι αριστεροί έχουν και 2<sup>ο</sup> επιχείρημα, το να μην κινδυνέψουν οι μικρές επιχειρήσεις από τις μεγάλες με εξαφάνιση, λές και η ευγενής άμιλλα πρέπει να καταργηθεί με το να στερείς από τον κόσμο τη δυνατότητα να ψωνίζει όλες τις ημέρες. Και λέω υποτίθεται γιατί έχουμε ήδη αναλύσει τα αντίστοιχα δικαιώματα του επιχειρηματία: αν ένας ιδιώτης επιχειρηματίας μας προσέλαβε υπό τέτοιες προυποθέσεις και δε μας αρέσει ας παραιτηθούμε (δε μας υποχρεώνει κανείς με το πιστόλι στον κρόταφο να μείνουμε), ή ακόμη καλύτερα να στηθούν κρατικές επιχειρήσεις με πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και να προσληφθούμε εκεί` γιατί τέτοιες συνθήκες, πολύ απλά, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ όταν ο επιχειρηματίας έχει προτεραιότητα την επιβίωση της επιχείρησής του.

2^ο σκέλος της αντίκρουσης. Είναι ηθικό να είναι όλα νεκρά την Κυριακή και δεν είναι ανήθικο όλοι εμείς οι υπόλοιποι, η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή που δεν απασχολείται σε επιχείρηση να δουλεύουμε αντιστοίχως 5ήμερο ή και 6ήμερο και τη μόνη ημέρα που έχουμε ελεύθερη να ψωνίσουμε ή να κάνουμε τις δουλειές μας να μην έχουμε τη δυνατότητα? ΣΟΒΑΡΑ ΑΥΤΗ Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΚΥΡΙΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ? Είτε το θέλουμε είτε όχι υπάρχουν οι λεγόμενες επιχειρήσεις κοινής ωφελείας (καταστήματα, φαγάδικα, καφετέριες, τράπεζες, εφορία κλπ) που ηθικά ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ώστε να εξυπηρετούμαστε εμείς οι υπόλοιποι που τις λοιπές ημέρες εργαζόμαστε. Η λύση λοιπόν είναι μία: ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (μια πολύ καλή ιδέα είναι η Δευτέρα αλλά αν έκλειναν ισομοιρασμένα στις μέρες της βδομάδας θα ήταν το καλύτερο) ώστε και ανάπαυλα να υπάρχει και να εξυπηρετείται ο κόσμος. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουμε? Έτσι φαίνεται γιατί δεν έχω ακούσει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ να το προτείνει. Καφετέριες- φαγάδικα κλπ. όμως το εφαρμόζουν χωρίς διαμαρτυρία, και μάλιστα χωρίς να κλείνουν καμία ημέρα στην εβδομάδα. Σχετικά με αυτό το θέμα όμως δεν είδα καμία διαδήλωση πουθενά, πέρασε και δεν ακούμπησε. Αθάνατοι «αντιεξουσιαστές» αναρχικοί…

Όσο για τις επιχειρήσεις που για οποιονδήποτε λόγο δεν κλείνουν καμία ημέρα η λύση για τους υπάλλήλους είναι επίσης μία: ΝΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΘΑ ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ. Το πρότεινε ποτέ κανείς? Έφτιαξε ποτέ σχετική εγκύκλιο το κράτος? ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ. Ως κοινωνία πάντα είμασταν ιδιαίτερα «βλακόμυαλοι» σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις που απαιτείται ανοικτό μυαλό.

(12)Δωρεάν συγκοινωνίες για όλους μας λένε οι αναρχικοί, μάλιστα τα ημιζώα επιτίθενται-κάποτε και με τρομοκρατικές ενέργειες- στους ελεγκτές εισιτηρίων που οι άνθρωποι εκτελούν λειτούργημα για να μη ληστεύει κανένας τους συνανθρώπους του. Με λίγα λόγια το κάθε κοπρόσκυλο πρέπει να μετακινείται δωρεάν επιβαρύνοντας τους συνανθρώπους του οι οποίοι μέσω της φορολογίας θα πρέπει να πληρώνουν καύσιμα- συντήρηση οχημάτων και εγκαταστάσεων- μισθούς προσωπικού. Τετράποδη κοπροσκυλιακή λογική πραγματικά. Το ίδιο τροπάριο ακολουθούν και στο χώρο της υγείας όπου με ένα βιβλιάριο απορίας τους γράφονται φάρμακα των οποίων το κόστος δεν τους ζητείται ποτέ, ούτε όταν βρούν δουλειά.

