ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕΡΟΣ 3o: ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Στον αντίποδα της ολιγαρχικής δεξιάς βρίσκεται η υπερβολικά «δημοκρατική» αριστερά` τόσο υπερβολικά που προσπαθεί να εξισώσει τα δικαιώματα και την αξία όλων ακόμη και στις περιπτώσεις που είναι άδικο, κάτι που συχνά αποβαίνει εις βάρος μέχρι και της χώρας μας και απειλεί την ίδια την ύπαρξή της. Δεν επιθυμεί με αυτόν τον τρόπο να αποδεχθεί την επιπλέον πρόοδο και δημιουργικότητα ενός ατόμου/μιάς ομάδας σε σχέση με τις υπόλοιπες, παρά θεωρεί ότι γεννιέται με αυτόν τον τρόπο μια ανήθικη ανισότητα οικονομικού ή/και κοινωνικού περιεχομένου.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες αριστεράς ιδεολογίας: η ήπια και η σκληροπυρηνική. Στην Ελλάδα σε νόμιμο επίπεδο η πρώτη εκφράζεται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ (συμπληρωματικά και από μικρά κόμματα όπως αυτά του Λαφαζάνη, της Κωνσταντοπούλου, του Κουβέλη κλπ) ενώ η δεύτερη από το ΚΚΕ και συμπληρωματικά από άλλα μικρότερα κόμματα όπως ΟΑΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλα. Η διαφορά των δύο κατηγοριών σε πολλά επίπεδα είναι ουσιώδης καθώς η πρώτη επιθυμεί διαπραγμάτευση και αλληλεγγύη με την κοινωνία ενώ η δεύτερη ενεργεί ατομικά και είναι ανυποχώρητη στα αιτήματά της. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα για το ατομικά θα σημειώσω ότι θα μας μείνει αλησμόνητη η επεξήγηση της απόρριψης της συνεργασίας του ΚΚΕ με τον ΣΥΡΙΖΑ την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ, προτού έρθει στην εξουσία, μειονεκτούσε δημοσκοπικά έναντι της ΝΔ και ζήτησε κυβέρνηση συνεργασίας. Η τότε γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα λοιπόν, στον λόγο που εκφώνησε, ανέφερε ότι (1) προέχει η «καθαρότητα» του ΚΚΕ, δηλαδή να μη «νοθευτεί» από τη συνεργασία της με άλλο κόμμα (2) αν το ΚΚΕ συμμετέχει σε κυβέρνηση τότε πώς θα κάνει καταλήψεις πορείες και απεργίες. Από εκεί να καταλάβει κανείς πόσο η σκληροπυρηνική αριστερά κόπτεται για το καλό του κοινωνικού συνόλου, λές και ο αυτοσκοπός μας είναι να είμαστε ανεξάρτητοι και να κατηγορούμε τους άλλους που είναι στην εξουσία χωρίς να αντιπροτείνουμε τίποτα` παρέδωσε με λίγα λόγια το ΚΚΕ τον ελληνικό λαό στο στόμα του λύκου, τα ξεπουλημένα σε μνημόνια ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, για ζητήματα που όχι απλά δεν αξίζουν να μπούν στη ζυγαριά αλλά είναι και τριτεύοντα εν συγκρίσει με την ευημερία του λαού την οποία εντελώς λαικίστικα επικαλείται συνεχώς γενικά η αριστερά. Ομοίως και το συνδικαλιστικό όργανο του ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, διοργανώνει ανεξάρτητες δικές του πορείες και κινήσεις και δε συνεργάζεται με κανέναν και για τίποτα.

Μερικές χαρακτηριστικές θέσεις γενικά της αριστεράς παραθέτουμε παρακάτω.

(1)Με το επιχείρημα της βοήθειας προς το συνάνθρωπο νομιμοποιεί όλους τους λαθρομετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα.