(13)Σύμφωνα με τους αναρχικούς οι αστυνομικοί, ή «οι μπάτσοι» όπως τους λένε, είναι υπεύθυνοι για όλα τα κακά του κόσμου και δεν είναι χρήσιμοι σε τίποτα. Καταργούν την κοινή λογική όταν επιλεκτικά ξεχνούν το προφανέστατο, ότι όσο διεφθαρμένη και όσο υποστηρικτική στο σαθρό σύστημα κι αν είναι η αστυνομία αν λείψει δε θα έχουμε καμία προστασία από ληστείες, δολοφονίες, βιασμούς και κάθε άλλης μορφής εγκληματικότητα. Σχεδόν η κάθε άνομη αδικία εναντίον του κοινωνικού συνόλου θα μένει ατιμώρητη και από κοινωνία θα μετατραπούμε σε ζούγκλα. Νωπές είναι οι μνήμες από την άγρια Δύση, όταν πολλές φορές ο ένας σερίφης, που εκπροσωπούσε σε κάθε πόλη ολόκληρη την αστυνομία της, πολλές φορές δε μπορούσε να ελέγξει την παρανομία. Σκεφτείτε μια κοινωνία όπου δε θα υπάρχει ούτε αυτός. Με τέτοιες εκτός πραγματικότητας απόψεις είναι αδύνατον να πάρεις τους αναρχικούς στα σοβαρά.

(14)Ο χαρακτηρισμός «ημιζώα» που τους έδωσα δεν αποτελεί φυλετική διάκριση αλλά αφορά τη στάση ζωής τους. Όταν απορρίπτουν την ίδια τη μόρφωση επειδή η διδασκαλία του σχολείου είναι τυποποιημένη, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να καίνε 10 χλωρά μαζί με 1 ξερό. «Άνθρωπος αγράμματος ξύλο στους φασίστες» γράφουν στους τοίχους. Προσωπικά θα απαντήσω με το γνωστό «άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο». Ακαλλιέργητος, μονοδιάστατος, ανισσόροπος, εύκολο θύμα του συστήματος που μας προτιμά ακριβώς έτσι ώστε να μην έχουμε κριτική σκέψη και να αποδεχόμαστε ότι μας πασάρουν για να μας κάνουν εύκολα ότι θέλουν. Και οι αναρχικοί, ενώ μας παριστάνουν τους επαναστάτες που έχουν ξεφύγει από το σύστημα, είναι αντίθετα τα μεγαλύτερα θύματά του. 

(15)Από την άκρα ανηθικότητα των αναρχικών δε μπόρεσαν να γλυτώσουν ούτε οι ΜΚΟ (μή κυβερνητικές οργανώσεις) δείχνοντας πόσο μοιάζουν με το ΚΚΕ στο ότι στην πραγματικότητα δεν επιθυμούν την ευημερία του κοινωνικού συνόλου μέσω της επανάστασης- όπως εντελώς ψευδώς υποστηρίζουν- αλλά τη δυστυχία του κοινωνικού συνόλου αρκεί τις επαναστάσεις και όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες δήθεν ωφέλειας του συνόλου να τις αναλαμβάνουν οι ίδιοι. Οι δικαιολογίες που αναφέρουν είναι ότι πολλά χρήματα δε χρησιμοποιούνται μέσω των ΜΚΟ για κοινωνικούς σκοπούς αλλά καταλήγουν στις τσέπες κάποιων κι ότι με τον εθελοντισμό μας πιάνει η κοινωνία κορόιδο ενώ η ίδια θα μπορούσε να ωφελήσει τον κόσμο πολύ εύκολα. Με την ίδια λογική ας κάνουμε καλές πράξεις αποκλειστικά μόνοι μας όπως λάχει- που γι` αυτό το λόγο θα είναι σχεδόν πάντα και ασήμαντης ισχύος- αλλοιώς ας μην ωφελείται ποτέ κανένας. Οποιοσδήποτε επιθυμεί να καταστρέψει το κοινωνικό σύνολο αλλά να μην το ομολογήσει ακριβώς τις ίδιες παραπάνω ηλιθιότητες με αυτούς θα δήλωνε.