Θέμα που έχουμε θίξει και σε προηγούμενη παράγραφο αλλά θα επαναλάβουμε κάποια σχόλια. Βεβαίως να βοηθηθεί όσο γίνεται ο συνάνθρωπός μας αν πεινάει και κυρίως αν βρίσκεται υπό απειλή πολέμου. Αλλά πρώτον η βοήθεια είναι κάτι προαιρετικό που ο καθένας τη δίνει εάν και όσο τον εκφράζει, και δεύτερον δε μπορούμε να έχουμε φαινόμενα φοροδιαφυγής και ενίσχυσης της μαφίας από τους λαθρομετανάστες και οι υπόλοιποι που φορολογούμαστε να επιβαρυνόμαστε με τους φόρους που αναλογούν και σε αυτούς και την οικονομική επιδείνωση που προκαλείται όταν τα εισοδήματά τους τα μεταφέρουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους επίσης αφορολόγητα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε χώρες όπως στη Σουηδία απαιτούν να βρείς επάγγελμα ώστε να αποδειχθείς χρήσιμος και να σου επιτραπεί να παραμείνεις στην επικράτειά τους, ενώ στη χώρα μας η επιβολή του νόμου σε αυτό το ζήτημα  υπολειτουργεί και φαινόμενα όπως το παρεμπόριο και η επαιτεία θερίζουν. Συνεπώς όποιος θέλει να έρθει στην Ελλάδα υποχρεούται ηθικά πρώτα να ζητήσει την άδεια από το ελληνικό κράτος, αλλοιώς θα χρηματίσει τη μαφία προκειμένου να τον εισάγει παράνομα, και ακολούθως αν νομίμως εισέλθει να επιχειρήσει να βρεί νόμιμη εργασία και αν δεν τα καταφέρει θα πρέπει να επιστρέψει στη χώρα του.

(2)Αναγνωρίζει στα Σκόπια δικαίωμα όχι απλά να έχουν στην ονομασία τους τον όρο Μακεδονία αλλά και να ονομάζονται σκέτο Μακεδονία, παραβλέποντας ότι το υποτιθέμενο δικαίωμα του καθενός να ονομάζεται όπως θέλει καταργείται όταν παραβιάζονται τα δικαιώματα του άλλου.

Θέση εκ του ορισμού της άκυρη από τη στιγμή που το 38% των εδαφών της αρχαίας Μακεδονίας ανήκει στα Σκόπια, το 51% στην Ελλάδα και το υπόλοιπο στη Βουλγαρία. Άρα καμία χώρα εκ των τριών δε δικαιούται να ονομάζεται Μακεδονία γιατί αυτό θα δήλωνε αυτομάτως ότι και τα υπόλοιπα εδάφη της Μακεδονίας δικαιωματικά της ανήκουν, πόσο μάλλον που η κάθε χώρα εκ των τριών δεν περικλείει μόνο μακεδονικά εδάφη αλλά και άλλες δικές της περιοχές. Οι αριστεροί προχωρούν την κακοήθεια ακόμη παραπέρα δηλώνοντας, συνήθως στα κρυφά, ότι οι Έλληνες Μακεδόνες είναι σλαβογενείς κι ότι πρέπει να ιδρύσουν ανεξάρτητο κράτος για να μην καταπιέζονται περαιτέρω από το «κράτος των Αθηνών»… θέσεις άκρως επικίνδυνες για την ακεραιότητα των εδαφών της χώρας μας (τα ίδια ακριβώς υποστηρίζουν και για τη δυτική Θράκη επειδή πολλοί μουσουλμάνοι κατοικούν εκεί) που δημιουργούν έντονες υποψίες ότι τα αριστερά κόμματα είναι επιτηδευμένοι ξενόφερτοι φορείς ανθελληνισμού. Ήδη είχε επισημανθεί ότι στους βαλκανικούς πολέμους οι αριστεροί συνεργάζονταν με τους Εβραίους, πίσω από τους οποίους βρίσκεται η Λέσχη του Μπίλντεμπεργκ (=κέντρο ανθελληνικής προπαγάνδας).

(3)Ονομάζουν συχνά τους πολέμους μεταξύ των κρατών πολέμους των «ιμπεριαλιστών» γενικά και καλούν τους πολίτες να μην πάνε να πολεμήσουν.