Συμπερασματικά οι συμπτώσεις που είχαμε αναφέρει μεταξύ καπιταλισμού και αριστεράς όσον αφορά τα κίνητρα επαναλαμβάνονται ακόμη πιο έντονα στην περίπτωση του αναρχισμού. Κατά τρομακτική λοιπόν πολλαπλή σύμπτωση και ο καπιταλισμός και ο αναρχισμός μας θέλει διακαώς αντιπατριώτες οπαδούς της παγκοσμιοποίησης, διχασμένους, φτωχούς και ακαλλιέργητους. Κατά ύπουλο σκεπτικό το σύστημα, βλέποντας πως δε μπορεί να τους ελέγξει όλους με τον ίδιο τρόπο, χρησιμοποίησε τον αναρχισμό ως σφουγγάρι έτσι ώστε να αποπροσανατολίσει όποιον το απέρριπτε και να τον κάνει τσιράκι του από την πίσω πόρτα. Γιατί επαναστάτης δε σημαίνει να τρώς το βιός των συνανθρώπων σου ούτε να ασκείς βία επάνω τους. Δε σημαίνει να φορτώνεις προβλήματα άλλων στη δική του πλάτη, ούτε να γκαρίζεις στο δρόμο για ανθρώπινα δικαιώματα ενώ είσαι ο ίδιος που τα παραβιάζεις. Επαναστάτης είσαι όταν με τη ψήφο σου εγκρίνεις το περισσότερο έντιμο κόμμα και απορρίπτεις τα ξενόφερτα κρατικά δάνεια που βλάπτουν τη χώρα σου, ανεξάρτητα αν εσένα ή το παιδί σου σας συμφέρει ένα ανέντιμο κόμμα ή ένα ανέντιμο κρατικό δάνειο για ιδιοτελείς προσωπικούς σας λόγους. Επαναστάτης είσαι όταν σέβεσαι την άποψη του άλλου όσο και αν δε συμφωνείς μαζί του, και όταν ξέρεις να παραδεχθείς το σφάλμα σου όταν φταίς εσύ. Επαναστάτης είσαι όταν υπερασπίζεσαι το δίκιο και τα δικαιώματα του συνανθρώπου σου, ακόμη και εναντίον του δικού σου συμφέροντος. Επαναστάτης είσαι όταν δεν ενδίδεις στον καταναλωτισμό και τον υλισμό που σου προωθεί η κοινωνία αλλά καλλιεργείσαι με ανώτερα πνευματικά αγαθά, με μόρφωση κριτική σκέψη και αντικειμενική αναζήτηση της γνώσης και της αλήθειας. Οι αναρχικοί σε καμία περίπτωση δεν τα ακολουθούν αυτά, άρα σε καμία περίπτωση δεν είναι επαναστάτες` είναι και αποβράσματα της κοινωνίας και ταυτόχρονα τσιράκια της βρώμικης προπαγάνδας της, από δύο πλευρές ανήθικοι. Μακρυά λοιπόν από το άρρωστο κίνημα του αναρχισμού, που οδηγεί σε παραλογισμό επιθετικότητα και διάλυση του κοινωνικού ιστού. Μακρυά και από τη μπροστινή αλλά και από την πίσω πόρτα του συστήματος.  

   

     