Καταπληκτική αριστερή εξυπνάδα το να υποστηρίζεις να καταθέσει ο ένας λαός μονομερώς τα όπλα για να καταπιέζεται στη συνέχεια και από τους «ιμπεριαλιστές» της χώρας του και από εκείνους της άλλης χώρας. Βλέπουμε δηλαδή μια πλήρη αδιαφορία, εις βάρος της χώρας μας σαφώς, του αν ενεργήσει αναλόγως και η άλλη πλευρά ώστε πραγματικά να έχουμε ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου. Τέτοιες αχαλίνωτες ηλιθιότητες υποστήριζαν στον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήταν οι μόνοι που διαδήλωναν να μην απαντήσουμε στην επίθεση της Ιταλίας, βιολί που φυσικά το σταμάτησαν αυτομάτως αφότου ο Χίτλερ επιτέθηκε εναντίον της ΕΣΣΔ` γιατί μέχρι τότε οι Άγγλοι ήταν οι «κακοί ιμπεριαλιστές» και οι Γερμανοί δεν έφταιγαν σε τίποτα. Και ακόμη χειρότερα στη μικρασιατική καταστροφή, όταν όχι μόνο παρότρυναν να μη συνεχίσουμε τον πόλεμο με την Τουρκία χαρακτηρίζοντάς τον «βασιλικό», αλλά και σαμπόταραν το νότιο μέτωπο πετώντας όπλα και τρόφιμα στο ποτάμι. Με λίγα λόγια σε ότι εγχείρημα κάνει η χώρα μας πρέπει να ηγούνται οι ίδιοι αλλοιώς ας πεθάνουμε όλοι. Σε αυτή την περίπτωση σίγουρα επαληθεύτηκε ότι ο κομμουνισμός είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Ελλάδα.

(4)Βλέπουν με κακό μάτι οποιονδήποτε αποκτά επιπλέον εισοδήματα, και αν βρίσκονταν στην κυβέρνηση θα τον φορολογούσαν υπέρμετρα ώστε να του τα πάρουν και να τα επιστρέψουν υποτίθεται στο λαό.

Κάτι που ισχύει εντελώς θεωρητικά, καθώς στα υποτιθέμενα «κομμουνιστικά» καθεστώτα ΕΣΣΔ και Κίνας ανέκαθεν πάλι μια μικρή μειοψηφία είχε τη μερίδα του λέοντος των εισοδημάτων, όπως ακριβώς και στα δεξιά καθεστώτα. Με τις ενέργειες αυτές παραγνωρίζουν ότι, όποιος απέκτησε επιπλέον εισοδήματα νομίμως, το έκανε με το μεράκι του και με το ρίσκο απώλειας του δικού του κεφαλαίου όχι των άλλων, και κανείς δε θα τον αποζημίωνε αν αποτύγχανε. Δε μπορεί λοιπόν στη μία περίπτωση να είμαστε όλοι ίσοι και στην άλλη εναντίον του ενός. Άλλωστε η στάση αυτή αναιρεί και την επιθυμία να έχουν όλοι εργασία, καθώς η επιχειρηματικότητα αποθαρρύνεται και οι επιχειρηματίες με το δίκιο τους εγγράφουν τις επιχειρήσεις του ς σε βαλκανικές χώρες όπου έχουν χαμηλότερη φορολογία. Ας αφήσουν λοιπόν οι αριστεροί τις εξυπνάδες περί «ανεπιθύμητων μονοπωλίων» και ας επιχειρήσουν (πράγμα που επικροτώ) τα περισσότερα εγχειρήματα να γίνονται από το κράτος ώστε αυτό –και κατά συνεπεια ο λαός- να καρπώνεται τα κέρδη από το κάθε εγχείρημα.

(5)Ενώ όπως είδαμε δε συμπαθούν τον κάθε μεγαλοεπιχειρηματία απαιτούν από αυτόν με το ζόρι –συχνά μάλιστα το ΠΑΜΕ έχει ασκήσει και βία γι` αυτό το λόγο- να μην απολύει ποτέ εργαζόμενους και να μην τους δίχει χαμηλές αμοιβές.