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕΡΟΣ 3o: ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Στον αντίποδα της ολιγαρχικής δεξιάς βρίσκεται η υπερβολικά «δημοκρατική» αριστερά` τόσο υπερβολικά που προσπαθεί να εξισώσει τα δικαιώματα και την αξία όλων ακόμη και στις περιπτώσεις που είναι άδικο, κάτι που συχνά αποβαίνει εις βάρος μέχρι και της χώρας μας και απειλεί την ίδια την ύπαρξή της. Δεν επιθυμεί με αυτόν τον τρόπο να αποδεχθεί την επιπλέον πρόοδο και δημιουργικότητα ενός ατόμου/μιάς ομάδας σε σχέση με τις υπόλοιπες, παρά θεωρεί ότι γεννιέται με αυτόν τον τρόπο μια ανήθικη ανισότητα οικονομικού ή/και κοινωνικού περιεχομένου.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες αριστεράς ιδεολογίας: η ήπια και η σκληροπυρηνική. Στην Ελλάδα σε νόμιμο επίπεδο η πρώτη εκφράζεται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ (συμπληρωματικά και από μικρά κόμματα όπως αυτά του Λαφαζάνη, της Κωνσταντοπούλου, του Κουβέλη κλπ) ενώ η δεύτερη από το ΚΚΕ και συμπληρωματικά από άλλα μικρότερα κόμματα όπως ΟΑΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλα. Η διαφορά των δύο κατηγοριών σε πολλά επίπεδα είναι ουσιώδης καθώς η πρώτη επιθυμεί διαπραγμάτευση και αλληλεγγύη με την κοινωνία ενώ η δεύτερη ενεργεί ατομικά και είναι ανυποχώρητη στα αιτήματά της. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα για το ατομικά θα σημειώσω ότι θα μας μείνει αλησμόνητη η επεξήγηση της απόρριψης της συνεργασίας του ΚΚΕ με τον ΣΥΡΙΖΑ την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ, προτού έρθει στην εξουσία, μειονεκτούσε δημοσκοπικά έναντι της ΝΔ και ζήτησε κυβέρνηση συνεργασίας. Η τότε γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα λοιπόν, στον λόγο που εκφώνησε, ανέφερε ότι (1) προέχει η «καθαρότητα» του ΚΚΕ, δηλαδή να μη «νοθευτεί» από τη συνεργασία της με άλλο κόμμα (2) αν το ΚΚΕ συμμετέχει σε κυβέρνηση τότε πώς θα κάνει καταλήψεις πορείες και απεργίες. Από εκεί να καταλάβει κανείς πόσο η σκληροπυρηνική αριστερά κόπτεται για το καλό του κοινωνικού συνόλου, λές και ο αυτοσκοπός μας είναι να είμαστε ανεξάρτητοι και να κατηγορούμε τους άλλους που είναι στην εξουσία χωρίς να αντιπροτείνουμε τίποτα` παρέδωσε με λίγα λόγια το ΚΚΕ τον ελληνικό λαό στο στόμα του λύκου, τα ξεπουλημένα σε μνημόνια ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, για ζητήματα που όχι απλά δεν αξίζουν να μπούν στη ζυγαριά αλλά είναι και τριτεύοντα εν συγκρίσει με την ευημερία του λαού την οποία εντελώς λαικίστικα επικαλείται συνεχώς γενικά η αριστερά. Ομοίως και το συνδικαλιστικό όργανο του ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, διοργανώνει ανεξάρτητες δικές του πορείες και κινήσεις και δε συνεργάζεται με κανέναν και για τίποτα.

Μερικές χαρακτηριστικές θέσεις γενικά της αριστεράς παραθέτουμε παρακάτω.

(1)Με το επιχείρημα της βοήθειας προς το συνάνθρωπο νομιμοποιεί όλους τους λαθρομετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα.

Θέμα που έχουμε θίξει και σε προηγούμενη παράγραφο αλλά θα επαναλάβουμε κάποια σχόλια. Βεβαίως να βοηθηθεί όσο γίνεται ο συνάνθρωπός μας αν πεινάει και κυρίως αν βρίσκεται υπό απειλή πολέμου. Αλλά πρώτον η βοήθεια είναι κάτι προαιρετικό που ο καθένας τη δίνει εάν και όσο τον εκφράζει, και δεύτερον δε μπορούμε να έχουμε φαινόμενα φοροδιαφυγής και ενίσχυσης της μαφίας από τους λαθρομετανάστες και οι υπόλοιποι που φορολογούμαστε να επιβαρυνόμαστε με τους φόρους που αναλογούν και σε αυτούς και την οικονομική επιδείνωση που προκαλείται όταν τα εισοδήματά τους τα μεταφέρουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους επίσης αφορολόγητα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε χώρες όπως στη Σουηδία απαιτούν να βρείς επάγγελμα ώστε να αποδειχθείς χρήσιμος και να σου επιτραπεί να παραμείνεις στην επικράτειά τους, ενώ στη χώρα μας η επιβολή του νόμου σε αυτό το ζήτημα  υπολειτουργεί και φαινόμενα όπως το παρεμπόριο και η επαιτεία θερίζουν. Συνεπώς όποιος θέλει να έρθει στην Ελλάδα υποχρεούται ηθικά πρώτα να ζητήσει την άδεια από το ελληνικό κράτος, αλλοιώς θα χρηματίσει τη μαφία προκειμένου να τον εισάγει παράνομα, και ακολούθως αν νομίμως εισέλθει να επιχειρήσει να βρεί νόμιμη εργασία και αν δεν τα καταφέρει θα πρέπει να επιστρέψει στη χώρα του.

(2)Αναγνωρίζει στα Σκόπια δικαίωμα όχι απλά να έχουν στην ονομασία τους τον όρο Μακεδονία αλλά και να ονομάζονται σκέτο Μακεδονία, παραβλέποντας ότι το υποτιθέμενο δικαίωμα του καθενός να ονομάζεται όπως θέλει καταργείται όταν παραβιάζονται τα δικαιώματα του άλλου.