Κάπου εδώ οι αριστεροί έχουν μπλέξει το ναύτη με τον καντηλανάφτη, καθώς δε μιλάμε για κρατική αλλά για ιδιωτική επιχείρηση. Η ιδιωτική επιχείρηση λοιπόν δεν είναι χρηματοπιστωτικό ούτε φιλανθρωπικό ίδρυμα, είναι μια εταιρεία ενός ιδιώτη ο οποίος όπως ρισκάρει μονομερώς την περιουσία του έτσι έχει το ηθικό δικαίωμα να προσλάβει και να απολύσει όποιον θέλει και να τον πληρώσει όσο θέλει και όσο τον εκφράζει. Δικαίωμα δεν έχει μόνο να μην τηρήσει όσα έχει συμφωνήσει με τον εργαζόμενο ΕΚΤΟΣ ΠΙΕΣΗΣ ΝΟΜΟΥ, το υπογραμμίζουμε αυτό γιατί νομικά πλαίσια όπως των υποχρεωτικών ενσήμων ΚΑΚΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, και για τον ίδιο λόγο θα έπρεπε να έχει επικρατήσει ο θεσμός των ρητρών όπως ακριβώς γίνεται στα συμβόλαια παικτών ποδοσφαιρικών και όχι μόνο ομάδων. Η λογική αυτή όμως δεν άρεσε στους αριστερούς παρά κατηγορούσαν την τότε κυβέρνηση που τα προγράμματα stage ήταν ανασφάλιστα, λές και ήταν προτιμότερο οι συμμετέχοντες στα stage να μην είχαν καθόλου δουλειά. Επίσης είναι οι πρώτοι που θα σας πούν να μην απολυθεί και να μην υποστεί περικοπή κανένας από τη θέση που κατέχει στο Δημόσιο, κι ας βαράει μύγες εις βάρος του δημόσιου ταμείου δηλαδή εις βάρος όλων μας. Και ο νοών νοείτο.

(6)Υποστηρίζουν την πρακτική της απεργίας και εμποδίζουν όσους εργαζόμενους έχουν άλλη άποψη να εργαστούν.

Κι ύστερα μας μιλάνε οι αριστεροί για φασισμό και για ρατσισμό ενώ στην άσκηση της συγκεκριμένης κακοήθειας είναι οι χειρότεροι. Γιατί ναι μέν είναι δικαίωμα του διαμαρτυρόμενου εργαζόμενου να απεργήσει, σύμφωνα όμως με το αξίωμα της δημοκρατίας είναι και δικαίωμα του μη διαμαρτυρόμενου να εργαστεί. Δεν περιμέναμε βέβαια και κάτι διαφορετικό από τους αριστερούς αφού έχουν προυπηρεσία στο να πρεσβεύουν υποτίθεται το κοινωνικό δίκαιο αλλά να είναι από την άλλη οι πρώτοι που το καταργούν. Έτσι κατέλαβαν με το έτσι θέλω την πλατεία Συντάγματος για να το παίξουν «αγανακτισμένοι» έναντι του μνημονίου, πιστεύουν ότι δικαιούνται να διακόψουν την οδική κυκλοφορία όποτε τους καπνίσει προκειμένου να πραγματοποιήσουν πορεία κι ας είναι μόνο 100 άτομα (μοναδικό φαινόμενο στην Ελλάδα αυτό, άλλη μια πρωτιά μας στην ανθρώπινη βλακεία), κάνουν κατάληψη κτηρίων, τα κάνουν γυαλιά- καρφιά στο Πολυτεχνείο (την ασυλία όμως να μη μπορεί να μπαίνει μέσα η αστυνομία την απαιτούν), καταλαμβάνουν κτήρια και –το άκρον άωτον της αηδίας πραγματικά- ζήτησε το λόγο το ΠΑΜΕ από τα (ιδιωτικού δικαίου) ΚΤΕΛ Αττικής γιατί συνέχιζαν να κάνουν δρομολόγια ενώ αυτοί είχαν αποφασίσει απεργία αστικών συγκοινωνιών. Πρέπει δηλαδή όποτε κάνουν απεργία αυτοί να την πληρώνουμε όλοι.