Θέση εκ του ορισμού της άκυρη από τη στιγμή που το 38% των εδαφών της αρχαίας Μακεδονίας ανήκει στα Σκόπια, το 51% στην Ελλάδα και το υπόλοιπο στη Βουλγαρία. Άρα καμία χώρα εκ των τριών δε δικαιούται να ονομάζεται Μακεδονία γιατί αυτό θα δήλωνε αυτομάτως ότι και τα υπόλοιπα εδάφη της Μακεδονίας δικαιωματικά της ανήκουν, πόσο μάλλον που η κάθε χώρα εκ των τριών δεν περικλείει μόνο μακεδονικά εδάφη αλλά και άλλες δικές της περιοχές. Οι αριστεροί προχωρούν την κακοήθεια ακόμη παραπέρα δηλώνοντας, συνήθως στα κρυφά, ότι οι Έλληνες Μακεδόνες είναι σλαβογενείς κι ότι πρέπει να ιδρύσουν ανεξάρτητο κράτος για να μην καταπιέζονται περαιτέρω από το «κράτος των Αθηνών»… θέσεις άκρως επικίνδυνες για την ακεραιότητα των εδαφών της χώρας μας (τα ίδια ακριβώς υποστηρίζουν και για τη δυτική Θράκη επειδή πολλοί μουσουλμάνοι κατοικούν εκεί) που δημιουργούν έντονες υποψίες ότι τα αριστερά κόμματα είναι επιτηδευμένοι ξενόφερτοι φορείς ανθελληνισμού. Ήδη είχε επισημανθεί ότι στους βαλκανικούς πολέμους οι αριστεροί συνεργάζονταν με τους Εβραίους, πίσω από τους οποίους βρίσκεται η Λέσχη του Μπίλντεμπεργκ (=κέντρο ανθελληνικής προπαγάνδας).

(3)Ονομάζουν συχνά τους πολέμους μεταξύ των κρατών πολέμους των «ιμπεριαλιστών» γενικά και καλούν τους πολίτες να μην πάνε να πολεμήσουν.

Καταπληκτική αριστερή εξυπνάδα το να υποστηρίζεις να καταθέσει ο ένας λαός μονομερώς τα όπλα για να καταπιέζεται στη συνέχεια και από τους «ιμπεριαλιστές» της χώρας του και από εκείνους της άλλης χώρας. Βλέπουμε δηλαδή μια πλήρη αδιαφορία, εις βάρος της χώρας μας σαφώς, του αν ενεργήσει αναλόγως και η άλλη πλευρά ώστε πραγματικά να έχουμε ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου. Τέτοιες αχαλίνωτες ηλιθιότητες υποστήριζαν στον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήταν οι μόνοι που διαδήλωναν να μην απαντήσουμε στην επίθεση της Ιταλίας, βιολί που φυσικά το σταμάτησαν αυτομάτως αφότου ο Χίτλερ επιτέθηκε εναντίον της ΕΣΣΔ` γιατί μέχρι τότε οι Άγγλοι ήταν οι «κακοί ιμπεριαλιστές» και οι Γερμανοί δεν έφταιγαν σε τίποτα. Και ακόμη χειρότερα στη μικρασιατική καταστροφή, όταν όχι μόνο παρότρυναν να μη συνεχίσουμε τον πόλεμο με την Τουρκία χαρακτηρίζοντάς τον «βασιλικό», αλλά και σαμπόταραν το νότιο μέτωπο πετώντας όπλα και τρόφιμα στο ποτάμι. Με λίγα λόγια σε ότι εγχείρημα κάνει η χώρα μας πρέπει να ηγούνται οι ίδιοι αλλοιώς ας πεθάνουμε όλοι. Σε αυτή την περίπτωση σίγουρα επαληθεύτηκε ότι ο κομμουνισμός είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Ελλάδα.

(4)Βλέπουν με κακό μάτι οποιονδήποτε αποκτά επιπλέον εισοδήματα, και αν βρίσκονταν στην κυβέρνηση θα τον φορολογούσαν υπέρμετρα ώστε να του τα πάρουν και να τα επιστρέψουν υποτίθεται στο λαό.