(7) Καθώς δηλώνουν ενάντιοι στην εκμετάλλευση του λαού αντικρούουν τα αντιλαικά μέτρα στα πλαίσια των κρατικών δανείων/μνημονίων και είναι μάλιστα διατεθειμένοι να βγεί η χώρα μας από τέτοια πλαίσια συμφωνιών προκειμένου να μην εφαρμοστούν τα μέτρα αυτά, κάτι που μαθηματικά οδηγεί σε εθνικό νόμισμα και κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων.

Ένα από τα ελάχιστα σημεία στα οποία θα συμφωνήσω με την αριστερά, ανεξάρτητα αν την ευνοεί πάντα να έχουμε ξένο νόμισμα και να εφαρμόζονται αντιλαικά μέτρα έτσι ώστε εκ του ασφαλούς, από θέση εκτός εξουσίας εφόσον η πλειοψηφία του λαού δεν την προτιμάει (και ας μη γελαστεί κανείς από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε σε αριστερή ιδεολογία, δηλαδή αν δεν κατέληγε σε συμφωνία για το μνημόνιο 3 με τα ανάλογα αντιλαικά μέτρα, τότε προφανώς η πλειοψηφία του λαού, η οποία υποστηρίζει τα κρατικά δάνεια συνεπώς είναι δεξιάς ιδεολογίας, θα τον καταψήφιζε στη συνέχεια όπως έκανε και με τον Λαφαζάνη), να το παίζει φίλη του λαού και πολέμιος του σάπιου συστήματος. Έχω αναλύσει σε άλλο άρθρο ότι τα δάνεια/μνημόνια είναι η χειρότερη λύση, και ο σωστός δρόμος για μας είναι να σταματήσουν τα δάνεια, να επιστρέψουμε στο δικό μας νόμισμα- γιατί εκεί μοιραία θα μας οδηγήσουν οι Ευρωπαίοι αφότου πάψουμε να δανειζόμαστε-, να δυναμώσουμε την εγχώρια παραγωγή και να διεκδικήσουμε το μεγαλύτερο δυνατό μέρος από τα χρωστούμενα της Γερμανίας στον Β` Παγκόσμιο πόλεμο. Και φυσικά να κρατικοποιήσουμε όλες τις ΔΕΚΟ ώστε τα κέρδη να καταλήγουν στο δημόσιο ταμείο και όχι σε κάποιον ιδιώτη. Το ότι όλα αυτά συνιστούν μια δύσκολη μεταβατική περίοδο όχι μόνο δεν καταργούν το ορθό της παραπάνω στάσης αλλά είναι και ο μόνος τρόπος να παγώσουν τα πανωτόκια και να εκλείψουν τα φαινόμενα ανατιμήσεων των προιόντων και περικοπών μισθών και συντάξεων.

(8) Στα πλαίσια της καταδίκης των μονοπολίων, αλλά και της υποστήριξής της προς τα ζώα και το περιβάλλον, προσπαθεί να εμποδίσει εξορύξεις χρυσού, ορυκτών κλπ.

Η παραπάνω λογική ενώ μπορεί να έχει καλοπροαίρετο σκεπτικό καταλήγει να είναι λάθος. Είτε το θέλουμε είτε όχι ζούμε σε μια κοινωνία μονοπωλίων όπως την έφτιαξε η πλειοψηφία των συνανθρώπων μας, στην οποίας το χέρι είναι να ανατραπεί το σκηνικό μέσω της υποστήριξης των κρατικοποιήσεων. Μέχρι τότε όμως, και δεδομένου ότι η ευημερία του κοινωνικού συνόλου περνάει αναγκαστικά από την οικονομική άνθηση, ισχύει το ρητό «το μη χείρον βέλτιστον» όσον αφορά και τα μονοπώλια και το περιβάλλον. Και δε μιλάμε για ένα απλό μικρό κέρδος, μιλάμε για μια τεράστια ευκαιρία μας ως έθνος να αποκτήσουμε μια μεγάλη οικονομική ευμάρεια και να απεξαρτηθούμε από οποιοδήποτε δάνειο στο μέλλον. Το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας, μιας χώρας κατά τα άλλα καλυμμένης από την έρημο με μικρά περιθώρια παραγωγής προιόντων, είναι τρανταχτό για να μας δείξει για παράδειγμα τι δυνατότητες προκύπτουν από εξόρυξη πετρελαίου. Αλλά η αιωνίως αναχρονιστική και εδώ και αιώνες ιδεολογικά χρεωκοπημένη αριστερά κοιτάει μονίμως τη δική της οπτική γωνία, αλλοιώνοντας την πραγματικότητα και βλάπτοντας με αυτό τον τρόπο το κοινωνικό σύνολο.

Συμπερασματικά και μόνο ο κίνδυνος της διάλυσης κυριολεκτικά του ελληνικού κράτους στην περίπτωση που επικρατήσει αριστερή ιδεολογία αρκεί ώστε να ονομάσουμε την ψήφο σε αυτήν τη χειρότερη δυνατή. Το κοινωνικό σύνολο ποτέ δεν ευημερεί με τέτοιες ιδεολογίες διότι η αριστερά ουσιαστικά πολεμάει την ανάπτυξη και τη δημιουργικότητα και αντιτίθεται στα δικαιώματα που έχουμε ως έθνος απέναντι στα άλλα έθνη. Το κάνει μάλιστα με τόσο έντονο τρόπο που είναι εξαιρετικά πιθανό η όλη αριστερή ιδεολογία και η κατεύθυνση που παίρνει να αποτελεί εφεύρημα των εκπροσώπων των ίδιων ιδεολογιών που η αριστερά κατακεραυνώνει, του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού. Εδώ που τα λέμε οι ομοιότητες είναι πελώριων διαστάσεων. Συμπτωματικά και οι καπιταλιστές και οι αριστεροί επιθυμούν την παρουσία πολλών μεταναστών στην Ελλάδα, συμπτωματικά αμφότεροι δεν επιθυμούν να έχουμε αριστερή διακυβέρνηση και επίσης συμπτωματικά πολεμούν την έννοια του έθνους` οι μέν καπιταλιστές με την προώθηση της «παγκοσμιοποίησης», δηλαδή της εξομοίωσης των πάντων ώστε να έχουν όλοι κοινά σημεία και να ελέγχονται ευκολώτερα, και οι δε αριστεροί με τη δικαιολογία ότι η έννοια αυτή έχει δήθεν ρατσιστική τάση και με αυτό τον τρόπο δεν είμαστε αλληλέγγυοι με τους άλλους λαούς. Λές και ο κάθε λαός δεν έχει τα δικά του ήθη και έθιμα, το δικό του χαρακτήρα και το δικό του δίκιο. ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΕΣ. Γι` αυτό πρέπει να προσέχουμε πολύ κάθε φορά που οποιοσδήποτε αριστερός προσπαθεί να μας «πουλήσει» ηθική και ανθρωπισμό` κάθε άλλο παρά καθαρή και τίμια είναι η αριστερή ιδεολογία, που με το δογματισμό και την αδιαφορία της για τις συνέπειες που προκύπτουν από αυτόν φέρει εντόνως τα χαρακτηριστικά αίρεσης/σκοτεινής οργάνωσης. Η ευημερία του κοινωνικού συνόλου δεν προκύπτει ούτε από αναχρονιστικούς δογματισμούς ούτε από την εξίσωση όλων ούτε από βίαιες διαδηλώσεις και απεργίες, αλλά από την υγιή και αλληλέγγυη συμπεριφορά της πλειοψηφίας όχι όπως αναγκαστικά είναι (αντίθετα πιστεύω ότι στο επίπεδο της ευημερίας και των ανθρωπίνων σχέσεων έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε) αλλά όπως πρέπει να είναι.