Κάτι που ισχύει εντελώς θεωρητικά, καθώς στα υποτιθέμενα «κομμουνιστικά» καθεστώτα ΕΣΣΔ και Κίνας ανέκαθεν πάλι μια μικρή μειοψηφία είχε τη μερίδα του λέοντος των εισοδημάτων, όπως ακριβώς και στα δεξιά καθεστώτα. Με τις ενέργειες αυτές παραγνωρίζουν ότι, όποιος απέκτησε επιπλέον εισοδήματα νομίμως, το έκανε με το μεράκι του και με το ρίσκο απώλειας του δικού του κεφαλαίου όχι των άλλων, και κανείς δε θα τον αποζημίωνε αν αποτύγχανε. Δε μπορεί λοιπόν στη μία περίπτωση να είμαστε όλοι ίσοι και στην άλλη εναντίον του ενός. Άλλωστε η στάση αυτή αναιρεί και την επιθυμία να έχουν όλοι εργασία, καθώς η επιχειρηματικότητα αποθαρρύνεται και οι επιχειρηματίες με το δίκιο τους εγγράφουν τις επιχειρήσεις του ς σε βαλκανικές χώρες όπου έχουν χαμηλότερη φορολογία. Ας αφήσουν λοιπόν οι αριστεροί τις εξυπνάδες περί «ανεπιθύμητων μονοπωλίων» και ας επιχειρήσουν (πράγμα που επικροτώ) τα περισσότερα εγχειρήματα να γίνονται από το κράτος ώστε αυτό –και κατά συνεπεια ο λαός- να καρπώνεται τα κέρδη από το κάθε εγχείρημα.

(5)Ενώ όπως είδαμε δε συμπαθούν τον κάθε μεγαλοεπιχειρηματία απαιτούν από αυτόν με το ζόρι –συχνά μάλιστα το ΠΑΜΕ έχει ασκήσει και βία γι` αυτό το λόγο- να μην απολύει ποτέ εργαζόμενους και να μην τους δίχει χαμηλές αμοιβές.

Κάπου εδώ οι αριστεροί έχουν μπλέξει το ναύτη με τον καντηλανάφτη, καθώς δε μιλάμε για κρατική αλλά για ιδιωτική επιχείρηση. Η ιδιωτική επιχείρηση λοιπόν δεν είναι χρηματοπιστωτικό ούτε φιλανθρωπικό ίδρυμα, είναι μια εταιρεία ενός ιδιώτη ο οποίος όπως ρισκάρει μονομερώς την περιουσία του έτσι έχει το ηθικό δικαίωμα να προσλάβει και να απολύσει όποιον θέλει και να τον πληρώσει όσο θέλει και όσο τον εκφράζει. Δικαίωμα δεν έχει μόνο να μην τηρήσει όσα έχει συμφωνήσει με τον εργαζόμενο ΕΚΤΟΣ ΠΙΕΣΗΣ ΝΟΜΟΥ, το υπογραμμίζουμε αυτό γιατί νομικά πλαίσια όπως των υποχρεωτικών ενσήμων ΚΑΚΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, και για τον ίδιο λόγο θα έπρεπε να έχει επικρατήσει ο θεσμός των ρητρών όπως ακριβώς γίνεται στα συμβόλαια παικτών ποδοσφαιρικών και όχι μόνο ομάδων. Η λογική αυτή όμως δεν άρεσε στους αριστερούς παρά κατηγορούσαν την τότε κυβέρνηση που τα προγράμματα stage ήταν ανασφάλιστα, λές και ήταν προτιμότερο οι συμμετέχοντες στα stage να μην είχαν καθόλου δουλειά. Επίσης είναι οι πρώτοι που θα σας πούν να μην απολυθεί και να μην υποστεί περικοπή κανένας από τη θέση που κατέχει στο Δημόσιο, κι ας βαράει μύγες εις βάρος του δημόσιου ταμείου δηλαδή εις βάρος όλων μας. Και ο νοών νοείτο.

(6)Υποστηρίζουν την πρακτική της απεργίας και εμποδίζουν όσους εργαζόμενους έχουν άλλη άποψη να εργαστούν.

Κι ύστερα μας μιλάνε οι αριστεροί για φασισμό και για ρατσισμό ενώ στην άσκηση της συγκεκριμένης κακοήθειας είναι οι χειρότεροι. Γιατί ναι μέν είναι δικαίωμα του διαμαρτυρόμενου εργαζόμενου να απεργήσει, σύμφωνα όμως με το αξίωμα της δημοκρατίας είναι και δικαίωμα του μη διαμαρτυρόμενου να εργαστεί. Δεν περιμέναμε βέβαια και κάτι διαφορετικό από τους αριστερούς αφού έχουν προυπηρεσία στο να πρεσβεύουν υποτίθεται το κοινωνικό δίκαιο αλλά να είναι από την άλλη οι πρώτοι που το καταργούν. Έτσι κατέλαβαν με το έτσι θέλω την πλατεία Συντάγματος για να το παίξουν «αγανακτισμένοι» έναντι του μνημονίου, πιστεύουν ότι δικαιούνται να διακόψουν την οδική κυκλοφορία όποτε τους καπνίσει προκειμένου να πραγματοποιήσουν πορεία κι ας είναι μόνο 100 άτομα (μοναδικό φαινόμενο στην Ελλάδα αυτό, άλλη μια πρωτιά μας στην ανθρώπινη βλακεία), κάνουν κατάληψη κτηρίων, τα κάνουν γυαλιά- καρφιά στο Πολυτεχνείο (την ασυλία όμως να μη μπορεί να μπαίνει μέσα η αστυνομία την απαιτούν), καταλαμβάνουν κτήρια και –το άκρον άωτον της αηδίας πραγματικά- ζήτησε το λόγο το ΠΑΜΕ από τα (ιδιωτικού δικαίου) ΚΤΕΛ Αττικής γιατί συνέχιζαν να κάνουν δρομολόγια ενώ αυτοί είχαν αποφασίσει απεργία αστικών συγκοινωνιών. Πρέπει δηλαδή όποτε κάνουν απεργία αυτοί να την πληρώνουμε όλοι.

(7) Καθώς δηλώνουν ενάντιοι στην εκμετάλλευση του λαού αντικρούουν τα αντιλαικά μέτρα στα πλαίσια των κρατικών δανείων/μνημονίων και είναι μάλιστα διατεθειμένοι να βγεί η χώρα μας από τέτοια πλαίσια συμφωνιών προκειμένου να μην εφαρμοστούν τα μέτρα αυτά, κάτι που μαθηματικά οδηγεί σε εθνικό νόμισμα και κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων.

Ένα από τα ελάχιστα σημεία στα οποία θα συμφωνήσω με την αριστερά, ανεξάρτητα αν την ευνοεί πάντα να έχουμε ξένο νόμισμα και να εφαρμόζονται αντιλαικά μέτρα έτσι ώστε εκ του ασφαλούς, από θέση εκτός εξουσίας εφόσον η πλειοψηφία του λαού δεν την προτιμάει (και ας μη γελαστεί κανείς από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε σε αριστερή ιδεολογία, δηλαδή αν δεν κατέληγε σε συμφωνία για το μνημόνιο 3 με τα ανάλογα αντιλαικά μέτρα, τότε προφανώς η πλειοψηφία του λαού, η οποία υποστηρίζει τα κρατικά δάνεια συνεπώς είναι δεξιάς ιδεολογίας, θα τον καταψήφιζε στη συνέχεια όπως έκανε και με τον Λαφαζάνη), να το παίζει φίλη του λαού και πολέμιος του σάπιου συστήματος. Έχω αναλύσει σε άλλο άρθρο ότι τα δάνεια/μνημόνια είναι η χειρότερη λύση, και ο σωστός δρόμος για μας είναι να σταματήσουν τα δάνεια, να επιστρέψουμε στο δικό μας νόμισμα- γιατί εκεί μοιραία θα μας οδηγήσουν οι Ευρωπαίοι αφότου πάψουμε να δανειζόμαστε-, να δυναμώσουμε την εγχώρια παραγωγή και να διεκδικήσουμε το μεγαλύτερο δυνατό μέρος από τα χρωστούμενα της Γερμανίας στον Β` Παγκόσμιο πόλεμο. Και φυσικά να κρατικοποιήσουμε όλες τις ΔΕΚΟ ώστε τα κέρδη να καταλήγουν στο δημόσιο ταμείο και όχι σε κάποιον ιδιώτη. Το ότι όλα αυτά συνιστούν μια δύσκολη μεταβατική περίοδο όχι μόνο δεν καταργούν το ορθό της παραπάνω στάσης αλλά είναι και ο μόνος τρόπος να παγώσουν τα πανωτόκια και να εκλείψουν τα φαινόμενα ανατιμήσεων των προιόντων και περικοπών μισθών και συντάξεων.

(8) Στα πλαίσια της καταδίκης των μονοπολίων, αλλά και της υποστήριξής της προς τα ζώα και το περιβάλλον, προσπαθεί να εμποδίσει εξορύξεις χρυσού, ορυκτών κλπ.

Η παραπάνω λογική ενώ μπορεί να έχει καλοπροαίρετο σκεπτικό καταλήγει να είναι λάθος. Είτε το θέλουμε είτε όχι ζούμε σε μια κοινωνία μονοπωλίων όπως την έφτιαξε η πλειοψηφία των συνανθρώπων μας, στην οποίας το χέρι είναι να ανατραπεί το σκηνικό μέσω της υποστήριξης των κρατικοποιήσεων. Μέχρι τότε όμως, και δεδομένου ότι η ευημερία του κοινωνικού συνόλου περνάει αναγκαστικά από την οικονομική άνθηση, ισχύει το ρητό «το μη χείρον βέλτιστον» όσον αφορά και τα μονοπώλια και το περιβάλλον. Και δε μιλάμε για ένα απλό μικρό κέρδος, μιλάμε για μια τεράστια ευκαιρία μας ως έθνος να αποκτήσουμε μια μεγάλη οικονομική ευμάρεια και να απεξαρτηθούμε από οποιοδήποτε δάνειο στο μέλλον. Το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας, μιας χώρας κατά τα άλλα καλυμμένης από την έρημο με μικρά περιθώρια παραγωγής προιόντων, είναι τρανταχτό για να μας δείξει για παράδειγμα τι δυνατότητες προκύπτουν από εξόρυξη πετρελαίου. Αλλά η αιωνίως αναχρονιστική και εδώ και αιώνες ιδεολογικά χρεωκοπημένη αριστερά κοιτάει μονίμως τη δική της οπτική γωνία, αλλοιώνοντας την πραγματικότητα και βλάπτοντας με αυτό τον τρόπο το κοινωνικό σύνολο.

Συμπερασματικά και μόνο ο κίνδυνος της διάλυσης κυριολεκτικά του ελληνικού κράτους στην περίπτωση που επικρατήσει αριστερή ιδεολογία αρκεί ώστε να ονομάσουμε την ψήφο σε αυτήν τη χειρότερη δυνατή. Το κοινωνικό σύνολο ποτέ δεν ευημερεί με τέτοιες ιδεολογίες διότι η αριστερά ουσιαστικά πολεμάει την ανάπτυξη και τη δημιουργικότητα και αντιτίθεται στα δικαιώματα που έχουμε ως έθνος απέναντι στα άλλα έθνη. Το κάνει μάλιστα με τόσο έντονο τρόπο που είναι εξαιρετικά πιθανό η όλη αριστερή ιδεολογία και η κατεύθυνση που παίρνει να αποτελεί εφεύρημα των εκπροσώπων των ίδιων ιδεολογιών που η αριστερά κατακεραυνώνει, του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού. Εδώ που τα λέμε οι ομοιότητες είναι πελώριων διαστάσεων. Συμπτωματικά και οι καπιταλιστές και οι αριστεροί επιθυμούν την παρουσία πολλών μεταναστών στην Ελλάδα, συμπτωματικά αμφότεροι δεν επιθυμούν να έχουμε αριστερή διακυβέρνηση και επίσης συμπτωματικά πολεμούν την έννοια του έθνους` οι μέν καπιταλιστές με την προώθηση της «παγκοσμιοποίησης», δηλαδή της εξομοίωσης των πάντων ώστε να έχουν όλοι κοινά σημεία και να ελέγχονται ευκολώτερα, και οι δε αριστεροί με τη δικαιολογία ότι η έννοια αυτή έχει δήθεν ρατσιστική τάση και με αυτό τον τρόπο δεν είμαστε αλληλέγγυοι με τους άλλους λαούς. Λές και ο κάθε λαός δεν έχει τα δικά του ήθη και έθιμα, το δικό του χαρακτήρα και το δικό του δίκιο. ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΕΣ. Γι` αυτό πρέπει να προσέχουμε πολύ κάθε φορά που οποιοσδήποτε αριστερός προσπαθεί να μας «πουλήσει» ηθική και ανθρωπισμό` κάθε άλλο παρά καθαρή και τίμια είναι η αριστερή ιδεολογία, που με το δογματισμό και την αδιαφορία της για τις συνέπειες που προκύπτουν από αυτόν φέρει εντόνως τα χαρακτηριστικά αίρεσης/σκοτεινής οργάνωσης. Η ευημερία του κοινωνικού συνόλου δεν προκύπτει ούτε από αναχρονιστικούς δογματισμούς ούτε από την εξίσωση όλων ούτε από βίαιες διαδηλώσεις και απεργίες, αλλά από την υγιή και αλληλέγγυη συμπεριφορά της πλειοψηφίας όχι όπως αναγκαστικά είναι (αντίθετα πιστεύω ότι στο επίπεδο της ευημερίας και των ανθρωπίνων σχέσεων έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε) αλλά όπως πρέπει να είναι.